အပိုင္း(၁၅၉၃)
လက္ရည္စမ္းျခင္း
လီဟန္ဓားသမားသည္ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဓားမုျဒာကို ပုံေဖာ္သည္။ သူ၏ အၾကည့္မ်ားက တည္ၿငိမ္ေနၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အျပည့္ျဖင့္ ေလထဲသို့ ေမာ့ၾကည့္သည္။
ေလာက ဓားစြမ္းအားမ်ား ေပါင္းစပ္လာခဲ့၏။ တျဖည္းျဖည္း သူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ ဓားတစ္လက္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ဓား၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တုန္ခါသံက ေနရာအႏွံ့ကို ပဲ့တင္ထပ္သြားသည္။
မေရတြက္နိုင္သည့္ ဓားမ်ားက ထြက္ေပၚလာကာ လၽွပ္စီးကဲ့သို့ပင္ ေကာင္းကင္သို့ ပ်ံသန္းသြားခဲ့သည္။
ေလထဲတြင္ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္က ေအာက္သို့ ငုံ႔ၾကည့္သည္။ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းက ေျမျပင္သို့ ညႊန္ျပလိုက္ၿပီး မိုးႀကိဳးဓားမ်ားက ေလဟာနယ္ကို လႊမ္းမိုးကာ အျခားဓားမ်ားအားလုံးကို ပိတ္ဆို့တာဆီး၍ ပ်က္စီးသြားေစသည္။
သူက ခုခံရန္ ရည္ရြယ္ေနဆဲလား။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ လီဟန္ဓားသမား၏ ပုံရိပ္က ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေတာက္ပသည့္ အလင္းတန္းကို ေကာင္းကင္ထက္တြင္ ခ်န္ရစ္ခဲ့သည္။ အလင္းတန္းသည္ ဓားတစ္လက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြား၏။ ဓားအရိပ္မ်ားက မေရတြက္နိုင္သည့္ မိုးႀကိဳးဓားမ်ား အၾကားေပၚေပါက္လာသည္။ ဓားအရိပ္မ်ားသည္ လီဟန္ဓားသမား ဖန္တီးျခင္းေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာသည္။
ဘန္း... ဘန္း... ဘန္း...
မိုးႀကိဳးဓားမ်ားသည္ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေပါက္ကြဲကာ ဖုန္မွုန႔္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားေပသည္။ ေလဟာနယ္ကို စုတ္ျဖဲကာ လင္းလက္လာသည့္ ဓားက ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္ကို အနည္းငယ္ ၿခိမ္းေျခာက္မွု ျဖစ္သြားေစသည္။ သူသည္ ခႏၶာကိုယ္က အကြဲကြဲအျပဲျပဲ ျဖစ္ကာ သူ၏ စိတ္ဝိညာဥ္သည္လည္း ႏွစ္ပိုင္းျဖတ္ခံလိုက္ရၿပီး သူ႔ကို မ်ားျပားလွသည့္ ဓားခ်ီတို့ျဖင့္ လႊမ္းျခဳံခံရသကဲ့သို့ပင္ ျဖစ္သည္။
ဤဓားသည္ ႏွုတ္ဆက္မွု၏ ဝမ္းနည္းျခင္းကို သ႐ုပ္ေဖာ္ေနသည္။
မ်ားျပားလွသည့္ အရိပ္မ်ားက သူ႔ခႏၶာကိုယ္အနီးတြင္ ေပၚေပါက္လာသည္။ ၎တို့သည္ လီဟန္ဓားသမား၏ အရိပ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္၏ ဓားဝိညာဥ္သည္ သူ႔အေရွ႕တြင္ ေမ်ာလြင့္ေနသည္။ တန္ခိုးရွင္၏ လက္ေခ်ာင္းက ဓားကို ပြတ္သည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်ားျပားလွသည္ မိုးႀကိဳးဓားမ်ားက သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကို ဝန္းရံကာ လင္းလက္လာၿပီး ဓားအကာအကြယ္ ျဖစ္တည္လာသည္။ သူ႔အနီးမွ မိုးႀကိဳးဓားမ်ားသည္ သူ႔ကို ဗဟိုထားကာ ဝန္းရံလွည့္ပတ္ေနသည္။ ဓားတစ္လက္ခ်င္းစီတြင္ အရာအားလုံးကို သုတ္သင္ရွင္းလင္းနိုင္သည့္ အံ့အားသင့္ဖြယ္ မဟာလမ္းစဥ္ နတ္စြမ္းအားတို့ ထုတ္လႊတ္ေနသည္။
