You are my sunshine, My only sunshine

CHAPTER 11

**_**

3 years later....

SARAH'S POV

Today is the day! I'm going back to Philippines! I missed my hometown so much!

I signed a contract for 3 years in the US. I worked here as a performer also, a singer and a dancer... And now that my contract is done, I'm so excited to finally go back to my country!

Never pa ulit Akong nakapunta ng Pinas for the last 3 years... Kahit bakasyon, Hindi Rin! At ginusto ko rin naman yun, para na din makalimutan na ang mga dapat makalimutan......

3 years had passed.... Hindi ko na namalayan, tatlong taon na pala Ang nakalipas..... Sobrang dami Kong naranasang heartbreaks 3 years ago, but now, I can say that I have finally moved on, and I can go back to Philippines now without getting hurt about my 'past'.

"Anak!" Tawag sa akin ni Mommy... Kasama ko din siya Dito for 3 years.. si  Daddy, bumibisita lang kapag may mga special occasions lalo na Pag pasko... Hindi kasi namin pwedeng basta basta na lang iwanan Ang business namin sa Pilipinas.....

"Yes my?" Excited Kong sagot....

"Excited ka nang umuwi anak no? Namiss mo tlga Ang Pilipinas!"

"Syempre naman My! Sobrang Miss ko tlga! Tsaka excited na Kong makita ulit Yung mga friends ko sa showbiz sa Pinas.... For sure, namiss din ako ng mga yun!"

"Oh Sya sige, aalis na tayo in 15 mins, Yung mga gamit mo I check mo na baka mamaya may nakakalimutan ka pa dyan..."

" Opo my, nacheck ko na to kagabi eh, ok na ok na po to!"

"Oh Sya sige, ichecheck ko na Lang ulit Yung mga gamit sa baba para makalarga na tayo..."

"Ok my!"

45 mins later.....

"Anak, sakay na sa eroplano, baka malate pa tayo sa flight...."

"Opo my...." Kakarating lang namin ng airport... siguro tutulog na Lang ako sa buong biyahe para Hindi ako mainip.....

"Anak,..." Untag ni Mommy sa akin...

"Andito na po ba tayo my?"

"Oo anak, kakalapag lang ng eroplano, andyan na din Ang sundo natin kasama si daddy mo...."

"Ok po, excited na ko!" Alam Kong nasa Pinas na nga kami dahil kitang Kita ko na ang maitim na usok sa langit, Ang polusyon sa Pilipinas.....

Bago kami bumaba, tahimik muna Akong umusal ng dasal... dasal, na sana nga handa na Akong harapin Ang buhay ko Dito sa Pinas ng Hindi nasasaktan sa aking nakaraan... Dito sa airport na ito naganap Ang mga ayaw kong mangyari... Dito ko Rin nalamang wala na ang unang lalaking minahal ko...

Pagkababang pagkababa pa Lamang namin ng eroplano ay sinalubong na agad kami Nina Daddy......

"Daddy! Namiss Kita!"

"Sus, para namang hindi tayo nagkita nung pasko..."

"Bakit dy? Hindi nyo ba ko namiss?? Nakakasakit kayo Ng damdamin ha!"

"Sus, nag iinarte ka pa dyan, mamaya na nga yang lambingan na Yan, sumakay na tayo sa van dahil marami nang nakapaligid na Tao Dito... Mukhang namiss ka Ng mga popsters mo nak!" sabI ni daddy, namiss ko din tlga Ang mga popsters ko Dito sa Pinas... Yung iba Kong fans, sa tuwing nagkakaconcert ako abroad, Meron pang nagbobook tlga ng flights papunta sa America para lang manood... Napakaloyal tlga Nila! Kaya tlga namang sobrang swerte ko to have them....

Andami nang taong nakapaligid sa amin kaya Hindi ko na rin nakikita Ang mga nakakasalubong namin... Patuloy Lamang kami sa paglalakad patungong van namin nang biglang may nakabunggo ako....

"Sorry po, nagmamadali lang...." Sabi ko sa nakabunggo ko at lumakad kaagad papalayo, pero bago pa man ako makalayo ng sobra sobra ay nahawakan ng Kung sino mang yun Ang kamay ko.....

"Excuse me po, bitawan nyo po ako..." Hindi ko makita ng maayos Ang mukha nito, nasisilaw kasi ako sa sikat ng Araw... Pero nagulat ako Nang biglang magsalita ito at pamilyar Ang boses nya.....

"Sa- Sars? Sarah? Ikaw ba Yan?" Nanlaki Ang mata ko dahil sa taong nasilayan ko.....

"Ma- Matt??!!"

"Sarah, Ikaw nga! I missed you!" Akmang yayakapin ako nito nang bigla akong hilahin ng bodyguard ko papunta sa sasakyan at isinakay agad ako sa van namin.....

"Oh, Sarah, anong nangyari? Ok ka Lang ba?" Hindi ko napansin na kinakausap na pala ako ni Mommy...

"Huy! Sarah? Ano ok ka Lang ba? Bat parang wala ka sa sarili Ngayon?"

"Ah, sorry my, ok lang po ako, medyo nanibago lang kasi Ngayon na lang ulit ako nakaranas na dumugin ng fans......"

"Ah, oh Sya sige...."

Pagkatapos naming magusap ni Mommy ay nanahimik na kaming lahat... walang nagsasalita sa loob Ng sasakyan....

At ako, sobra Akong nagulat sa nangyari kanina.... totoo ba tlga? Si Matt ba yun? Pero imposible! Napaka imposible! Wala na si Matt! Tatlong taon na ang nakalipas... And that's one of the reasons why I accepted the offer and signed the contract to work in abroad for 3 years... To forget about what happened to him.....

Ano bang nangyayari sa akin?? Minumulto na ba ako ni Matt?! Kakabalik ko pa lang ng Pinas, nagparamdam na agad Sya... Grabe naman tlga!!!

Pero kasi, Yung boses nung lalaki, Yung mukha nya, Sya tlga eh! Totoo ba ito?! Nananaginip parin ata ako eh!

Kinurot ko Ang sarili ko at nasaktan ako! At tlgang masakit! Ibig sabihin totoo ito! Gising ako at Di ito panaginip, pero paano nangyari yun?!

"Matt, wag ka namang magparamdam oh, kakabalik ko Lang, minumulto mo na agad ako...." Sabi ko sa utak ko sabay na hawak sa ulo ko....

3 years ago, wala Akong naging confirmation na wala na si Matt, except for boss Vince... Pero, Hindi ko na nakausap pa si Tita Glenna or kahit sinong kamag anak nya o mga kaibigan namin para madali na ring makalimot...

Posible bang Sya yun? At Kung Sya yun, bakit naman sasabihin Nina Boss Vince na patay na si Matt? Sabi ni boss Vince, nandun daw Sya sa ospital nung nawala sya.. tsaka bakit ba ako bothered? Nakamove on na ako,

"Sarah! Nakamoveon ka na! Hindi mo na maibabalik Ang nakaraan.... Nakalimutan mo na Sya! Diba?!" Sabi ko sa sarili ko ....

Ang importante Ngayon ay Ang kasalukuyan at hinaharap...

Bahala na si batman, basta eenjoyin ko na Lang Ang buhay ko at magpapakasaya ako kasama Ang mga  mahal ko sa buhay.....