From Kuya to Prince Charming

Barriers...

Shannah's POV. 

I woke up sa room ni kuya, oo nga pala na nagbabad kami sa paglalaro ng Resident Evil kagabi dito na nga kami sa floor nakatulog.

Teka bakit may kumot ako and sino ang nakayakap sa akin?

I rolled to my left, si kuya pala, malamang room niya ito at kami magkasama kagabi. 

I looked at the clock sa wall niya, it's still 4:00 am, so early for me to wake up para school. 

I looked at him sleeping, he looked so peaceful, then I remembered na nakayakap siya sa akin and we are sharing just one blanket. 

Ewan, I feel conscious bigla, ever since namin naging close kami ganito na yet it just feels different now. 

Di na ako makasleep ulit so ang ginawa ko na lang ay titigan siya, I really have a feeling na parang lalayo siya idagdag mo pa yung very confuing na mga sinabi niya sa akin, What is it that you want to tell me kuya? gusto kong itanong si kanya yt I can't ask questions.

I have a feeling that ang daming nagbago at marami pang magbabago and it scares me.

" Is there anything wrong?" biglang nagsalita si kuya, he opened his sleepy eyes and looked at me. 

"N n nothing kuya" nataranta kong sagot. 

"Nilalamig ka siguro" he hugged me tighter.

"You take care of yourself ha,sakitin ka pa naman, and please no boyfriends muna" bigla niyang sabi. 

"Kuya what are you talking about pra ka namang namamaalam, and what's with the no boyfriend thing?" tanong ko sa kanya.

"Alam ko may nanliligaw sa iyo, pero if you like him, I'll understand" sagot ni kuya, inaamoy amoy niya buhok ko. Nakikiliti ako sa ginagawa niya he usually does not do that. 

"You smell like ice cream" comment niya sa akin. 

"Kuya you are not making sense kanina we were talking about me taking care of myself, then napunta sa BF ngayon ice cream na pinag-uusapan natin, ang gulo mo" sabi ko sa kanya, I hugged him back na.

"I'm sorry magulo lang talaga siguro utak ko ngayon don't worry I'll sort it out somehow" he said this time hinimas himas na niya buhok ko. 

"We have to get-up na" ihahatid pa kita sa bahay niyo to get ready for school" sabi niya sa akin pero di pa rin niya ako binibitiwan, mas hinigpitan pa nga niya ang yakap. 

"Kuya paano ako tatayo if halos di mo ako bibitiwan, ano ka ba di ako mawawala I'm just here and I'll be by your side always, di ba sabi ko sa iyo before even if I'll get married someday, I'd still be your little Shan." nakasmile kong sabi sa kanya. 

"Oo nga no? tsk tsk malas ng mapapangasawa mo" sabi niya then chuckled. 

"Ang sama nito, bakit naman?" tanong ko sa kanya.

"Because he will be so jealous of me and I'll make sure he will be" biro ni kuya sa akin. 

"Ah ganun, wag kuya sige ka baka di na lang niya itutuloy ang marriage namin kung ganun" I told himas I combed his hair with my fingers, ang lambot talaga ng hair ni kuya. 

"E di mas mabuti, I could keep you forever by my side then" sagot niya sa akin while smiling. 

"Loko ka kuya, ewan ko sa iyo pinagtritripan mo ako, mauuwi na naman ang usapang ito sa mga zombie, bangon na tayo, baka malate tayo sa school" after I said that he let go of me na. 

We silently  went down the stairs at nagbike lang kami papuntang house namin. Before I went inside sa house kuya hugged me again, there was this feeling again na parang lalayo siya or namamaalam. What is it that you are about to do kuya? I really have a bad feeling about this.