အပိုင္း(၁၆၃၇): ရွန္းယြမ္
ရွန္းေဟာက္သည္ သတၱမဝရိန္ ကို ဖိႏွိပ္၍ ဗဟိုအင္ပါယာဘုံအတြက္ ေနရာတစ္ေနရာကို ရယူခဲ့သည္။ ဗဟိုအင္ပါယာဘုံက ေနရာႏွစ္ခု ပိုင္ဆိုင္သြားၿပီ ျဖစ္ေလသည္။
သို့ေသာ္ ထိုသည္က ပုံမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဗဟိုအင္ပါယာဘုံသည္ မဟာလမ္းစဥ္ဘုံသုံးေထာင္အၾကား၌ အားအေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေလသည္။ ထိပ္သီးအင္အားစုမ်ားမွ အရည္အခ်င္းရွိ တန္ခိုးရွင္အေရအတြက္မွာ ဗဟိုအင္ပါယာဘုံက အျခားဘုံမ်ားထက္ ပိုသာေလသည္။
ရွန္းကလန္သည္ ဗဟိုအင္ပါယာဘုံတြင္ အစြမ္းထက္ဆုံး အင္အားစုမ်ားထဲမွ တစ္ခု ျဖစ္သည္။ ရွန္းေဟာက္က သူတို့၏ မ်ိဳးဆက္တန္ခိုးရွင္မ်ားအၾကား အားအေကာင္းဆုံး တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္သည္။ သူက ရွန္းကလန္၏ မ်ိဳးဆက္တူမ်ားအၾကားတြင္ ထိပ္ဆုံး၌ ရပ္တည္နိုင္သည္။ သူသည္ ခ်ိဳ့ယြင္းခ်က္မဲ့ မဟာလမ္းစဥ္ နတ္ဝင္ရိုးကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းထားနိုင္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ သတၱမဝရိန္ က သူ႔ကို ယွဥ္မတိုက္နိုင္သည္မွာ ပုံမွန္ပင္ ျဖစ္၏။
ထို့ျပင္ ဤသည္မွာ အစသာ ရွိေသးသည္။ ထို့ေနာက္ ဗဟိုအင္ပါယာဘုံမွ အျခားေသာတန္ခိုးရွင္မ်ားသည္ အျခားသူမ်ား၏ ေနရာကို လုယူရန္ ဆက္လက္ႀကိဳးစားၾကသည္။
ဘုံမ်ားအၾကား ႀကီးမားသည့္ အကြာအေဝးေၾကာင့္ အထက္ကိုးဘုံမွ တန္ခိုးရွင္မ်ားသည္ အခ်င္းခ်င္း အနည္းငယ္သာ သိရွိၾကသည္။ သူတို့သည္ ထိပ္သီးအင္အားစုမ်ားမွ ထိပ္သီးပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုသာ သတိျပဳမိၿပီး ငယ္ရြယ္သည့္ တန္ခိုးရွင္မ်ားကို ေသခ်ာမသိရွိၾကေပ။ နတ္ဘုရားအေမြအႏွစ္ နယ္ေျမ ဤခရီး၌ အားလုံး လာေရာက္ စုံစည္းၾကေပသည္။
နတ္ဝင္ရိုးေပၚမူတည္ၿပီး တစ္စုံတစ္ေယာက္၏ စြမ္းရည္ကို ဆုံးျဖတ္ျခင္းအျပင္ ေနာက္ထပ္နည္းလမ္းမွာ သူတို့လာခဲ့သည့္ အင္အားစုႏွင့္ ဇစ္ျမစ္ကို ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။
လူတိုင္းသည္ ဘုံအသီးသီးရွိ ထိပ္သီးအင္အားစုမ်ားအေၾကာင္း အနည္းႏွင့္အမ်ား သိရွိၾကေပသည္။
ဥပမာအေနႏွင့္ ရွန္းကလန္ႏွင့္ ထ်န္းရွန္ေက်ာင္းေတာ္ကဲ့သို့ ထိပ္သီးအင္အားစုမ်ိဳးကို မသိနိုင္စရာအေၾကာင္းမရွိေပ။
