Powiedz mi,
Czy naprawdę wszystko widzisz
i nigdy się nie mylisz?
Patrzysz na świat jako całość
z błękitnej góry.
Ale i z osobna.
Zauważasz, że ktoś jest ponury.
Liczby, statystyki
zamieniasz w bliskich Ci ludzi.
Każdy inny,
nie jak jedne z wielu, słońca promyki.
Czy to...czy to prawda?
Jeśli tak...
...co z tymi, których serce się zatrzymało?
Z nimi i w żyjących coś umarło.
Być może, daj Boże!
Ogół przetrwa.
Ale co z jednostkami?
Ich ból nie oszczędza.
Przecież są dla Ciebie
kimś więcej niż pionkami!
Jeśli to prawda,
Dobry Boże,
Obroń swe dzieci.
Niektóre - ktoś rzecze - niegodne.
Lecz nadal Twoje.
CZYTASZ
Myśli Poukładane
PuisiMyśli poukładane - wierszem pisane. Rodzicami pomysł i idea. Takiej rodzinie trudno od wesela. Złota wstęga zdobi zorze, niech i Tobie wskaże drogę ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Witamy w świecie amatorskiej poezji.
