EYVALLAH BROM (texting)

27. Bölüm

Bu.. bu gözler... O gözlerdi. Evet evet bu oydu...

2 yıl önce.

Sabah çalan alarım sesiyle hemen uyanıp hazırlanmaya başladım. 10. Sınıf olmama rağmen şimdiden tyt ve ayt hazırlıklarına başlamış sayılırım. Hafta sonları babamın kaydımı yaptırdığı özel dershaneye gitmek için kurduğum alarım sesi ile, hemencik uyanıp hazırlanmaya başladım.

Kahvaltımıda yaptıktan sonra çantamı hazırlayıp, evden çıkıp, 10 dakikalık yürüyüş sonu durağa varmış oldum.

Geçen 20 dakikalık yolun sonunda dolmuştan inip, geri kalan 10 dakikalık yoluda yürüyerek ara sokaklardan bir bir geçerken, dershaneye yetişmeye çalışıyordum.

Sonunda binanın önüne gelmiştim. giriş kartımı güvenliğe gösterdikten sonra sınıfıma doğru yürümeye başladım. Sınıfım 4. Kattaydı asansöre doğru giderken asansörün arzalı olduğu aklıma gelince, mecburen merdivenlerden çıkmaya başladım. Geç kalmamak için nefes nefese son anda yetişmiştim derse.

Bu hafta ful boş olduğum için tüm günümü dershanede geçirip, akşam eve gidecektim.

Öncelik olarak eksik olduğum konulara ağırlık verip, anlamadığım soruları hocalara çözdürdükten sonra, güzel bir tekrar sonu yaptığım netlerin mutluluğu ile keyifle diğer derslerin nasıl geçip, çabucak bittiğini dahi anlamadan, hava kararmaya başladı. En son ders bittiğinde ise, biraz daha kalıp kendimi sorulara kaptırdım. Evde bu kadar adapta olamadığım için çoğu zaman buraya geldiğimde, daha fazla vakit geçirerek, eksiklerimi tamamlamaya çalışıyorum.

Son bitirdiğim denemenin netlerinide kontrol edikten sonra, yanımda olan telefonuma baktığımda saatin akşam  10'a geldiğini görünce, hemen toparlanıp dershaneden çıktım.

Eve yetişmem nerdeyse 1 saatimi alacaktı biraz daha kalırsam daha geç olur. Tabi bizimkiler de oldukça merak eder.

Normalde bu kadar geç çıkmıyorum ama bugün kendimi baya bir kaptırmışım derse. Ara sokaklardan bu saate yalnız  geçeceğim için açıkçası biraz tedirgindim. Çünkü akşamları buralar pek tekin olmuyor. Normalde geç saatlere kaldığımda babam alıyordu. Kendisi şehir dışında olduğu için eve yalınız dönecektim.

Kulaklığımı takıp, hafif çiseleyen yağmurun güzelliğiyle, direklerin ışık verdiği bom boş huzur verici yalnızlıkla, ara sokaklardan bir bir geçmeye başladım.

Çarşıya yakın olduğu için huzurla ve güvenle geçebilmiştim taaki barlar sokağından geçene kadar...