0.6

301 43 15
                                    

SINIR 7 OY:

"Sizi eğitebilmem için nasıl oynadığınızı görmem lazım. Siz ve arkadaşlarım arasında bir maç ayarladım. Bu yüzden hızlıca ısınmaya başlayın." dedi Koç Ukai. 

Kenarda oturmuş sessizce Kiyoko ile onları izliyorduk. Artık kalkıp havlu ve suları hazırlamam gerekiyordu. Yerimden kalkıp sulukların olduğu poşeti aldım. Su doldurmak için dışarıya çıkmam gerekiyordu. Yolda yürürken ağlayan bir çocuk gördüm.

Ona doğru yaklaşıp eğildim.

"Hey merhaba. Arkadaş olmak ister misin?"

Burnunu çekip bana baktı.

"Ben Oikawa Takeru. Sen kimsin?"

"Ben de Lavinya. Sana Takeru diye seslenebilir miyim?"

"Olur Lavinya-san."

"Takeru neden ağlıyorsun?"

Bunu dediğimde gözleri yeniden dolmaya başlamıştı.

"Çünkü amcamı kaybettim. O kızlarla uğraşıyordu beni beni bıraktı. Onu bulamıyorum. Eve nasıl gideceğimi de bilmiyorum"

İçimden pislik diye geçirdim. Sırf flörtleşmek için küçücük çocuğu bırakmış. Küçücük çocuğu annesine ulaştırmalıydım. Ama önce su işini halletmeliydim.

"Takeru senden bir şey isteyebilir miyim?"

Başını sallayıp bana bakmaya başladı.

"Benim su doldurup taşımam lazım ama çok zayıfım. Senin gibi güçlü bir çocuk yardım ederse çok mutlu olurum. Sonra da seni evine götürürüz."

Bana gülümseyip;

"Ben çok güçlüyüm. Hepsini taşırım." dedi.

Beraber suları doldurup spor salonuna döndük. Girdiğim anda Nishinoya'nın elimden suları kapması bir oldu.

"Lavinya susuzluktan ölüyoruz. Niye daha önce gelmedin?"

Yanımdaki ufaklığı göstererek;

"Takeru kaybolmuş onunla biraz konuştuk. Umarım çok beklememişsinizdir."

Zavallı Takeru ona yaklaşan dev adamlardan korkmuş olacak ki arkama saklanıp bana sarıldı. Gülerek kafasını okşadım.

"Onlar benim arkadaşlarım. Korkacak bir şey yok."

Takeru yavaş yavaş arkamdan çıkarken diğerleri de ona yaklaştı.

"Hey merhaba Takeru ben Sugawara. Nasıl kaybolduğunu anlatmak ister misin?"

Takeru başını sallayarak amcasının yaptığı saçmalığı anlattı. Diğerleri de bu işe sinirlense de çocuğa yansıtmadılar.

"Ailesi meraklanmıştır onu eve götüreyim diyorum. Şimdi çıksam sorun olur mu?"

Benim bu soruma karşılık kesinlikle götürmem gerektiğini söylediler.

"Lavinya-san istersen sana eşlik edebilirim. Bu bölgeyi çok iyi biliyorum." dedi Yamaguchi.

"Emin misin? Hazırlık maçı ne olacak peki?"

"Bileğim ağrıdığı için koç oynamamam gerktiğini söyledi yani sıkıntı değil."

Başımı sallayarak kabul ettim. Takeru hakkında tek bildiğimiz şey kreşinin adıydı. Bu yüzden kreşe gidip ailesinin telefon numarasını öğrenecektik. Yolda Yamaguchi ve ben onunla sohbet etmeye çalışıyorduk.

KARASUNO X READERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin