Dignité / Draco Malfoy

Sonsuz

Diana: tamam sakin ol para önemli değil
Draco: konu para değil ki ! Asıl konu babam, bir kez olsun yanımda olmadı seni ne kadar sevdiğimi hilmesine rağmen beni Astoria ile evlendirdi. Çocuğun başkasından olduğunu öğrendiğinde belki anlayışla karşılar dedim ama

Yüzündeki hayal kırıklığı her hattından belliydi onun üzülmesinden nefret etsemde susmak en iyi kaçış yoluydu.

Bir süre daha sessizliği dinlediğimizde aklıma gelen fikirle gözlerim parladı.

Diana: kaçalım !
Draco: ne ?
Diana: kaçalım Draco herkesten uzağa, bir sahil kasabasına lütfen hayır deme. Uğraştığımız şeylere bak ! Hepsi zaman kaybı,ben seninle mutlu olmak istiyorum eğer sen de istiyorsan kabul edersin.

Mavilerine büyük bir umutla yakalaştığımda kırgınlığının yerini sevinçin aldığını gördüm.

Draco: tamam, kaçalım

Sevinçle ellerimi birbirine çırptım ve Theo'ya olan biteni anlatmak için odasına koştum.

1 yıl sonra

Diana: kızlar sakin mi olsanız daha zaman var
Hermione: hayır yok daha bunun saçı var makyajı var takıları var sonra-
Diana: tamam anladım içim şişti

Yanlarından ayrılıp kabine girdim ve gelinliği giymeye çalıştım. Üzerime tam oturunca arkasındaki ipleri bağlaması için Pansy'i çağırdım.

Diana: PANSS ŞUNA YARDIM EDER MİSİN ?

Adımları yakalaşınca arkamı dönüp saçlarımı kendime çektim.

Bütün hazırlıklar bitmişti sadece Draco'nun gelmesini bekliyordum. Odanın içinde stresten turlarken kapı açıldı ve içeriye göz kamaştıran derecede yakışıklı olan sevgilim geldi.
Birbirimize o kadar dalmıştık ki yakınlaşmamızı  farketmemiştik.

Draco: Merlin ! Sen fazla güzelsin...
Diana: sende çok şık olmuşsun sevgilim
Draco: ben hala inanamıyorum biz-
Diana: evet, biz sonunda kavuştuk

Dolu gözlerimiz ile eski günleri düşünüp gülüşürken geç kalmamak için kol kola girip merivenleri indik.

Heyecanımı saklamaya çalışırken nikah masasında bana ayrılmış sandalyeme oturdum.

Nikah memuru: hastalıkta ve sağlıkta birbirinizi asla bırakmayacağınıza, aydınlığı birbirinizde bulmaya evet mi? hayır mı?

Draco: evet !

Diana: evet !

3 yıl sonra

Draco: güzelim yorulmuyorsun dimi ?
Diana: hayır, sen Camilla'ya bakar mısın ?

Kafasını olumlu anlamda sallayıp bebek odasına gitti ve henüz 2,5 yaşındaki kızımızı kucaklayarak yanıma getirdi. Her ne kadar kucağıma almaya çalışsam da Draco asla izin vermiyordu.

Diana: Draco kızımı özledim
Draco: bu 7 kiloluk tombişi taşıman için son 3 ayı atlatmamız lazım

Kesin bir dille konuştuğu için vaz geçip kendimi koltuğa attım. Bir süre sonra Camilla ve Draco yanıma geldiler ama her tarafları undu.

Diana: hih ! Siz ne yaptınız böyle ?!

İkisi de mahçup bir ifadeyle kafasını yere eğdi.

Draco: şimdi sen hamilesin ya annesi bizim kızımız da dedi ki baba hadi anneme poğaça yapalım ama pek başaramadık, bir de yaktık...

Her ne kadar kızgın olsam da yüzlerinin hali aşırı komik olduğu için düz bir ifadeyle konuştum.

Diana: siz ikiniz duşa giriyorsunuz ben de büyüyle mutfağı temizliyorum.

Başlarını mutlulukla salladıktan sonra Draco Camilla ile birlikte onun odasına gitti.

Mutfaktaki işimi bitirmiş bahçede kahvemi yudumlarken yanımdaki hareketlilik o tarafa dönmemi sağladı.

Diana: bitti mi işiniz ?
Draco: evet bebeğim, seni de yorduk kusura bakma artık..
Diana: biraz öyle oldu ama sorun değil

Gülümseyip bahçede oynayan küçük kızımıxa baktım. O kadar masumdu ki...

Draco: çok güzel dimi ?
Diana: ama çok çabuk büyüyor şuna baksana
Draco: olsun bir tanem hem kardeşiyle birlikte büyür, birbirlerine destek olurlar
Diana: evet, haklısın

Dolu gözlerimi Draco'nun mavileriyle buluşturduğumda ister istemez gözümden bir damala yaş aktı. Elleriyle yüzümü sardı ve dudaklarını araladı.

Draco: lütfen üzülme artık bak biz çok mutlu bir aileyiz
Diana: sadece düşünüyordum da kimse bize yardımcı olmadı Draco biz kendi emeğimizle buralara geldik. Umarım çocuklarımız da bizi örnek alır
Draco: senin gibi güçlü bir kadını örnek almayıp kimi alacaklar acaba ?
Diana: hadi ama kendine haksızlık etme !
Draco: ne yalan mı ! Eskiden yaptığım aptalca zorbalıklarıma maruz kalırken bile kafanı asla eğmedin bütün Slytherin öğrencilerini karşına aldın.
Diana: kulağı komik geliyor ama gerçek baksana okulun en çok kavga eden iki kişisiyken mutlu bir aile kurduk..
Draco: o zamanlar da sana aşıktım

Yüzümdeki sırıtış artarken uzanıp dudaklarına küçük bir öpücük kondurdum.

Diana: teşekkür ederim benden asla vazgeçmediğin için
Draco: teşekkür ederim bana sevgiyi öğrettiğin için

FİNAL... AĞLIYORUM SIFIR ŞAKA !

Sanırım en üzücü kitap buydu...