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အရိပ္မ်ားက တန္ခိုးရွင္ထံ ခ်ဥ္းကပ္လာသည္။ ထိုသည္မွာ ဓားသမားလီဟန္၏ မ်ားျပားလွေသာ ပုံရိပ္မ်ားက တစ္ခ်ိန္တည္း တိုက္ခိုက္လာျခင္း ျဖစ္ၿပီး တိုက္ခိုက္မွုမ်ားသည္ တန္ခိုးရွင္အနီး ဝန္းရံေနေသာ ဓားမ်ားကို ျဖတ္ေတာက္သြားခဲ့သည္။
“မင္းရဲ့ စြမ္းရည္က မဆိုးဘူးပဲ။” ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္က အရိပ္မ်ားကို ၾကည့္သည္။ ေကာင္းကင္တြင္ အသေခ်ဓၤားမ်ား က်ဆင္းလာၿပီး ေနရာတစ္ခုလုံးကို ပိတ္ဆို့တားဆီးထားသည္။ အရာအားလုံးသည္ ဓားမ်ားျဖင့္ အပိုင္းပိုင္း ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရကာ အရိပ္မ်ားလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။ မၾကာခင္တြင္ လီဟန္ဓားသမား၏ ခႏၶာကိုယ္အစစ္သာ ရပ္၍ က်န္ေနခဲ့သည္။ သူ၏ ဓားသည္ ထိုတန္ခိုးရွင္၏ ဓားအကာအကြယ္ကို ထိုးေဖာက္ေနေသာ္လည္း မလုပ္နိုင္ခဲ့ေပ။
ဓားမ်ားက လ်င္ျမန္စြာ လွုပ္ရွားလာၿပီး လီဟန္ဓားသမားက ျပန္ဆုတ္ခြာရန္ ႀကိဳးစားသည္။ သို့ေသာ္ ၿပိဳင္ဘက္က သူ႔ကို ထိုသို့ လုပ္ရန္ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့ေပ။ ဓားဝိညာဥ္သည္ ေအာက္သို့ ထိုးဆင္းလာၿပီး လီဟန္ဓားသမားကို ေခ်ာင္ပိတ္ဖမ္းသည္။ လီဟန္ဓားသမားသည္ ေရြးစရာမရွိေတာ့ဘဲ ထိုတိုက္ခိုက္မွုကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။
ဘုန္း...
မေရတြက္နိုင္သည့္ နတ္အလင္းတန္းမ်ားက ေကာင္းကင္ဓားခန္းမ တန္ခိုးရွင္၏ ဓားဝိညာဥ္မွ ထြက္ေပၚလာကာ လီဟန္ဓားသမား၏ ဓားဝိညာဥ္ကို ဖ်က္ဆီးသည္။ ဓားဝိညာဥ္ေပၚတြင္ အက္ေၾကာင္းမ်ား ေပၚေပါက္လာ၏။ လီဟန္ဓားသမား၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ပင္ မိုးႀကိဳးဓားတို့၏ ဝါးမ်ိဳျခင္းကို ခံေနရသည္။ ေမွာ္စာလုံးအလင္းမ်ားက သူ႔ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ လွုပ္ရွားလာသည္။
“သြား” ၿပိဳင္ဘက္သည္ တိုက္ခိုက္မွုကို မရပ္တန႔္ခဲ့ေပ။ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းက ေရွ႕သို့ ညႊန္ျပလာၿပီး မိုးႀကိဳးဓားဝိညာဥ္က ေရွ႕သို့ တစ္ဟုန္ထိုး ေျပးထြက္လာကာ လီဟန္ဓားသမား၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ဆက္လက္ဖ်က္ဆီးေနခဲ့သည္။ သူက ေသျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္လၽွင္ပင္ ဒုကၡိတ ျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္။
“သနားညႇာတာေပးပါ”
အေဝးမွ အသံတစ္သံ လြင့္ပ်ံလာသည္။ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ ဓားသမားက အေဝးသို့ တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ေသာ္လည္း သူက တိုက္ခိုက္မွုကို မရပ္တန႔္ခဲ့ေပ။ သူ၏ ဓားက ေအာက္သို့ ဆက္လက္ က်ဆင္းေနသည္။ လီဟန္ဓားသမားက မဟာလမ္းစဥ္စြမ္းအား၏ အဆက္မျပတ္ တိုက္ခိုက္မွုကို သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ စိတ္ဝိညာဥ္ တို့ႏွင့္ ေတာင့္ခံေနခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏ ဓားက က်ိဳးမသြားခဲ့ေပ။
ဓားႏွင့္လူက တသားတည္း ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ဓားက က်ိဳးသြားသည့္အခါ လူလည္း သုတ္သင္ခံရၿပီး ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ဖပ္...
