—010321"
kırgınlık parçalamış
diz kapaklarını boylu boyunca
bir bıçak saplanmış,
derisinin üzerine kalın harfler
ile acının bedelleri kazınmış.martıların çığlıklarına saymış
içine atıp gömdüklerini
toprağın en derinine,
uçurumun en tepesine adımlamış
uçup gitmek istercesine
bu diyarlardan.gitmek ve dönmemek.
gücü kalmamış
bir nefes ötesine,
gücü kalmamış
bir sınır ötesine
geçmeye ve geçmeye.sayıklayıp durmuş
olduğu yerde,
bir uykuya dalış anı
son heceleri fısıldamış.yüzden ötesi yüzsüzlükmüş
bu dünyada,
yüz-bire geçemeden
kapana kısılmış mağrur dillerde.iftiralara dayanamamış,
sayıklamış; ölüşünü.ölüm döşeğinde,
karlar döşenmişçesine
buz tutmuş yüreklere
ölüm döşeğinde,
kırağı düşmüş
göz bebeklerinin
şeffaf yüzlerine.bir yaprak
daha ayrılıyorken dalından,
söyle; hoşça nasıl kalınır
kırılmış, ötekileştirilmiş
dallarda?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kiraz çiçekleri sana benzer
Поэзияruhumu dizelerine sığdırmaya çalıştığım sayfaları yırtık bir günce. 030321.