EPILOUGE

36 2 1
                                    

"Okay Miss Ramirez, you may now present your poem."

"Okay Sir" pumunta na ko sa podium. English class namin ngayon. Magsulat daw kami ng poem na makakarelate kami. Kaya ang napili kong topic ay ang past experience ko about love.

Nagsimula na kong magbasa.

"Lost Love"

"I found a love that,

Is quite interesting but,

In a while,

It was gone by mile."

"I’d tried to find,

Those memories on blind,

Sticking in my mind,

It will be back some time."

"For it is gone,

My sorrow deepen,

My willingness be forbidden,

That I longed then."

"It is indeed painful,

But some what thankful, 

For now my feelings be clear,

And start a new beginning."

Pagkatapos ko magbasa sa podium, umupo na ko. 3rd year college na pala ako. Marami ng nangyari sa buhay ko. Yung iba matamis, yung iba naman mapait. Pero nagpapasalamat ako sa lahat ng nangyaring yun, kasi napatunayan ko na may bukas pa pagkatapos ng sakit na nararanasan ko.

Na dapat wag tayong mabuhay sa nakaraan at matutong mag move on sa maraming bagay. Sa lahat ng mga nangyari sakin, ginawa ko yung inspirasyon para gumising araw araw ng may ngiti sa aking labi.

Kaya eto ako ngayon, pagkatapos ng lahat ng nangyari sakin, natutunan kong mag move on nalang. Wala din namang magandang maikabubuti ang pagmumukmok. Hinayaan ko nalang.

Masaya na ko sa pinili kong buhay, sa buhay na malaya akong nagmamahal sa mga taong hindi ako kailanman iniwan. 

Oo, may darating, meron ding aalis pero pagkatapos nila may bago uling darating. Parang isang cycle, paulit ulit na proseso.

Inaasahan ko na sana balang araw may dumating na taong magmamahal sakin ng lubos at gagawa ng happy ending ng storyang to. Pero sa ngayon, pass muna ako dyan.

To my Lost Love, Alam ko may darating na bago para tanggalin ang salitang Lost sayo at palitan ng New. 

Ayy, ang korni ko na maglitanya no. Masyado ng malalim yung ginagamit kong words. Haha. So, pano ba yan. Eto na ang wagas. Sa susunod ulit.

Nagmamahal,

Gail. 

Oooops, hindi to MMK ha. Over kasi yang nagmamahal eh. HAHA. Sige, Ciao! :) 

(A/N: Ayun na nga po, at natapos din ang aking puchu-puchung short story. Sana po maappreciate nyo tong story na to. Sa lahat ng nakabasa at makakabasa palang, muli po Maraming Salamat sa inyo. Salamat din sa mga nagvote at nagcomment. Sana po mabasa nyo din yung mga susunod kong story na ipopost dito sa Wattpad. Walang hanggang pasalamat na ata eto. Haha. Ciao! - Ina)

Lost LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon