Dignité / Draco Malfoy

Henüz Erken

Stresten tırnaklarımı yerken kapı açıldı ve içerieye Draco girdi.

Diana: sen nasıl biliyorsun şifreyi ?
Draco: söylemesem daha iyi
Diana: her neyse otursana

Karşımdaki koltuğa yavaşça oturdu ve gözlerini benimkilere kilitledi çok büyük bir çaresizlik ve sevgiyle bakıyordu.

Diana: bakma şöyle
Draco: neden bana acıyor musun ?
Diana: hayır... ugh hadi ama Malfoy sen bana aşık olamazsın yani bu çok saçma
Draco: değil
Diana: hiç yardımcı olmuyorsun, herkes bizi düşman biliyor

Yüzümü ellerim ile kapatıp kafamı aşağıya eğdim aradan on saniye geçmeden yanıma geldi ve başımı kaldırıp tek bacağının üstüne oturttu yanında o kadar savunmasızdım ki tek verdiğim tepki gözlerimin büyümesiydi.

Yüz hatlarımı inceledi mavileri o kadar hoştu ki... Merlin ! Beni neyle sınıyorsun ?!
Şu an o kadar yakındık ki birbirimizin nefesini bile hissedebiliyorduk.

Draco: kimsenin ne düşündüğü umrumda bile değil çünkü seni gururumu hiçe sayacak çok kadar seviyorum

Parmakları yüzümde gezintiye çıktığında her dokunuşu kendimden geçiriyordu. Kalbimin ritmini kontrol edemiyordum.
Sanki tüm hücrelerim uzun zamandır bunu bekliyordu, bu adamı

Diana: yani bu oldukça garip bir durum ne tepki vermeliyim veya ne yapmalıyım b-bilmiyorum, üzgünüm

Yüzünde içten bir gülümseme oluştu ve büyük kemikli ellerini birini belime sardı bende ister istemez kafamı boynuna gömdüm.

Draco: sadece zamana ihtiyacın var seni anlıyorum

Biraz daha aynı konumda kaldıktan sonra göz kapaklarım kendini taşıyamaz hale gelmişti son hatırladığım Draco'nun bir şeyler mırıldandığıydı.

Draco'nun anlatımı :

Diana'ya şimdilik akışına bırakmamız gerektiğini anlatırken uyumuş olduğunu farkettim.
Yatağına yatırdım ve üstünü örttüm gideceğim sırada bileğimdeki eli buna izin vermedi. Sanırım yanına yatmaktan bir zarar gelmezdi yani umarım.

Yanına uzandım ve saçlarını kulağının arkasına atıp onu izlemeye başladım. Her hattı o kadar güzeldi ki bazen kendimden bile kıskanmama neden oluyordu.

1. Saatin sonunda

Şu anki yakınlıktan olsa gerek kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu tabi kelebekleri saymıyorum bile.

2. saatin sonunda

Yüzüne dalmış kafamdan beraber yapacağımız bir sürü hayal geçirirken gözlerini araladı ama hala uyku sersemiydi bu 100 metre ilerden belliydi. Benim onu izlediğimi farkedince dudakları hafif yana kıvrıldı ve kafasını göğsüme yerleştirip elini belime sardı ve bir bacağını da benimkinin üstüne attı sonra da uyumaya devam etti. İçinde bulunduğum durum mutluluktan gözlerimin dolmasına neden olmuştu bu kıza hangi ara bu kadar bağlandım bilmiyorum ama şu hayattaki pişmanlıl duymayacağım tek şey buydu..

Sanırım artık patronus yapabilecektim :)

.
.
.

Uyandığımda Draco yanımda değildi ama yanımda not vardı.

Not :

İki saat bekledim ama uyanmadın zaten bende uyandırmaya kıyamadım. Acıkmışsındır diye düşünüp çalışma masasına öyle yemeğini koydum umarım seversin afiyet olsun

- Draco

Yüzümdeki istemsiz oluşan sırıtışo aynaya dönünce farkettim, kafamı iki yana sallayıp olayın büyüsünden kurtuldum sonra da benim için hazırladığı şeyleri yemeye başladım beni gerçekten iyi tanıyordu.

Yemekleri bitirdiğimde direk duşa girdim.
Kıyafetlerimi giydim ve saçlarımı hafif nemli bırakıp kirazlı dudak nemlendiricimi sürdüm sıcak sudan dolayı yanaklarım kızarmıştı.

Bahçeye indiğimde çoğu kişi ordaydı ve aksam güneşinin tadını çıkarıyorlardı bizimkilerin yanına gittim ve her şeyi anlattım.

Pansy: Draco'nun bu hallerini görmekte varmış.

Theo alaycı bir sırıtışla bana bakıyordu.

Theo: hiçbir güç beni bu olanlara inandıramaz

O sırada Draco'dan mesaj geldi.

Pezeveg Malfoy : Saçını neden kurtmadın

Diana : Kurur şimdi

Pezeveng Malfoy : Merlin ! Hasta olacaksın yine

Diana : Olmam

Pezeveng Malfoy : Umarım

Telefona bakıp gülümserken Pansy elimden aldı ve Theo ile incelemeye başladılar

Theo: tamam sanırım soft  Malfoy'a alışabilirim.

Küçük bir kahkaha attım ve Pansy'e döndüm.

Pansy: şimdi siz baya baya flörtsünüz yani
Diana: bilmiyorum ama sanırım korktuğum başıma geliyor
Pansy: kendini fazla kaptırma, üzülmeni istemiyorum
Diana: biliyorum Pans

İkimiz de dolu gözlerle birbirimize sarıldık.

Theo: o ben sizi kendime alacaktım hatta biriniz masaj yapacak diğeriniz de üzüm yedirecektiniz

Gözlerimizi devirip Theo'yu takamdan kol kola yürümeye başladık.

Theo: heeyy beni de bekleyin !

Ortak salona geldiğimizde duyurular yapıldı ve ziyafet başladı ama 1 saat önce yediğim için sadece tatlıya gömülmüştüm.

Profesörler salondan ayrılınca bina baskanları da ayaklandı o sırada Draco masanın üstüne çıktı ve ellerini çırpıp dikkatleri üzerine topladı.

Draco: HERKES BURAYA BAKABİLİR Mİ BİR DAKİKA !!

Fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın

Not : sınır 23 volte