intikam | texting

23

medya: oğuzhan (karakter kim adı ne bilmiyorum sadece aklımdaki oğuzhan profiline benziyor🤤 gözlerini de -pek belli olmasa da- mavi hayal edin lütfen🤩🤗🥰)

-
Oğuzhan'ın arabası sokağa girdiğinde tuttuğum nefesimi bıraktım. Uzun bir zaman sonra ilk defa yüzyüze görüşecektik. Pekala, önceden de birbirimizi görüyorduk ama uzaktandı. Şimdi neredeyse dipdibe olacaktık. Kalbim şiddetle çarpmaya başladığında düzene sokmak için kontrollü bir şekilde nefes almaya çalıştım.

Ah, sanki sevgilimle ilk defa buluşuyordum.

"Herhangi bir şey olursa haber etmeyi unutma!" Annemin sesini duyduğumda arkamı dönüp samimiyetle gülümsedim. Sanırsam, Oğuzhan'ın yaptığı konuşmanın -yazışmanın- ardından annemle olan bağlarım daha da kuvvetlenmişti. "Evet, tatlım. Bir telefon uzağındayız." Selim Ağabey -annemin eşi- de gelip arkadan annemin omzuna kolunu attığında bu kareye bakıp gülümsedim.

Mutluluk buydu.

"Nasılsın Pervin ablacığım?" Oğuzhan camı tamamen indirmiş, bir kolunu camdan sarkıtmış bir şekilde yüzünde yılışık bir gülümsemeyle anneme bakıyordu.

Annemlere el sallayıp ben arabaya doğru ilerlerken annem de Oğuzhan ile konuşuyordu. "İyiyim Oğuzhancığım, sen nasılsın, Selmalar nasıl?"

"Herkes iyi, selamları var hepsinin."

Saygılı çocuk.

"Sen de selam söyle canım. Hadi siz gidin, geç kalmayın." Annem el sallayarak bizi uğurladığında Selim Ağabey arkadan seslendi. "Kızımız sana emanet!"

Kızımız...

"Aslında ben ona emanet olmalıyım da," diye mırıldandı Oğuzhan benim duyabileceğim tonda.  "gözünüz arkada kalmasın. Hadi kendinize iyi bakın, görüşürüz!" diye seslenip arabayı sürmeye başladı.

"Bugün her şeyi unutalım, olur mu?" Gözlerini saniyeliğine yoldan ayırıp gözlerimin içine baktı. "Bugün ikimizin günü olsun."

Mavilerine baktım. "Bugün ikimizin günü olsun."

-

Birkaç bölümcük texting yok arkadaşlar 🥺🥺