ရန္ေဟာင္အလင္းက ေတာက္ပလာၿပီး ၾကာပန္းပြင့္တစ္ပြင့္က ဆင္းသက္လာကာ လီဟန္ဓားသမား၏ ခႏၶာကိုယ္ကို အတြင္း၌ ရစ္ပတ္ထားသည္။ ၾကာပန္းပြင့္မွ အသက္စြမ္းအားမ်ား ေပါႂကြယ္စြာ ထုတ္လႊတ္ေနခဲ့၏။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ပြင့္ခ်ပ္မ်ားမွ လမ္းစဥ္စြမ္းအားတို့ကို ထုတ္လႊတ္ကာ မေရတြက္နိုင္သည့္ ကပ္ေဘးဓားမ်ား ျဖစ္တည္လာၿပီး တိုးဝင္လာေနသည့္ ဓားဝိညာဥ္ကို ဟန႔္တားသည္။
ဓားဝိညာဥ္သည္ သူ၏ သခင္ထံသို့ ျပန္သြားခဲ့သည္။ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္သည္ ေခါင္းကို ေမာ့ကာ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေကာင္းကင္မွ ဆင္းသက္လာသည့္ လူတစ္စုကို ျမင္ေတြ႕သည္။ ထို့ေနာက္ လူစုသည္ ေအာက္ဘက္ရွိ လူအုပ္အၾကားသို့ ဆင္းသက္လာခဲ့၏။
အင္ပါယာရွားသည္ ေရွ႕သို့ အရင္ဆုံး ေျခလွမ္းသည္။ ၾကာပန္းပြင့္သည္ လီဟန္ဓားသမား၏ ခႏၶာကိုယ္ကို ရစ္ပတ္ေနၿပီး အသက္စြမ္းအားမ်ားက သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွ ဒဏ္ရာမ်ားကို ကုသေပးေနသည္။
“လက္မတင္ေလးပဲ” အင္ပါယာရွားက ေရရြတ္သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာျဖင့္ ရီဖူရွင္းက အရွင္ထိုက္ရႊမ္ကို ဤေနရာမွ အေျခအေနအား ေမးျမန္းခဲ့သည္။ မဟုတ္လၽွင္ လီဟန္က အႏၲရာယ္တြင္း က်ေရာက္ေနေပလိမ့္မည္။
လီဟန္ဓားသမားက ေျမေပၚသို့ ဆင္းသက္ၿပီးေနာက္ အနည္းငယ္ ငုံ႔ကိုင္းကာ ေသြးမ်ား အန္ထုတ္သည္။ သူ႔ ခႏၶာကိုယ္မွ အသက္ဓာတ္ကို ခံစားမိၿပီး သူ ျပန္လွည့္ကာ ေရာက္လာသူတို့ကို ၾကည့္သည္။ “အရွင္မင္းႀကီး” သူက အနည္းငယ္ အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ ႏွုတ္ဆက္သည္။
သူက အင္ပါယာရွားတစ္ေယာက္တည္းကို ျမင္ျခင္း မဟုတ္ဘဲ ရီဖူရွင္းႏွင့္ ရွားရွင္းယြန္လည္း ေရာက္ရွိလာသည္ကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူက အရာရာကို ခ်က္ခ်င္း နားလည္သြားခဲ့သည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ ဤ ဆံပင္အျဖဴႏွင့္ လူငယ္ေလးက သူ႔အဆင့္သို့ ေရာက္ရွိေနခဲ့ဟန္ တူသည္။ ထို့ေၾကာင့္ သူသည္လည္း ဤေနရာသို့ ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္၏။
“လူတိုင္းပဲ” လီဟန္ဓားသမား၏ ေရွ႕မွ ေအးစက္သည့္ အသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္။ စင္ျမင့္ထက္တြင္ ရပ္ေနသည့္ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ ရန္ေဟာင္ တန္ခိုးရွင္က သူတို့ကို စိုက္ၾကည့္ကို ေမးသည္။ “ဘာလုပ္ၾကတာလဲ”
