Her unheard weeps (Affliction Series #2)

3

Chapter 3

Shocked to see you

"Thank you ate!" I leaned at hinalikan si ate sa pisngi bago buksan ang car door. 

I cussed at myself dahil sobrang late na ako. It was already 8:42 and the orientation was supposedly to start at 7:30. Mas lalo pa akong napamura nang makitang walang tao sa classroom.

Napag-alaman ko na lang na nasa auditorium pala naka held ang program nang sinabi sa akin ni manong janitor. Tumakbo na ako papunta doon pagkatapos siyang pasalamatan.

Wala ng masyadong tao sa hallway. Ako na lang ata 'yong college student na nagagala pa.

Sa wakas ay nakarating na din ako sa tapat ng pinto ng auditorium. Binuksan ko iyon ng maliit lang para hindi maka attract ng attensyon sa kung sinong prof na nagbabantay doon sa likod.

Nakapasok na din ako at medyo madilim 'yong paligid dahil naka-dim 'yong mga ilaw. Ginala ko ang  tingin. At dahil sobrang daming estudyante ay hindi ko mamataan sila tori. Nilabas ko ang  phone at tinext siya. Ilang segundo pa ay nagreply din kaagad ito at sinabing nasa pinakatapat daw sila. first row.

I breathed out. Bakit nasa pinakatapat pa sila umupo? Edi makita pa ako doon ng mga prof!? Patay ako nito...

Lakas loob na lang akong humakbang at bumaba ng hagdan. I was careful on my steps dahil madilim nga. I didn't have the chance to look in front on the stage because i was too focused not to trip. Besides... paniguradong puro din naman mga matatanda ang mga mukha doon.

Nang sa wakas ay nakita ko na sila nissy ay kaagad akong umupo sa bakanteng upuan sa tabi nila. Good thing they saved me a seat.

"Saan ka ba nanggaling? Kanina ka pa namin tinatawagan ah? Kanina pa nagsa start—"

"Na late ako ng gising. Sandali. Hinihingal pa ako..." singhap ko ng malakas. I rested my back on the chair,  pinapaypayan ang sarili.

"Girl. Kanina ka pa namin sinusubukang tawagan." Ani nissy.

"Hindi ko napansin. Bakit ba?"

"Ash. Si—"

"Looks like we have a late comer" ani ng boses sa harap.

Nilingon ko iyon, at mabilis na nabura ang kunot noo sa aking mukha at napalitan ng gulat nang makita kung sino iyong nagsasalita sa harapan.

The familiar chinito eyes met mine. It looks like he's always bored with those kind of eyes, but at the same time, he looked cold and intimidating. He has a long top short side haircut. His lips; his cupid's bow was curved, and his brows were thick making him look like he is always furious and frowning.