GEÇMİŞTEN KALAN

🌸Ne Demek ''Tanımıyorum'' ?!🌸

İyi okumalar, en baştan söylüyorum; Serkan ve Selin sevgili, ama fazla uzatacağımı düşünmüyorum. Hem sizin canınız sıkılmasın hem de diziye benzemesin diye. Bir de bu bölümü Cem Adrian-Kül şarkısıyla yazdım. Lütfen siz de şarkıyı açın dediğim yerde açın, eminim daha çok zevk alacaksınız. ✨ Umarım seversiniz🌸

Serkan:                                                             

~ 2 aydır Selinleydim. Slovenya'da... Annem, Sirius, babam, Engin, Pırıl, Leyla, Seyfi hatta Erdem bile ne yapıyordu? Hiç bir fikrim yoktu. Bu tanımadığım yerde, Selinle birlikte kalıyorduk. Ben bir uçak kazası geçirmişim, hafızam gitmiş (Evet Sertaç öyle bir olay olmuştu maalesef ) ve Selin'in anlattığına göre ben bir kadınla evlenecekmişim. İsmi ''Eda''. Tanıdık geliyor, ama nereden? Her akşam sürekli onu düşünüyordum. Nasıl biri? Ve Selin'in tek anlattığı o benim gözümü kör etmiş ve beni olmadığım birine dönüştürmüş... İyi de ben istemediğim bir ilişkiye asla girmem, bunlar nasıl oldu o zaman? İsteyerek mi? Eda'ya davranış biçimime bakarsam ben gerçekten böyle biri değildim. Tatiller, nişan taklitleri, sponsor olmalar, yaptığım iltifatlar, hayat kurtarmalar ve en önemlisi nişan taklidi yaptığım kadına aşık olmam...

~Hayatımın kadını olarak Selin'i hatırlıyorum, peki gerçekten hayatımın kadını mı? Bu yüzden gece olsun istemiyordum. Sorulardan delirebilirdim, ta ki o güne kadar...

Serkan: Selin, ben artık İstanbul'a dönmek istiyorum. Yeterince dinlendim, kafamı toparladım. Artık dönme vakti.

Selin: Emin misin Serkan? Daha tam iyileşmedin bile

Serkan: Emin olmasam neden sana dönmek istiyorum diyeyim?

Selin: Haklısın, peki ne zaman?

Serkan: Yarın!

Selin: Tamam sen nasıl istersen, ben biletleri ayarlarım.

Kafamı sallayarak onayladım.

Eda:

~Gözlerimi açtığımda başımda toplanmışlardı. En yakınımda, Ceren ve Melo daha sonra Pırıl, Engin, Leyla vardı. Bir de en uzakta bana meraklı gözlerle bakan Serkan. Yanında da Selin!

Eda: Serkan!  -koşarak yanına gittim ve ellerimi boynuna doladım. - Serkan, geleceğini biliyordum. Beni bırakmayacağını biliyordum. Allah'ım şükürler olsun!

~Sevinçli bir şekilde çıkan sesimle aynı zamanda ağlıyordum. Ve Serkan bana bomboş bakıyordu. Sanki ben... ben bir yabancıymışım gibi.

Eda: Serkan sevinmedin mi? Ne oldu sana? Neredeydin? Nasıl oldu bu? Biz seni arıyorduk ama bulamadık Serkan lütfen bir şey de, susma artık.

~Konuşmamı bölen Engin oldu.

Engin: Arkadaşlar, biz çıkalım hadi aşık çiftimizi yalnız bırakalım.

~ Herkes çıktı ama Serkan'ın ifadesi hala değişmedi. Aynı ifadeyle bana bakıyordu.

Eda: Serkan bak bana, bana bak! Bir şey  söyle lütfen artık dayanamıyorum. Selinle miydin sen? Ben seni aramak için ne kadar can çekiştim biliyor musun? Nerelerdeydin, ne yaptın, neden gelmedin? Hepsinin cevabını istiyorum. 

Serkan: Bakın Eda Hanım, ben sizi tanımıyorum. Selin'in anlattığına göre sizle ben evlenecekmişim ama kaza geçirmişim. Ve son 1 yılımı hatırlamıyorum. Yani sizi tanımıyorum.

~Dediği şeyle şok geçirmiştim. Dünya başıma yıkılsaydı, ölseydim belki o zaman daha iyiydi...

Eda: Ne? Ne dedin sen? Ne demek tanımıyorum? Ne demek hafıza kaybı geçirdim? Serkan biz evlenecektik, beraber yaşayacaktık, birlikte yaşlanacaktık. Sen dedin bunları, geri döneceğim dedin. Ama gelmedin, ben üstümde gelinliğimle kaldım o  gece sen yoktun. Lütfen, şaka olduğunu söyle! Şaka yapıyorsun değil mi?

Serkan: Üzgünüm, ben Selinle birlikteyim. Sizi hatırlamıyorum, tanımıyorum. Benim için bir yabancısınız.

~Ne demişti o? Selinle mi? Konuşmadım, konuşamadım. Öylece olduğum yerde durdum. Sonra da koşarak şirketten çıktım.

Sahil:

Şarkıyı burada lütfen açın 🤍

''Sen? Sen bıktın Eda? İnan ben bıktım, sürekli kafamdasın, her bir düşüncemin içindesin, beynimi ele geçirdin, hayatımı ele geçirdin. Ben bıktım Eda!''

'' Sizi hatırlamıyorum, tanımıyorum''

''Sana deli gibi aşık oldum, Eda Yıldız''

''Benim için bir yabancısınız''

''Açıkçası sensiz yapamıyorum''

''Ben Selinle birlikteyim''

''Bu akşam gelinimsin, sonra Eda Bolat olacaksın. Sonra da hayatımız boyunca birlikte yaşayacağız, birlikte yaşlanacağız. Hazır mısın?''

''Son 1 yılımı hatırlamıyorum''

''Çünkü sen benimsin... Sana benden başka kimse dokunamaz!''

~Bu bana hazırlanmış bir oyun muydu? Evet, Serkan burada, sağlıklı, çok iyi ama ya ben? Beni unutmuş, her şeyimizi, tüm anılarımızı, beni... Dayanamayacağım sanırım? Sürekli kalbim sıkışıyordu, nefesim daralıyordu. Lütfen her şey bir kabus olsun, lütfen, lütfen, lütfen... Tek dileğim bu... Düşüncelerimi bölen telefon sesi oldu. Aydan Hanım arıyordu. Meşgule attım ve akşama kadar orada saatlerce oturdum. Biri gelip, her şeyin kabus olduğunu söyleyene kadar. Ama kimse gelmedi, bekledim, gelmedi, bekledim, bekledim, bekledim...