ဤလူမ်ားသည္ အလြန္ပင္ အစြမ္းထက္ပုံရသည္။ သူတို့သည္ ထိပ္စီးအင္အားစုမ်ားမွ ျဖစ္နိုင္သည္။ ထို့ျပင္ လူမ်ားက ပို၍ မ်ားျပားစြာ ေရာက္ရွိလာသည္။ သူတို့သည္ ရီဖူရွင္းႏွင့္ ဤေနရာသို့ လိုက္ပါလာသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး သူတို့ထဲတြင္ နတ္ဘုရားနန္းေတာ္ႏွင့္ လီနတ္ဓားမိသားစုမွ လူမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။
သို့ေသာ္ က်ဴးေက်ာ္လာသူမ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္မ်ားက ေဒါသထြက္ခဲ့ၾကသည္။
သူတို့ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တပည့္တစ္ေယာက္က တစ္စုံတစ္ေယာက္ႏွင့္ ပညာဖလွယ္ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ သို့ေသာ္ ဤမၽွ မ်ားျပားသည့္ တန္ခိုးရွင္မ်ား ေရာက္ရွိလာ၏။ သူတို့က မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိေနသနည္း။
“ဒီ ဂ်ဴနီယာရဲ့ နာမည္က ရီဖူရွင္း ပါ။ သူက ကၽြန္ေတာ့ရဲ့ စီနီယာတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုက္ပြဲက ရလဒ္ ထြက္ေနၿပီဆိုမွေတာ့ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သနားညႇာတာေပးပါ။” ရီဖူရွင္းက လီဟန္ဓားသမား၏ အေရွ႕သို့ ေလၽွာက္လာကာ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္ကို ေျပာသည္။
“တိုက္ပြဲက မၿပီးေသးဘူးဆိုတာ မင္း မျမင္ဘူးလား။”
လီဟန္ဓားသမားကို ရွုံးနိမ့္ေစခဲ့သည့္ လူငယ္က ေဒါသထြက္စြာ ေျပာသည္။ ဤသည္မွာ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္စရာ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဤကိစၥအတြက္ႏွင့္ အစြမ္းထက္သည့္ ပုဂၢိဳလ္အမ်ားႀကီး ေရာက္ရွိလာခဲ့ကာ သူတို့အားလုံးသည္ အျခားဘုံရွိ အစြမ္းထက္အင္အားစုမ်ားမွ ျဖစ္ေနသည္က ေကာင္းကင္ဓားခန္းအမွ တန္ခိုးရွင္မ်ားကို အလိုမက် ျဖစ္ေစခဲ့သည္။ ဤလူမ်ားက အုပ္စုလိုက္လာ၍ သူတို့ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ဟု အဘယ့္ေၾကာင့္ ထင္ေနရသနည္း။
“အနိုင္ရသူက ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီေလ မိတ္ေဆြ။ ဘာလို့ ေသတဲ့အထိ တိုက္ဖို့ လိုရတာလဲ။” ရီဖူရွင္းက ေခါင္းေမာ့ကာ ေမးသည္။
“သူ႔ေရြးခ်ယ္မွုက ဒီလိုဆိုမွေတာ့ အဲဒါက မင္းနဲ႔ ဘယ္လို ပတ္သတ္လို့လဲ။” ေလထဲမွ လူငယ္၏ ထက္ရွေသာ အၾကည့္တို့ျဖင့္ ေအာက္ဘက္ရွိ ရီဖူရွင္းကို ၾကည့္လာသည္။
“စီနီယာလီဟန္က က်ဳပ္ကို သင္ၾကားျပသေပးဖူးတဲ့အတြက္ က်ဳပ္က ေက်းဇူးေႂကြး တင္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႔ကိစၥက က်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သတ္တယ္။” ထို့ေနာက္ ရီဖူရွင္းက အႀကံျပဳသည္။ “တကယ္လို့ ခင္ဗ်ားက ေသတဲ့အထိ တိုက္ဖို့ ဆႏၵ ရွိေနတယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္က ကိုယ္စားၿပိဳင္ေပးမယ္ဆို ဘယ္လိုလဲ။”
