Gwiazdy bledną,
już cicho siedzą.
Księżyc tonie,
a ja śmierć gonię.
W ręku ciąży mi broń,
podarował mi ją ktoś.
Cóż zrobić mam,
gdy nasz Świat zamienia się
w tortur plac?
Nie ważne ile smutku przelano.
Ile łez wstrzymano.
Musimy dalej biec.
A jeśli rady nie damy
przyszłe pokolenie nadrobi straty.
CZYTASZ
Myśli Poukładane
PoetryMyśli poukładane - wierszem pisane. Rodzicami pomysł i idea. Takiej rodzinie trudno od wesela. Złota wstęga zdobi zorze, niech i Tobie wskaże drogę ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Witamy w świecie amatorskiej poezji.
