I stay for a minute to watch random channel.
Pumasok naman si kuya sa kwarto niya at kinuha ang susi ng sasakyan.
"Aalis ka?" I asked him
"May pupuntahan lang sa opisina"
"Nang naka-short?"tanong ko ulit dito.
"Sandali lang naman ako" tinalikuran ako nito kaya't hindi ko na pinansin.
It's very strange para magshort siya na pupunta sa office. Hindi ako nagpupunta sa firm because my field is not related to them but I know na mahigpit sa firm namin.
Nakailang ikot na ako sa kama ni kuya ngunit di ako makatulog. Uminom narin ako ng gatas ay di parin ako tinablan ng antok.
I opened my phone and saw some missed calls and text.
I message Cassandra if she's available but sad to say she's not.
I left kuya's condo and drove to nlthe nearest club na pwede kong puntahan. I don't know why, bakit di ako makapakali at parang may mali.
Nang makapagpark ay dere-deretso naman ako sa counter.
"Martini please"
Inabutan ako ng bartender at hinarap ako nito.
"Broken?" she asked
"Nope"
"Problem?"
"No, just want to be alone" sagot ko ulit dito
"I'm Angel, if you want to be alone.. Akyat ka sa third floor, hatidan nalang kita doon ng inumin" suggest niya
"I'm okay here,"
"Pang-sampu ka na sa nagsabi sakin niyan ngayong gabi.."
Imbis na sumagot ay tumayo nalang ako at umakyat sa 3rd floor.
May mga table nga dito at sobrang tahimik, di masyadong naririnig ang nasa dance floor.
Nakita ko naman si Angel na sumunod sakin at may mga dala.
"You can seat here" turo niya sa medyo gitna
Sumunod ako dito at nang maibaba niya ang mga dala niya ay umalis narin siya.
I look around may sofa at table, may harang din bawat gilid ngunit nakikita ang dumadaan na nasa harapan.
I turned my phone off at sumandal sa sofa. Planning not to go in awarding tommorow. Magaaral nalang ako sa bahay.
Nagsimula akong uminom ng tahimik at nakatulala. Bakit ako ganito.
Nakalahati ko ang bote ngunit parang blangko parin ang isip ko. Nang makaubos ay binuksan ko ulit ang isa. My alcohol tolerance is performing well huh...
Nakasandal lang ako sa sofa at hindi na uminom. Napansin ko nang may dumaan na lalaki sa harap ko at pinipigil ito ni Angel dahil lasing na lasing.
"Sir, magpahinga ka po muna.." wika ni Angel
"I need to go"
"Sir,baka po mapano kayo?"
Napalingon ito sa table ko. Lasing na ba ko at kung sino-sino na nakikita ko.
Dumiretso sa table ko ang lalaking pinipigil ni Angel, nagulat naman si Angel dahil naupo ito sa tabi ko ang lalaki at sumandal sakin.
"Oh my gosh! I'm sorry maam, sir.. doon po muna kayo sa table niyo"
"Dito na ko..." wika nang lalaki at antok na antok na ito
"Maam, pasensya na po... Tatawag lang ako nang bubuhat sa kanya" wika ulit ni Angel at aalis na sana ngunit pinigil ko ito.
"It's okay, kilala ko siya..." wika ko
"Sigurado po kayo?"
Tumango ako, nagaalangan man ay umalis na ito at tumalikod.
Inayos ko ang sandal ng ulo sa balikat ko. Naramdaman ko naman itong gumalaw.
"Finally, I feel the real home" bulong nito.
Hinayaan kong makatulog ito, at sumisilip silip naman si Angel samin tinatanong kung okay lang kami.
Nang mausawan ay umayos ng upo si Luke at diretso ang tingin.
"I'm sorry for the trouble" unang wika nito
Hinanap nito ang magkasalikop kong kamay at mahigpit na hinawakan.
"I'm really sorry" he repeatedly muttered
Ano ba ang isasagot ko sa sorry niya. Sa tuwing nasasaktan siya ay nasasaktan din ako.
"I'm sorry I love you, pero nasasaktan ka" he said
Isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya. Wala akong dapat sabihin. Dahil hindi ko din alam.
Nanatili kaming ganun ng ilang minuto. Tahimik. Walang nagsasalita.
Tumayo ako at sinundan lang ako nito ng tingin.
"Let's go home" wika ko.
Sumunod naman siya sakin at nasa likod lang. Nang nasa parking ay nanatili ang distansya namin.
"Ipagdadrive kita"
Hinayaan ko siya magdrive at nanatili lang kaming tahimik.
"Nahihirapan na kong itinatanggi ka Andra, hirap na hirap na ko" pagbasag niya ng katahimikan
"Everytime your in trouble gusto ko nalang silang saktan"
Pagpapatuloy nito. Nanatili parin akong tahimik.
"I'm sorry Andra but never expect na hahayaan pa kitang mag-isa"
"Hindi ko alam kung ako ba ang mali for keeping this relationship in private, but can you not say no when it comes to other girls"
"I'm sorry"
Nang makarating kami sa condo building ko ay sumunod din ito.
Binuksan ko nang malaki ang pintuan ng condo ng huminto ito at di pumasok.
Lumingon naman ako sa kanya. Oh... He still waiting my permission..
"Pumasok ka na... Hahahaha" wika ko dito
Napangiti naman ito sa tawa ko.
"Dito ka na matulog. You can use my room sa office muna ako" wika ko dito.
"We can sleep together in your room" wika nito
Hindi ko naman ito pinansin.
"Maligo ka na muna," wika ko dito at dumiretso ako sa office.
Halos isang oras na ako sa office ko nang may kumatok. Pumasok naman si Luke na bagong ligo.
"You should take a rest" he said when he entered the room
Tumayo na ko at siya naman ang naupo at nagbasa.
I took a shower fast. Nang lumabas ako ng kwarto ay nanunuod na si Luke sa labas.
Tiningnan lang ako nito at nagpatuloy sa panunood.
Naupo ako sa tabi niya at naglagay ng distansya.
"Are you hurt?" he asked at hinawakan ang braso ko.
Wow! At ngayon ko lang naalala na nasugatan ako kanina sa away sa restau.
"Nope, it was healed by herself"
Tiningnan ako nito.
Nagpatuloy kami sa panunuod. At nanatiling tahimik.
YOU ARE READING
Amor y Amistad
RandomA six girls who loved each other and treasured as a gem. The story of their success and journey. It was a story of dreams