Δέσποινα pov
Έχουν περάσει κάποιες μέρες απο τοτε που πήγα σπίτι του. Από τοτε μου στέλνει γλυκά και λεφτά στο εστιατόριο που δουλεύω. Και όλη μέρα με παίρνει τηλέφωνα. Δεν ξέρω από που το έμαθε αλλά δεν τα παρατάει εύκολα. Θέλει το παιδί και το εννοεί.
<<Μαμα τι έχεις; >> με ρωτάει ο Στέλιος, παρατάει το αυτοκινητάκι του και έρχεται και αγκαλιάζει τα πόδια μου.
<<Καλά είμαι ψυχή μου>> του λέω ψέματα και τον σηκώνω στην αγκαλιά μου. <<Είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί το ξερεις ετσι; >> τον ρωτάω και του τσίμπαω τα μάγουλα.
<<Πωω μαμά σταματά να με κάνεις έτσι, είμαι μεγάλος πια>> λέει με κατσούφικο ύφος. Γελάω <<Αντε πάμε τώρα να κοιμηθείς>> τον κουβαλάω μέχρι το δωμάτιο του και τον βάζω κάτω από τα σκέπασματα.
<<Καληνύχτα>> του λέω γλυκά και τον φιλαω στο μέτωπο.
Μολις πηγαίνω στην κουζίνα συναντώ τον Νίκο να καθεται και να γράφει κάτι στον υπολογιστή του. Ήρθε η μεγάλη ώρα δεν μπορώ αλλά να του κρατάω κρυφά πράγματα, κάποια στιγμή θα τα ανακαλύψει.
<<Θέλω να σου πω>> του λέω απαλά και γυρνάει να με κοιτάξει.
<<Πες μου αγάπη μου>> λέει και αισθάνομαι πιο άσχημα από πριν.
<<Σου έχω πει κάποια ψέματακια>>
<<Οπως; >> το βλέμματα του σοβαρεύει.
<<Ο πατέρας του Στέλιου ζει>> λέω και μένει με ανοιχτό το στόμα.
Σηκώνεται και στηρίζεται από τον νιπτήρα.
<<Πως; >> διακρίνω το σοκ που έχω πάθει.
<<Ηταν ο πρώτος μου έρωτας όπως σου είχα πει, ήμουν ευτυχισμένη και πολύ ερωτευμένη κοντά του σε βαθμό να μην με νοιαζω καν εγώ>> αρχίζω να του εξιστορω την ιστορία μου. Δακυρα απειλούν να βγουν από τα μάτια μου.
<<Συνεχίσε>>γρυλλίζει χωρις να με κοιτάει.
<<Όμως όλα άλλαξαν οταν με χώρισε για ένα άλλο κορίτσι>> βγάζω έναν σιωπηλό λυγμο όταν μου έρχεται η εικόνα του μαζί με την Χριστοφορια
<<Τοτε με παράτησαν όλοι μέχρι και η κολλητη είπε ότι βαρέθηκε να της λέω ποσο μου λείπει>> κλαιω κανονικά, ο Νίκος δεν με κοιτάει καν θα είναι θυμωμένος και με το δίκιο του.
<<Ήμουν πολύ πληγωμένη ως διαλυμένη θα έλεγα, όλα μου τον θύμιζαν... Μέχρι που μετά από λίγο καιρό άρχισα να κάνω εμετους, να ζαλίζομαι δεν ένιωθα καλά, δεν ήξερα τι ήταν μέχρι που λιποθύμησα στο σχολείο μπροστά του και με πήγαν στο νοσοκομείο>>
