Crazy in Love [On-going]

Chap 4: Their POV's

Cotinuation

Jeanica’s POV:

Nagpalinga-linga ako and . . . . . .

OLA-LAh!

Ang daming hotties na foreign! Haha... Napalingon ako dun sa isang souvenir shop. Ang cute ng mga tinda nila may pang couple pa nga as in ung pang LOVERS.

Biglang napadako tingin ko sa isang babaeng may hawak na isang couple ring. It was an eternity sign. Pinakita pa nga ng girl sa guy na katabi nya. They both smiled.

Hinawakan ng guy ung kamay ng girl. Waah grabeh, ang sweet lang. Kakainggit. Nalala ko tuloy si---

“Hoy! Okay ka lang ba?” Putol ni Anica sa pagse-senti ko.

Kumurap-kurap muna ako saka tumango at nag pilit ng ngiti. Tumingin si Anica sa direksyon kung saan ako nakatingin kanina tapos tumingin saken na parang nanghihinala. Halatang magsasalita pa sana ito pero bigla ko nlang sya hinaltak at naglakad papunta sa mga kasamahan nmin.

Hey guys! I’m Jeanica Mendoza by the way and I’m 23 years old. Mahilig ako sa mga simpleng bagay. Kasi simple lang nman ako. I love music and singing. Nagko-compose rin ako ng kanta minsan. Hehe. Wala lang, pampalipas oras lang kumbaga.

Pangarap ko? Hmm, marami. Like, I’ve been wanting to have my own computer shop together with my best friend Anica and syempre, natupad nman un.

Matagal ko na ring pangarap ang magkaroon ng you know. . . . someone who would love me just the way I am and I thought I found that man, but obviously not.

Pero duh? Tama na nga itong ka-dramahan ko. .

 Kung may darating e di GO! Pero kung wala nman e di WALA! Hmp! >__<

Gaya nga ng laging sinasabi ni Best Friend ko, 'don't find love, cos love will find you!' O-ha! Ansaveeh?

Mga halos tatlong minuto rin kaming naglakad ng sa wakas ay makarating kami. Andito na kami ngayon sa tapat ng white house.

“Ate... ate!” Sigaw ng isang- - - - - - bata?

Sabay-sabay kaming napalingon sa taas ng balcony ng bahay. There we saw a kid with a wide smile waving at us. Dise waved back. Pati rin kami naki wave.

“Bumaba ang bata at binuksan ang gate at agad na yumakap kay Dise.

“Ate na miss ka nmin!” Nakangising sabi ng bata.

“Na miss ko rin kau Nico.” She smiled saka pinugpog ng halik ang bata sa pisngi. Parang nangigigil. Pati tuloy ako nangigigil.

Ee sinu ba nmang di mangigigil dito e ang cute-cute nya tapos ang chubby-chubby ng cheeks! Ang sarap kurutin.

“Oh naging good boy ka ba habang wala ako?” She added.

“Oo nman po! Ako pa!” Pabilib na sabi ni Nico at ngumiti ng pagkalapad-lapad.

“Mabuti nman kung ganun. Ah oo nga pala, eto mga kaibigan ko, si Tina, Kimay at Jeanica. Eto nmang dalawa ee pinsan ko, Si Anica at si Corin.” Isa-isang pakilala ni Dise samin. “Uh girls, si Nico nga pala. Anak ng bantay nming si manang Sonia.”

“Hello po!” Nakangiting sabi ni Nico.

“Hello din!” Halos sabay-sabay pa naming bigkas.

“Oh mga iha, andito na pala kau!” Sabi ng isang babaeng papalapit samin. Sa tantya ko ay nasa forty’s na ito.

“Oh manang! Kumusta ho? Mukhang bumu-blooming tau ngaun ah!” Dise said teasingly sabay akbay kay manang.

“Kaw talagang bata ka kahit kailan, di ka pa rin nagbabago!” Anang manang sabay kurot sa pisngi ni Dise.

“Ah! Nga pala manang, mga kaibigan at pinsan ko ho!”

Isa-isa kaming nagpakilala at pagkatapus ay pumasok na sa loob.

__________

Kimay’s POV:

Pagpasok sa loob. . . . . .

First impression ko? Uhmm. . . . . . . . .

MALINIS! Hahaa...

Pero di nga! Sobrang linis talaga at halos lahat ng gamit nila puti. As in ALL WHITE talaga! Napanganga nlang ako.

Waaahh grabeh! Ang bongga nman nitong kaibigan ko pero ni minsan di nagyabang yan kahit meron nman syang ipagyayabang. Parang wala lang, cool lang.

Siguro kung ako nasa lugar nya at may ganito kagandang bahay. Naku! Ewan ko’t talagang magyayabang ako. HAHA. Ansaveeh?

“Uh guys, there’s only five bedrooms upstairs and there’s like six of us. Sino gusto tumabi saken?” Tanong ni Dise.

“Tau nlang magtabi cous!” Corin answered.

“Magtatabi nlang rin kami ni Jeanica cous!” Anica said and smiled.

“Uh, kami rin ni Kimay!” Tina said.

“Okay then. Let’s go and wash up na para maka kain at makapag-pahinga.” She said and turned her back and went upstairs.

Sumunod nman kaming lima. Hayy sa wakas at makakapagpahinga na rin. Medyo low-bat na din kasi ako saka di rin biro ung bi-nyahe nmin no.!

Pero wait, di ko pa naipapakilala sarili ko. I’m Kimberly Santoyas. Kim lang dapat palayaw ko ee, kaso umepal tong si Dise. Kimay ng Kimay kaya ayun! Naki-kimay na rin ang mga ibang kakilala ko.  Feeling Close nga ee. Sabi nila cute nman daw. Tsss! Pero hayaan na nga!

Anyways, I’m 22 years old at nagtatrabaho ako ngaun sa resto-bar ni Dise bilang assistant manager.

Hmm, Simple lang nman akong tao. Hindi ako mahirap e please. Sa simpleng bagay lang masaya na ako.

Medyo may pagka-pilya nga lang minsan tsaka sobrang makulit daw. Sabi nga ng iba masaya raw akong kasama kasi nga matabil daw tsaka di raw nauubusan ng kwento. Haha. Di nman obvious dba? Hehe.

Pagpasok nmin sa room nmin ni Tina, pumunta agad ako sa may verandah and,

HUWAaaw!!

Ang gonda-gonda ng view teh! Taraaaaaaaayyy!

Makapag-pikchur nga at ng ma-upload sa FB!!

Say cheeeeeeeessssssssssssssssseeeeeeee (*⌒ヮ⌒*)

*camera clicks*

_______________

THANK YOU FOR READING GUYS! (^__^)

- Kaidi