“ေသတဲ့ထိ တိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္လား။” ေလထဲမွ လူငယ္က ေမးသည္။
“အဲဒီလို ရပါတယ္” ရီဖူရွင္းက ေခါင္းညိတ္သည္။
“ေကာင္းၿပီေလ” လူငယ္က သေဘာတူလိုက္၏။ ရီဖူရွင္းက လီဟန္ဓားသမားကို ၾကည့္ကာ ေျပာသည္။ “စီနီယာ ေဘးမွာ ခဏေလာက္ အနားယူေနပါ”
“သတိထားေနာ္။ သူ႔ရဲ့ ဓားဝိညာဥ္က အရမ္းအစြမ္းထက္တယ္။” လီဟန္ဓားသမားက တီးတိုးေျပာသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ သိပါတယ္။” ရီဖူရွင္းက တုန႔္ျပန္ေခါင္းညိတ္သည္။ ထို့ေနာက္ လီဟန္ဓားသမားက ေဘးသို့ ေရႊ႕ေပးလိုက္ကာ အင္ပါယာရွားကို တိတ္တဆိတ္ ဆက္သြယ္၍ ေမးသည္။ “အရွင္မင္းႀကီး သူနိုင္မယ္လို့ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိလား။”
“မင္း ကိုယ့္ဒဏ္ရာကိုယ္ အရင္ ဂ႐ုစိုက္သင့္တယ္။” အင္ပါယာရွားက ျပန္ေျပာသည္။ အင္ပါယာရွား တည္ၿငိမ္ေနသည္ကို ၾကည့္ၿပီး လီဟန္ဓားသမားက မည္သည္စကားမွ ထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ သူ၏ အာ႐ုံကို တိုက္ပြဲဆီသို့ ေရႊ႕သည္။
ေကာင္းကင္ထက္တြင္ မေရတြက္နိုင္သည့္ မိုးႀကိဳးဓားတို့ ေပၚေပါက္လာသည္။ နတ္ဓားမ်ား တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းစီတြင္ ေတာက္ပသည့္ စာေၾကာင္းမ်ား ရွိေနသည္။ ထိုအကၡရာမ်ားမွ အံ့အားသင့္ဖြယ္ေကာင္းေအာင္ လႊမ္းမိုးနိုင္သည့္ လမ္းစဥ္စြမ္းအားတို့ကို ထုတ္လႊတ္ေနသည္။
ရီဖူရွင္းသည္ စိတ္ဝိညာဥ္ေထြျပားျခင္းကို ကဲ့သို့ ခံစားလိုက္ရသည္။ ယခင္က ပိုင္ေလြလီသည္ သက္ေစာင့္ဝိညာဥ္ပုံေဖာ္ျခင္းက်မ္းကို က်င့္ႀကံခဲ့သည္။ ပိုင္ေလြလီသာ ထိုအဆင့္ထိ ေရာက္ေအာင္ က်င့္ႀကံခဲ့ပါလၽွင္ တစ္ဖက္တန္ခိုးရွင္၏ စြမ္းအားႏွင့္ ဆင္တူေပလိမ့္မည္။ ထိုသို့ေသာ တိုက္ခိုက္မွုက ပို၍ပင္ လႊမ္းမိုးနိုင္ေပလိမ့္မည္။
“ဆင္းစမ္း”
ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္၏ အၾကည့္တို့က ဓားတစ္လက္ကဲ့သို့ ထက္ရွေနသည္။ သူ၏ လက္ေခ်ာင္းက ေအာက္သို့ ညႊန္ျပေနၿပီး မေရတြက္နိုင္သည့္ မိုးႀကိဳးဓားမ်ားက ခ်က္ခ်င္းပင္ ေအာက္သို့ က်ဆင္းလာသည္။ မိုးႀကိဳးဓားမ်ားသည္ ၎၏ လမ္းေၾကာင္းအတြင္း အရာအားလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့သည္။ အလင္းမ်ားက ေလဟာနယ္အတြင္း လြင့္ေမ်ာေနသည္။
နတ္ဘုရားနန္းေတာ္၏ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ လီနတ္ဓားမိသားစုမွ လူမ်ားႏွင့္ အျခားေသာ အစြမ္းထက္ တန္ခိုးရွင္မ်ားက ရီဖူရွင္းကို ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ သူတို့အားလုံးသည္ လက္ရွိတြင္ ရီဖူရွင္း မည္သည့္အဆင့္ ေရာက္ေနၿပီကို ပို၍ သိခ်င္ေနၾကသည္။
