Andra POV
I watched my friend leaving. Nang lumiko na sila sa south way ay bumalik ako sa upuan ko at itinuloy ang pagsusulat.
Naramdaman kong may naupo sa tabi ko ngunit di ko ito nilingon.
"Thanks sa pagpunta kanina.. I heard your with your friends a while ago" It was Luke.
Ibinaba ko naman ang hawak kong notes at tumingin sa mga nagpapractice.
"Yun naman ang role natin diba, much better na hanggat di pa tayo doctor... Nasasanay na tayo igive-up ang personal matters natin para sa propesyon"
Lumingon ako dito at nakatingin ito sakin, ngumiti naman ako rito bilang assurance.
I drink water at itinabi na ang notes ko at tiningnan niya naman ang ginagawa ko.
"What's this?" he asked
"Ah eto, dala ng friends ko"
"Hindi ka pa kumakain?" nakakunot ito.
Tiningnan naman nito ang relo niya at napabuntong hininga.
"You're not telling na di ka pa naglalunch, it's almost 1:30 di ka pa kumakain?"
"Don't worry about me"
"You can go to our booth and take your lunch ako muna ang magbabantay dito"
Umiling naman ako at nginitian to...
"Dito nalang ako kakain,okay na sakin ito.. for sure mga senior nalang ang nandun.."
Binuksan naman nito ang nakalagay sa paper bag at iniabot narin sakin... Tinanggap ko ito at sinimulan kong kumain.
It was lasagna... Kinain ko ito hanggat sa maubos. Napabusangot ako sa sarili ko ng mabitin sa kinain.
I grabbed my phone and text them.
'Thanks for the lasagna guys, but bitinnnnnnnn'
Si Luke ulit ang nagbalik sa paper bag ng pinagkainan ko.
"Next time sabihin mo sakin pag di ka pa kumain"
"Okay lang naman ako... Dinalan naman ako ng friends ko."
"What if not? Si Luke ako Andra, hindi si Luke lang sa ibang tao... Importante ka sakin.."
"Sorry..."
"Let me take care of you... Im your boyfriend"
Tumango naman ako dito.
"Wait here kuha lang ako ng tubig, samahan kita umikot"
Pinanood ko itong bumalik sa booth namin. Im your boyfriend... Yeah ako ang girlfriend pero bakit tuwing pinagtutulakan sila ni Michelle nakukuha kong masaktan.
Suot parin namin ang white coat namin... Wear heading to basketball field. Ang sabi niya ay sasamahan niya ko mag-ikot ngunit ito ang nasunod kung san kami pupuntang una.
"Nakausap ko si Prof. Lingao... Napagusapan ka namin minsan"
Napalingon naman ako dito
"About what? Ngayon ko lang alam na marunong pala siyang makipagkwentuhan.. She was really strict when it comes to acads!" Ngumuso ako matapos na sabihin yon.
"Hahaha~ yeah of course she was human"
"Human? Eh napaka-sungit noon.. Baka naman kasi gwapo ka kaya nakikipag kwentuhan sayo tapos sakin ang init ng ulo"
Natawa naman ito kaya't masama kong tiningnan.
"So I'm gwapo? You know? Naging topic ka din namin?"
YOU ARE READING
Amor y Amistad
RandomA six girls who loved each other and treasured as a gem. The story of their success and journey. It was a story of dreams