Ａｎｇｅｌ 𝐦𝐞𝐞𝐭 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐭𝐡𝐞 Ｄｅｖｉｌ • 𝕄𝕒𝕗𝕚𝕒 𝙅𝙅𝙆

10

JK: YARDIM EDİİİN! YARDIM EDİN!

Jungkook beni kucağına almış evin bahçesinden eve doğru koşuyordu. Ben ise baygın gibi rol yapıp olabildiğince yavaş nefes alıyordum.

JM: Ne oluyor burada. LUİSA, ONA NOLDU?

RS:LUİSA, LUİSA UYAN, AÇ GÖZLERİNİ.

TH: LANET OLSUN, KONUŞUCAZ DEMİŞTİN. NE YAPTIN ONA.

RS: SEN Mİ YAPTIN BUNU, BUNLAR SENİN YÜZÜNDEN Mİ?

Jungkook Rose'u aldırmadan içeriye gitti ve beni koltuğa yatırdı.

JK: Hyung ne yapıcaz, bişeyler yapın.

RS: ÇEKİL ONUN ÜSTÜNDEN ONA DAHA FAZLA ZARAR VERME.

JK: Bilerek olmadı, üzgünüm.

RS: ÜZGÜN OLMA, BİR ŞEYİ DEĞİŞTİRMİYOR.

TH: Tamam sakin olun ve düşünmeye başlayın.

JM: Tam olarak ne oldu?

JK: Konuşuyorduk ve sonra bi konu hakkında tartıp birbirimize bağırmaya başladık. Sonra beni iteklemeye başladı ve tokat attı. Bende sinirlenip ayağımla karnından ittirdim. Böyle olsun istememiştim. Kafasını yere sertçe çarptı ve bayıldı. İlk rol yaptığını düşündüm ama kafasından kan aktığını görünce korkup buraya getirdim.

Birisi kafamın sahte kanla boyadığımız kısmına bezle bastırmaya başladı.

JM: Ah Luisa, seni uyarmıştım.

RS:NE? Bir dakika bir dakika, suç şimdi Luisa'nın mı? Siz nasıl yaratıklarsınız böyle . Kız ölüyor ve hala onun suçlu olduğunu düşünüyorsunuz. Üstelik katil kendi suçunu itiraf etse bile!

JK: Hey, bu kadar kaba olma daha onu tanımıyorsun bile.

RS: Haha, ben mi tanımıyorum? 2 gün önce onun doğum günüydü ve hiçkimse kutlamadı, benim dışımda.

JK: Doğum günü mü?

Ahh hayır, yakalanmanın vakti değildi . Yalan söylediğimi anlarsa Rose bana çok kızar. Onunla oynadığımı ve onu kullandığımı düşünür ve haklıda çünkü öyle yaptım. Ama o zaman onu tam tanımıyordum. Hala pek tanıyor sayılmam ama o kendini bana yakın hissediyordu. Nedense onu incitmek istemiyorumdum. Belki gerçekten de kendimi onun arkadaşı gibi hissetmeye başlamışımdır, bilmiyorum.

+AAAAAAAAAAAAAA

Doğrulup çocuklara doğru bağırmıştım.

JK,TH,JM,RS: AĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞAĞA~

+HAHAHAHAHAHAHAH

Bağırışım Jungkook'u bile korkutmuştu. Sanırım o bile beklemiyordu.

RS: Tanrım o yaşıyor!

+ Yaşıyorum tabi, küçük bir şaka sadece.

Rose bana sarılıp saçımı öpmeye başladı. Ben de ona sarıldım. Bu kadar üzüldüğünü fark etmemiştim.

Sana merdivenlerden uykulu inerken beni görmesiyle yanıma koşup vücudumu kontrol etmeye başladı. Onu sakınleştirip hepsinin sadece şaka için olduğunu söyleyince derin bir nefes verip koltuğa oturdu.

TH: Tanrım bu sefer gerçekten korktum. Neredeyse altıma işeyecektim.

JM: Çirkinleşme, ama haklısın ben de korktum.

TH:Aklım bir ara almadı, görevi-

JK: TAEHYUNG DIŞARI ÇIK!

JM: HEMEN!