Nieśmiały, cichy i skromny chłopiec z okrągłymi okularami i blizną w kształcie błyskawicy na czole oraz arogancki blondyn, wyśmiewający się z Harrego Pottera. Czy to wyjdzie?
Następnego dnia, gdy Draco się obudził, leżał na klatce piersiowej Harrego, który bawił się jego włosami. Brunet uśmiechnął się, a Draco zalał się rumieńcem. - Dlaczego do tego doszło...? - zapytał po chwili Harry. - Dlaczego to zrobiliśmy? Tak nagle... - Dodał i popatrzył na Draco trochę zakłopotany. - To ty się na mnie rzuciłeś. - Powiedział ze śmiechem ślizgon. - Ty mnie zmusiłeś do tego wzrokiem! - Harry też się zaśmiał. - Ale, zawsze byliśmy dla siebie niemili. I czemu, tak nagle? - Zaczęło się na wierzy astronomicznej. Czemu tam byłeś Harry? - zapytał badawczo Draco. - Nie... ważne, a ty? - spytał gryfon, a Draco odwinął rękaw z raną, którą sobie zrobił. - Miałem dość swojego życia. - odparł pospiesznie. - Dlatego zrobiłem to. - Draco, wiem, że to nie moja sprawa i że nie powinienem pytać. - Bo ktoś mnie odrzucił. - Odpowiedział od razu, jakby wiedział, o co Harry spyta. - Przykro mi. - Odparł. - W porządku. Nie zasługiwałem na niego. - Nie...go? - zapytał zdziwiony Harry. - Tak. - Powiedział, po czym postanowił zmienić temat. - Co do wczoraj, to... - odpowiedział i popatrzył smutno na Draco. - To? - zapytał ślizgon. - Czy to coś dla ciebie znaczyło? - A tobie? - Tak. Ale jeśli dla ciebie nie, to w porządku. Przepraszam za to, że cię postawiłem w niekomfortowej sytuacji. To... ja pójdę na śniadanie. - odpowiedział zawiedziony Harry i zaczął zakładać ubrania, a Draco siedział i wpatrywał się w podłogę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
******
- Harry! - usłyszał głos Rona. - Dlaczego masz na sobie zielony krawat? - zapytał zdziwiony. - Nie mów, że... Nieee... Ty i jakaś ślizgonka? Kto? Pansy? Nie... Kto? Powiedz! - rudowłosy przyjaciel zadręczał Harrego pytaniami. - Odczep się Ron. - powiedział szorstko, wstał i szybko wyszedł z wielkiej sali. Podszedł do dormitorium ślizgonów, aby zamienić krawaty z Draco. Niestety nie znał hasła, więc stanął pod obrazem na blondyna. Niestety pierwsi pojawili się Blaise i Pansy. - A ty tutaj co robisz Potter? - zaśmiała się Pansy. - Z którą ślizgonką się przesłałeś? - zapytał dokuczliwie Blaise. - Wpuścicie mnie? - spytał Harry, ale wtedy przyszedł Draco, Crabbe i Goyle. - Harry, co ty tu robisz? - spytał Draco, ale wszyscy już patrzyli na jego czerwony krawat. - Ty i Draco!? - krzyknęła, prawie płacząc Pansy. - O czym ty mówisz Pansy? - zapytał głupio blondyn. - Wasze krawaty... Nie mówcie mi, że wy... - nie dokończyła zdania Pansy i wbiegła do dormitorium. W tym czasie, zdążyło się tam już zebrać dużo osób, które śmiały się i pokazywały palcami na krawaty Draco i Harrego. - Odczepcie się wszyscy! - Warknął Draco i wszedł z Harrym do dormitorium.
******
UWAGA! TEN FRAGMENT TEKSTU POLECAM CZYTAĆ, SŁUCHAJĄC PIOSENKI "know that you know" BO ODDAJE ONA ŚWIETNY KLIMAT TEGO FRAGMENTU
- Harry! Czy ty zgłupiałeś!? - krzyknął Draco. - Wszyscy teraz wiedzą! - Draco... To nie było specjalnie. Niechcący założyłem twój krawat zamiast mojego. Przepraszam. - Odparł Harry. - Szybko się nimi zamieńmy i wyjdź oknem. - Oknem!? Sam sobie wychodź oknem! - wykrzyknął Harry. - Daj ten krawat. - Pospieszył Harrego, Draco. Blondyn zaczął ściągać koszulę, aby wyplątać z niej krawat. - Draco, pomógłbyś? - spytał Harry, któremu krawat zaplątał się tak, że nie mógł go sam ściągnąć, a Draco rozpiął powoli koszulę Harremu i wyciągnął krawat. Złapali kontakt wzrokowy, tak jak wtedy, ale Harry go przerwał, patrząc w bok. Łza wypłynęła mu z oka, ale otarł ją szybko, a Draco podszedł do niego i przytulił Harrego czule. Harry nadal płakał, a jego łzy spływały na gołe plecy Dracona. - Spokojnie... - powiedział ślizgon. - Już dobrze... Przytulali się tak, lekko kiwając przez długą chwilę. Draco głaskał Harrego po głowie, aż do pokoju weszła Pansy. Zmarszczyła lekko brwi i wybiegła ze szklanymi oczami, zostawiając otwarte drzwi, przez które potem pozaglądali Blaise i Goyle. Malfoy i Potter, nie zobaczyli, że ślizgonka weszła i nadal się przytulali. - Stary! - Krzyknął Goyle, a Draco popatrzył w jego stronę. Szybko podszedł do drzwi i zatrzasnął je.
