intikam | texting

ÖZEL BÖLÜM

Melodi: Oğuzhan çabuk eve gel. Çabuk!!!!

Oğuzhan: Noluyo ya? Bir sorun mu var?

Melodi: Soru sorma sadece eve gel.

Melodi telefonunu kapatıp karşısında oturan ikiliye baktı. Kaşlarını çattı. "Biraz hızlı olmadı mı bu sence de Balın?"

"Ama sen demiştin tanıştır diye anne." Balın dudaklarını büzdü. "Hem yakında üniversiteye gideceğim ve yanımda kimin olduğunu merak edersiniz diye düşündüm."

"Ederiz tabii ki de," Bakışlarını bir saniyeliğine Ege'ye çevirdi. Allah vardı fotoğraftakilerden daha yakışıklı bir çocuktu. Duruşuna bakılırsa saygılı biri olduğu da barizdi. "En azından bir gün önceden haber verseydiniz."

"Çok üzgünüz Melodi Abla." Dedi Ege, en sonunda sessizliğini bozarak. "Biraz aceleye gelmiş gibi oldu eğer isterseniz başka bir gün tekrardan gelebilirim."

Melodi gözlerini kıstı. "Senin bir suçun yok ki evladım, tüm suç benim akıllı kızımda."

Balın sinsice gülümsedi. "Ama bu suç değil ki."

Melodi kızına samimiyetsizce gülümseyerek baktı. "Baban gelsin de suç mu değil mi göreceğiz."

"Babam kızmaz ki," Diye mırıldandı Balın düşünerek. Babasının kızmayacağını biliyordu ama bu kadar ansızın olmasını olumlu karşılayacağını da sanmıyordu.

Kapıya anahtar girme sesi geldiğinde herkesin bakışları kapıya döndü. Ege kendini ilk defa bu kadar gergin hissediyordu. Kendi babasına karşı aslan kesilirken nasıl olmuştu da süt dökmüş kediye dönmüştü?

Oğuzhan kapıdan içeri girerken nefesini tuttu. Acaba bu sefer ne ile karşılaşacaktı?

Yavaş adımlarla salona doğru giderken görüş alanına giren ailesine ve diğer çocuğa baktı.

Diğer çocuk...

Kaşları çatıldı. Tanrım! Her şeyi bekliyordu da kızının erkek arkadaşını görmeyi beklemediği apaçık ortadaydı. Kızgın değildi ama şaşkınlığını gizleyemezdi.

"Hoşgeldin sevgilim." Melodi kocasına doğru yaklaşıp yanağına öpücük kondurdu. Geri çekilmeden de kulağına fısıldadı. "Onları üzecek bir şey söyleme."

Balın, Ege'nin gerginliğini fark ettiğinde ona doğru eğildi. "Babamın bu durumu sinirli karşılayacağını sanmıyorum, gerilme."

"Neden böyle oldu anlamadım ki bebeğim. Ama gerilmemek elimde değil." 

Melodi göz ucuyla anne ve babasına baktı. Şu an kendi aralarında konuşuyorlar, onlarla ilgilenmiyorlardı. Hızlıca sevgilisinin yanağına öpücük kondurdu. "Belki bu gerginliğini azaltır."

Ege rahatça gülümsedi. "Tüm gerginliğim gitti."

Arkalarından boğaz temizleme sesi geldiğinde eski pozisyonlarına geri döndüler. Oğuzhan yavaş adımlarla koltuğa ilerledi. Bakışları Ege'nin üzerindeydi. "Hoşgeldin oğlum."

Ege gülümsemesine engel olamadı. Bunca zaman sonra ilk defa bu kadar samimi hissetmişti. "Hoşbuldum Oğuzhan abi."

Balın da babasının bu kelimesine gülümsedi. İçini bir mutluluk sarmıştı.

"Duyduğuma göre İzmir'de kızıma arkadaşlık edecekmişsin." Dedi Oğuzhan arkadaşlığa bastırarak.

"Evet Oğuzhan abi." Dedi Ege, Balın'a bakarak. "Onun en iyi arkadaşlarından biri olacağım."

Melodi çocuklara bakarak gülümsedi. Bu çocuğu gerçekten sevmişti. Göz ucuyla kocasına baktı. Onun da sevmeye başladığından şüphe yoktu.

"Gözümüz arkada kalmayacak desene," Dedi Oğuzhan gülümseyerek. Şimdiden bu çocukla iyi anlaşmak istiyordu. Çünkü bundan sonra da hayatlarında olacağından emindi.

-

Merhabalar canlarrr!

Upuzun bir süreden sonra burada olmak çok iyi hissettirdi. 😻😻

Sizler nasılsınız? Keyifler yerinde mi? Okul nasıl gidiyor?

Umarım bölümü seversiniz sizi seviyorum. 🥰🥰🥰🥰 Kendinize iyi bakın. 🤍🤍