Uzun zaman sonra merhabalar! Kısa aralıklarla bölüm atmayı düşünüyorum, bolca yorum yapın lütfen. Sizleri seviyorum. 💜
...
Abim 2 gündür benimle tek kelime dahi etmiyor, sinirinin geçmesini bekliyor ya da, bu durumu kabullenmek için kendine zaman ayırıyordu, emin değilim.
Mezuniyet balosu için ilk zamanlarda o kadar hevesliydim ki, şimdi ise sadece gitmek için gidiyordum.
Yun Hee, kapının önünde olduğuna dair mesaj atınca, odamdan çıktım. Abimin evde olduğunu biliyordu Yun Hee, bu nedenle olacak ki, zile basmak yerine mesaj atmayı tercih etmiş ve beni çağırmıştı.
Salak değildim, Yun Hee'nin abime olan ilgisinin farkındaydım. Belki de, ondan duymayı bekliyordum. Aşık olmak suç değildi, bunu saklamasına gerek yoktu.
Salona geçtiğimde abimin de ayaklandığını görünce kendimi bir adım geri çektim. Pencereye doğru yaklaştı ve perdeyi araladı. Yun Hee'nin sırtı dönük hali gözüküyordu. Sonra derin bir nefes alıp verdi. Masanın üzerinde bulunan telefonu alıp, kapıya doğru ilerleyince, onu takip ettim.
Sanırım Yun Hee'nin eve geleceğini düşünüp, bizimle görüşmek istemediği için gidiyordu.
Son zamanlarda onun tavırlarına da anlam veremiyordum ki...
Kapıdan çıkınca, ben de çıktım hemen ardından. Yun Hee bize dönünce, abimle göz göze geldiler. Abim sessizce yanımızdan ayrılırken, Yun Hee onu durdurdu.
"Selam, demek de mi yok artık?"
Kaşlarımı çattım. Abim duraksadı ve arkasına döndü.
"Selam?" dedi, kaşlarını kaldırarak abim. Daha sonra sinir barındıran küçük bir kahkaha bıraktı.
"Oldu mu?"
Yun Hee, dudaklarını ısırdı.
"Mezuniyet için alışverişe gideceğiz, sen de gelsene?"
Yun Hee'nin dediklerine şaşırsam da, pek bir şey diyemedim. Ayrıca abim alışveriş yapmaktan nefret ederdi.
Abim hâlâ cevabını vermezken, arkadan Eun Woo'nun sesi geldi."Biz geldik!" Eun Woo ve Ju Kyung bize doğru gelince, abimden hiç beklemediğim o yanıtı duydum.
"Taehyung ile benim de alışverişe çıkmamız gerekiyordu zaten."
Hepimiz öylece ona bakarken, abim ensesini kaşıdı.
"Ee, gitmiyor muyuz?"
Yun Hee gülümseyip, abimin yanına ilerlerken, biz de hızlıca yürümeye başlayıp, onlara yetişmeye çalıştık.
Hafifçe omzumu dürten Ju Kyung, gülümseyerek konuştu.
"Jungkook oppa gelmiyor mu?"
"Ayy, evet. Unutmuşum onu, mesaj atayım." Telefonumu cebimden çıkarıp, mesaj attığım gibi cevap gelmişti.
bananamilk:
Gelmeyi çok isterdim ama kız arkadaşım bugün biraz rahatsızmış. Onunla ilgilensem, olur mu Mi Young?bendisx:
Çok geçmiş olsun Jungkook oppa, sorun olmaz tabii. Ona çok iyi bak <3
"Gelemiyormuş." dedim, Ju Kyung'a bakarken. Anladığını belirterek kafasını sallarken, Eun Woo konuştu."Hangi renk elbise alacaksın Ju Kyung?"
Ju Kyung, heyecanla konuştu.
"Kırmızı düşünüyorum aslında, ama emin değilim. Mağazalarda karar vereceğim!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐎𝐧𝐬𝐫𝐚「 KTH 」
FanfictionAşık olmak sorun değildi; asıl sorun, abimin en yakın arkadaşına aşık olmamdı. @bendis_urania için yazılmıştır. Not: Yaşanmış bir hikayeden esinlenerek yazılmıştır. #kimtaehyung 1✨