ဤတိုက္ပြဲ၌ ဆႏၵေစာရန္ အေၾကာင္းမရွိေပ။ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမသည္ ဘုံကိုးခု၌ ဓားပညာအသုံးျပဳသည့္ ထိပ္သီးအင္အားစုမ်ားၾကား ေက်ာ္ၾကားေသာ္လည္း ဤတပည့္ေလးက တိုက္ပြဲတြင္ ရီဖူရွင္းကို ဆန႔္က်င္အနိုင္ရရန္ အခြင့္အေရး မည္သို့ ရွိနိုင္ပါမည္နည္း။
ရီဖူရွင္း၏ ၿပိဳင္ဘက္သည္ နတ္ဘုရားနန္းေတာ္၌ သူ၏ တိုက္ပြဲမွတ္တမ္းကိုသာ သိခဲ့ပါက ဤတိုက္ပြဲကို သေဘာတူခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။
မေရတြက္နိုင္သည့္ မိုးႀကိဳးဓားမ်ား သူ႔အေပၚ က်ဆင္းလာသည္ကို ၾကည့္ကာ ရီဖူရွင္းသည္ လက္တစ္ေခ်ာင္းကို ေျမႇာက္၍ ေကာင္းကင္သို့ ညႊန္ျပသည္။ နတ္အလင္းတန္းတို့က ေတာက္ပလာသည္။ အက္ကြဲသည့္ အသံမ်ားႏွင့္အတူ မေရတြက္နိုင္သည့္ မိုးႀကိဳးဓားမ်ားက ခ်က္ခ်င္း ကြဲေၾကပ်က္စီးကာ အမွုန္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။
ရီဖူရွင္းက ဆက္မတိုက္ခိုက္ခဲ့ေပ။ သူသည္ ေလထဲရွိ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္ကို ေမာ့ၾကည့္သည္ဆို႐ုံမၽွ ၾကည့္ကာ ေျပာသည္။ “ဒီေလာက္ဆို လုံေလာက္ပါရဲ့လား။”
သူက မတိုက္ခိုက္ခဲ့ေပ။ နတ္ဘုရားအေမြအႏွစ္ နယ္ေျမသို့ မဝင္ခင္တြင္ သူသည္ ဤေနရာ၌ မည္သည့္ ထိပ္သီးအင္အားစုကိုမွ မဆန႔္က်င္လိုေပ။ သူက ဤေနရာသို့ လာေရာက္ျခင္းမွာ လီဟန္ဓားသမားကို ေခၚေဆာင္သြားလို၍သာ ျဖစ္သည္။
ေလထဲရွိ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္လူငယ္သည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ မိုးႀကိဳးဓားမ်ားကို ၾကည့္ေနရင္း ၾကက္ေသေသေနခဲ့သည္။ သူ၏ တိုက္ခိုက္မွုက တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသည္။
သူက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္ထုတ္သည္။ သူ၏ အမူအရာက တည္ၿငိမ္ေန၏။ သူက ပို၍ ေလးနက္သြားပုံေပၚသည္။ ယခင္က ရီဖူရွင္းသည္ လီဟန္ဓားသမားကို သူ႔စီနီယာဟု ေျပာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္က သူ႔ကို အေရးတယူမလုပ္ခဲ့ေပ။ သူက ရီဖူရွင္းကို အထင္ပင္ေသးခဲ့ေသးသည္။ သို့ေသာ္ ယခု သူတို့၏ တိုက္ခိုက္မွုမွ ေန၍ သူ ေျပာနိုင္သည္က ဤ ဆံပင္အျဖဴႏွင့္ လူငယ္၏ ဓားစြမ္းရည္က အလြန္ အစြမ္းထက္လွေပသည္။
သူ၏ ဓားဝိညာဥ္မွ မိုးႀကိဳးေအာ္ျမည္သံတို့ ထြက္ေပၚလာသည္။ လၽွပ္စီးတန္းမ်ားလည္း လင္းလက္လာသည္။ ေကာင္းကင္တြင္ ႀကီးမားလွသည့္ ဓားမ်ား မေရတြက္နိုင္ေအာင္ ေပၚေပါက္လာကာ ေနကိုပင္ ဖုံးလႊမ္းသြား၏။
မဟာလမ္းစဥ္ စာလုံးမ်ားသည္ ဓားႀကီးမ်ား တစ္ေခ်ာင္းစီတိုင္းတြင္ ေရးထြင္းထားသည္။ ျပင္းထန္သည့္ ဓားစြမ္းအားက ေနရာတစ္ခုလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့မည္ဟု ထင္မွတ္ရ၏။ ေလထဲ၌ မေရတြက္နိုင္သည့္ ဓားမ်ား တစ္ခ်ိန္တည္း ေပၚေပါက္လာသည္။ ၎တို့၏ ဖ်က္ဆီးျခင္းစြမ္းအားက ထိတ္လန႔္တုန္လွုပ္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။
