kâbusun olacağım.

104 22 17
                                    

—200321"

bir kâbus uyanıyor
güneşin yansıyan tohumlarında
sızıyor iliklerimize âdeta
soluklarımız birbirine karışıyor,
kâbusunda ayak bileklerinden
yakalıyorum seni ve sürünüyorsun
imkânsızlıklar yokuşunda.

bir umut yanıyor
kuru odunların yaşmak sokaklarında,
bileklerimiz buluşuyor gökyüzü kızıllığına boyanırken
kalbinde dilsizlik vücut buluyor,
bir soluğun ötesinden geçiyor
ve tebessümünden yakalıyorum
seni anında.

bir karabasan çöküyor
gecenin yetim kalmışlıklarında
boğazından yakalıyorum seni,
dileniyorsun bir nefes daha
ve işte kulaklarına fısıldıyorum,
ölüm ile kucaklaşırken büyük
bir hasret ile ona yüz çeviriyorsun
son nefesini vereceğini anladığında.

sen değil miydin
ölüme varmayı
dileyen âh-mak?

kiraz çiçekleri sana benzer Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin