Biliyordum ki hicbir zaman o yara gecmeyecekti. Ne zaman disari ciksam kol kola goz goze sevgililer vardi. Onlari gordukce sanki kalbim artik atmak istemiyor,gozlerim gormek,kulaklarim duymak beynim ise ne calismak nede algilamak istemiyordu. Artik dusunmek istemiyordum. Sadece temiz hava almak istiyordum. Parktan gecerken biraz oturdum. Yanima yasli bir adam geldi. Sana fotograflari gonderen senin cok yakininda dedi. Tam kim oldugunu soracaktimki siyah bir arabaya binip gitti . Sadece arkasindan baktim. Aslinda icimdeki ses hemen eve gitmemi soyluyordu ama beynim burada kalmami ben ise ikisinide dinlemeyip bir kafeye gittim. Kafede kucak kucaga bir cift vardi. O kadar mutluydularki yanlarina gidip asla birbirinizi birakmayin dedim. Bana tuhaf gozlerle bakiyorlardi. Kendimi uzayli gibi hissetmistim. Kendime bir sutlu kahve soyledim. Kahvem gelesiye kadar bende kac gundur yuzune bakmadigimi telefonumu actim. O da nee bir mesajda sunlar yaziyordu . Cok dikkatli ol. Artik iyice korkmaya baslamistim. Hesabi isteyerek hemen disari ciktim. Eve dogru gidiyordum. Arkamdan biri bana sesleniyordu. Senem ,Senem. Arkami dondugumde bisey benden saklandi. Artik iyice korkuyordum. Kosar adimlarla eve gittim. Kapiyi acicaktim ki o neydi oyle. Kucucuk ayaklar yere egildim bu bir yavru kopekti oyle titriyordiki bende bi an titremistim hemen kucagima alarak iceri girdim.