ဘုန္း။ ရီဖူရွင္း၏ ေခါင္းထက္တြင္ ေတာက္ပသည့္ နတ္ဓားတစ္လက္ ေပၚေပါက္လာသည္။ သူ႔ခႏၶာကိုယ္သည္ မဟာလမ္းစဥ္ႏွင့္ တသားတည္း ျဖစ္သြားကာ မီးျပင္းဖိုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြား၍ နတ္ဓားတစ္လက္ ျဖစ္တည္ေစကာ သူ႔ခႏၶာႏွင့္ တသားတည္း ျဖစ္လာေစသည္။
ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္သည္ ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္သည့္အခါ သူ႔လက္ေခ်ာင္းက ေအာက္သို့ ညႊန္ျပလာသည္။ ေကာင္းကင္မွ မေရတြက္နိုင္သည့္ ဖ်က္ဆီးျခင္း မိုးႀကိဳးဓားမ်ားက ေကာင္းကင္မွ က်ဆင္းလာ၏။ ဤတိုက္ခိုက္မွုသည္ ယခင္က တိုက္ခိုက္မွုထက္ ပို၍ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္ေပသည္။
ဘုန္း... ဘုန္း... ဘုန္း...
ခ်က္ခ်င္းပင္ အနႏၲ ဓားမ်ားက ေကာင္းကင္မွ က်ဆင္းလာၿပီး ရီဖူရွင္းထံသို့ တစ္ဟုန္ထိုး က်ဆင္းလာသည္။ ဓားမ်ားသည္ ပုံစံတက် တိုက္ခိုက္မွုပင္ မေဖာ္ထုတ္နိုင္ခဲ့ေပ။ ပိုမိုမ်ားျပားသည့္ ဓားမ်ားက ေလဟာနယ္တြင္ ျပည့္ႏွက္လာၿပီး ရီဖူရွင္းကို အတြင္း၌ ျမႇုပ္ႏွံသည္။
သို့ေသာ္ ရီဖူရွင္းကို ဖုံးလႊမ္းထားသည့္ ဓားက နတ္အလင္းတို့ျဖင့္ ေတာက္ပေနဆဲ ျဖစ္သည္ကို လူတိုင္း ေတြ႕ျမင္နိုင္သည္။ အဆုံးမဲ့ မဟာလမ္းစဥ္စြမ္းအားမ်ားက ျမင့္တက္လာၿပီး နတ္ဓားကို အားျဖည့္ေပးကာ ဖ်က္ဆီး၍ မရနိုင္ေအာင္ ျဖစ္လာေစသည္။ အသေခ်ဓၤားမ်ားက ရီဖူရွင္းထံ နီးကပ္လာသည့္အခါ မဟာလမ္းစဥ္ စာလုံးမ်ား၏ အလင္းက ဖ်က္ဆီးျခင္းစြမ္းအားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္ ရီဖူရွင္း၏ ဓားအကာအကြယ္ကို မခ်ိဳးဖ်က္နိုင္ခဲ့ေပ။
ရီဖူရွင္းသည္ မတိုက္ခိုက္ခဲ့ဘဲ ခုခံကာကြယ္ရန္သာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ သို့ေသာ္ သူ႔ ၿပိဳင္ဘက္က သူ၏ ခံစစ္ကို မထိုးေဖာက္နိုင္ခဲ့ေပ။
ေလထဲတြင္ ရပ္ေနသည့္ လူငယ္၏ အမူအရာက ေျပာင္းလဲသြားသည္။ သူ႔ေရွ႕မွ ျမင္ကြင္းသည္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ဓားကိုပင္ သံသယဝင္လာေစရန္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္။
လီဟန္ဓားသမားသည္လည္း အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျမင္သည့္အခါ ၾကက္ေသေသေနခဲ့သည္။ ထို့ေနာက္ သူက ခံစားခ်က္ျပင္းထန္စြာျဖင့္ မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ “ငါ အိုေနၿပီပဲ”
သူသည္ ေခါင္းမာေသာ ဤလူငယ္ေလးက လီဟန္နန္းေတာ္ကို က်ဴးေက်ာ္ကာ လီဟန္နန္းေတာ္မွ တပည့္မ်ားကို စိန္ေခၚခဲ့သည့္အခ်ိန္ကို အမွတ္ရသည္။ ဤလူငယ္ေလးက ငယ္ရြယ္ၿပီး ယုံၾကည္မွု လြန္ကဲေလသည္။
ယခုတြင္ ထိုလူငယ္ေလးက ေျပာင္းလဲသြားၿပီ ျဖစ္သည္။
