Potęga trójki | Anastazja Potter

Walka o życie

Śmierciożercy ruszyli do ataku. Walczyliśmy, ale oni wygrywali. W końcu nas była dwójka, a ich? Dużo.

Syriusz jakoś dawał sobie radę, ale mi udało im się wytrącić różdżkę z ręki.

Co dziwne, ciągle czułam jakąś dziwną obecność wody. Zapach morza i taki cichy szum. Ale przecież w pobliżu nie było ani jeziora, ani rzeki, ani nawet kałuży.

Mimo, że nie miałam szans przeżyć i tak, gdy w moją stronę poleciały zaklęcia osłoniłam się ręką (jakby to miało faktycznie pomóc) i zamknęłam oczy.

Wiem, że było to bezsensowne patrząc na to, że i tak nie miałam z nimi szans.

[Tak, wiem, że można się spodziewać co się teraz stanie. od aut.]

Ale rządne zaklęcie we mnie nie trafiło.

Otworzyłam oczy.

Przede mną znajdowała się wodna ściana! Tak to była woda!

Nie mam pojęcia o co chodzi, ale przynajmniej dalej żyję.

Syriusz popatrzył na mnie. W tym czasie śmierciożerca, z którym walczył wycelował w niego różdżką.

Niewiele myśląc machnęłam ręką w jego stronę.

Byłam przekonana, że to nic nie da. Jakie było moje zdziwienie, gdy woda poleciała w stronę mojego chrzestnego i utworzyła przed nim tarczę.

Stałam oniemiała i patrzyłam na tą wodę. Syriusz podbiegł do mnie, złapał mnie za ramię i teleportował się prosto do domu.

-W-widziałeś? - zająknęłam się

-Tak, widziałem - potwierdził - Zastanawiam się o co chodzi...

-To było mega! - zachwycałam się

-Co było mega? - zapytała Angelina

Wyjaśniłam jej i bratu co się stało. Też byli zdziwieni.

~•~

Rano wstałam dość wcześnie. Nie było nawet siódmej, a ja już czytałam książkę.

Dzisiejszy dzień zleciał przyjemnie.

Witam, cześć, dzień...dobry wieczór!

Rozdział trochę późno, ale nadal w piątek. Jesteśmy już dokładnie w połowie książki i na razie zapowiada się (tak mi się zdaje) dość nudno, ale to się zmieni (obiecuję)!

Na ten moment mogę wam tylko zdradzić, że będzie ciekawie i prawdopodobnie będzie maraton (ale musicie mi dać znać, czy go chcecie).

To tyle.

Do następnego!

Akuku!
Miłego weekendu!!!

❤️