send nude, sookai ✓

5

anlaştıkları saatin yaklaşmasıyla planı uygulama vakti gelmişti.

soobin sakinca koltuktan kalktı ve özenle yazılmış notlarını topladı. ailesine teşekkür edeceği tek nokta belki de ona bu disiplini kazandırmış olmalarıydı.

onları güzelce şeffaf bir dosyanın içine koydu ve evini incelemeye başladı. notları hemen verirse utangaç çocuğun anında oradan tüyeceğini biliyordu. eğer onu etkilemek istiyorsa zamana ihtiyacı vardı ve madem zaman bulamıyordu, o da zaman yaratırdı.

aklına gelip gelebilecek en saçma yer gelince gülümsedi, aynı rahatlıkla geniş banyoya girdi ve aynalı dolap kapağını araladı. iki günde bir evi baştan aşağı temizlendiği için raflar tertemizdi yani notlar zarar görmezdi. gülümseyerek paketleri sabunları raftan indirip onun yerine dosyayı koydu. ardından indirdiği paketleri yerleştirdi ve gülüşü daha da büyüdü. artık notları bulmaları daha uzun sürebilirdi.

bacağında hissettiği şeyle yere eğildi, küçük terries cinsi köpeği karamel yine acıkmıştı anlaşılan.

minik karamel şirince havlayarak sahibinin siyah eşofman altını çekiştiriyor, sonra da kendini yerlere atıp yuvarlanıyordu.

soobin onun bu hallerine alışık olduğundan dolayı mutlulukla onu kucakladı. aslında minik köpeği büyük elleri arasında bile durabiliyordu ama kucaklamak her zaman daha sevgi dolu bir iletişim şekliydi.

karamel'in sevinçli havlamaları eşliğinde mamasını koydu ve miniği yere bıraktı. mutlu köpeğini izlerken duyduğu zil sesiyle ayaklandı, büyük aynadan kendine bakıp iyi göründüğüne karar verdi. sakinca kapıyı araladı, karşısında elmacık kemikleri ve burnunun ucu pembeleşen, kıvırcık saçlarını dağınık bırakmış ve kocaman yuvarlak gözlüklerini kendini gizlemek istermiş gibi takan bir adet huening kai duruyordu.

"hoş geldin, aptal şirin."

yarım ağız sırıtarak kurduğu cümleden sonra küçük olandan sert bir bakış yese de umursamamış ve güzel gülüşünü sunmaya devam etmişti. dürüst olmak gerekirse kai bir an için onu oldukça çekici bulduğunu kabul etmeliydi, inkar bir işe yaramazdı ve choi soobin gibi afetler kesinlikle tanrı'nın lütfuydu.

pembe yanakları kırmızılığa doğru yol alırken hafifçe boğazını temizledi ve gözlerini ayaklarına dikerek mırıldandı. "şey, notları almak için gelmemi söylemiş-"

konuşmasını bölen şey çenesinde hissettiği parmaklardı. uzun parmaklar onun başını ne kaba ne de kibar denebilecek şekilde kaldırdı. şimdiki soobin saniyeler önceki soobin'e göre daha ciddi dursa da hâlâ gözlerindeki yaramaz parıltılar yerini koruyordu. "konuşurken göz teması kurmak önemlidir, huening."

ardından zarif parmaklar yavaşça geri çekildi. kai cidden heyecanlandığını hissediyordu. soobin'in beklenti dolu bakışlarına karşılık veremeyecekmiş gibiydi, yine de denedi. "n-notlar..."

uzun olanın ciddi ifadesi yerini umursamazlığa bırakırken omuz silkti.

"söylemeyi unutmuşum, nerede oldukları hakkında en ufak bir fikrim bile yok. eğer notları istiyorsan kendin bulmalısın."

tamam, işler garip bir hal alıyordu. şirin oğlan istemsizce kaşlarını çattı ve mırıldandı. "buraya notları almam için beni sen çağırdın. ama şimdi notlar yok diyorsun."

soobin göz devirdi ve damarlı elini siyah eşofmanının cebine sokarak arkasındaki ayakkabı dolabına yaslandı. "bir, notların olmadığına dair herhangi bir söz ağzımdan çıkmadı. iki, emeksiz kazanç peşindesin ve böyle insanları her zaman itici bulmuşumdur."

ortam bir anda gerilince kai üşüdüğünü hissetti, oysa sıcaklık hiç değişmemişti. ne demesi gerektiğini bilmiyordu, çıkışması kesinlikle yanlış seçimdi ve soobin bu sefer ona cidden notları vermemekte haklı olurdu.

düşünceleri bileğinde hissettiği tüyümsü dokuyla dağıldı. şirin bir köpekcik ayağına sürtünüyordu. kocaman gülümsedi ve eğilerek başını okşadı. o sevdikçe köpeğin eline doğru başını uzatması kalp eritecek türdendi.

"karamel de seni sevmişe benziyor. hadi gel, daha bulman gereken notlar var."

soobin umarsızca konuşup içeri girdiğinda küçük olan sıkıntıyla nefesini üfledi. cidden, o çok garip birine benziyordu.

iki bölüm birden attım, kaydırın bakalım ↓↓↓