ရီဖူရွင္း၏ မီးျပင္းဖိုမွ ျဖစ္တည္လာေသာ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ ဓားတစ္လက္သည္ သူ႔အနီးသို့ ေရာက္ရွိလာသည့္ မိုးႀကိဳးဓားႀကီးမ်ား အားလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္သည္။ သို့ေသာ္ ၿပိဳင္ဘက္၏ ဓားမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းႏွင့္အတူ ရီဖူရွင္း၏ ဓားကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
“ခင္ဗ်ားရဲ့ တိုက္ခိုက္မွုက ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္လွတယ္။ အဲဒါကို ေတြ႕ၾကဳံခြင့္ရတာ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။” ရီဖူရွင္းက ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္ကို စိုက္ၾကည့္ကာ မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ “က်ဳပ္တို့ ဘာလို့ ဒီမွာပဲ မရပ္လိုက္ရမွာလဲ။”
ထိုတန္ခိုးရွင္သည္ ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မ်ားက လွုပ္ခတ္သြားေသာ္လည္း သူသည္ ေျပာစရာစကားမ်ား ေပ်ာက္ရွသြားပုံရသည္။
ေဘးမွ ၾကည့္ေနသူမ်ားသည္လည္း ဆြံ့အသြားခဲ့၏။ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္တဲ့ တိုက္ခိုက္မွုတဲ့လား။
ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္သည္ ရီဖူရွင္း၏ ခံစစ္အကာအကြယ္ကိုပင္ မခ်ိဳးဖ်က္နိုင္ခဲ့ေပ။ ထိုသို့ တိုက္ခိုက္မွုမ်ိဳးကို အမွန္တကယ္ ထူးျခားေျပာင္ေျမာက္သည္ဟု ေခၚနိုင္ပါရဲ့လား။
သို့ေသာ္ ရွင္းလင္းစြာပင္ ရီဖူရွင္းသည္ ဆက္၍ တိုက္ခိုက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွိေတာ့ေပ။ မဟုတ္လၽွင္ သူသည္ မတုန္မလွုပ္ ခုခံကာကြယ္နိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခ်ိန္၌ လူတိုင္းသည္ ဆံပင္အျဖဴေရာင္ႏွင့္ လူငယ္ေလးက အလြန္ အားေကာင္းေၾကာင္း ေျပာနိုင္ၿပီ ျဖစ္သည္။ အနည္းဆုံးေတာ့ သူသည္ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္မ်ားထက္ ပို၍ သန္မာကာ အစြမ္းထက္ေပသည္။
ဤေနရာမွ တိုက္ပြဲသည္ လူမ်ားစြာ၏ အာ႐ုံကို ဆြဲေဆာင္သြားခဲ့သည္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ တန္ခိုးရွင္မ်ား စုစည္းလာၾကသည္။ ဓားစြမ္းရည္က်င့္ႀကံသည့္ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမက အျခားဘုံမွ ဓားစြမ္းရည္က်င့္ႀကံသူႏွင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ေနသည္လား။
တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေကာင္းကင္ဓားခန္းမကို စိန္ေခၚရန္ လာေရာက္ခဲ့သည္လား။
ထိုအၾကည့္မ်ားအရ ေကာင္းကင္ဓားခန္းမမွ တန္ခိုးရွင္က ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေပမည္။
***
