Bölüm 37 🌻

1.2K 93 9
                                    

Serkan'dan

Kısa süre içinde toplantı yapacağımız kişiler gelmişti... Burak bey (Adamın adını Burak koydum.) kucağımda bebek olduğunu görünce çok şaşırdı... Ama hoşuna gitmiş gibiydi. Onları karşılayıp toplantı odasına girdik... Oturup toplantıya başladık.. Burak bey dayanamayıp sordu..

B:Serkan bey, bir şey sormak istiyorum.

S:Buyurun Burak Bey?

B:Sizin kızınız mı? Y-yani size çok benziyor da.

S:Evet. Adı Zeynep... Eşim de katılacaktı toplantıya ama işi çıktı... Biz de kızım ile yapıyoruz toplantıyı..

B:Çok güzel... Memnun oldum Zeynep..

Zeynep adını duyunca gülmeye başladı. Oturduğumuz için kafasını arkaya doğru yaslayıp göğsüme yattı... Bende onu sarmalayıp rahatlamasını sağladım.. Biz hararetli hararetli konuşurken çoktan uyumuştu... Ayağa kalkmam gerektiği sırada onun uyuduğunu gördüm.. Yavaşça ayağa kalktım. O hala omzuna yatmış uyuyordu.. Ben sunuma ayakta devam ettim.. En önemli yerinde uyanıp ağlamaya başladı... Ahhh tam zamanı yaa... Zeynep ağlamaya başlayınca onu sakinleştirmek için tek elimle sırtına yavaş yavaş dokunup ileri, geri şekilde yürümeye başladım... Ama susmuyordu tabii ki... Pırıl gelip almak istedi ama onu gitse beni göremeyince daha da çok ağlayacaktı.

B:Serkan bey, isterseniz biraz ara verelim... Siz de kızınızı sakinleştirin.

S:Olur.. Teşekkürler.. Leyla!

L:E-efendim Serkan bey?

S:Zeynep'in sütünü ısıtıp getirir misin? Eda bırakmıştı..

L:Hemen Serkan bey!

S:Tamam bak kızım karnın acıktıysa doyurucam seni..

Leyla sütü ısıtıp getirir. Serkan koltuğuna oturup kızını yatırır pozisyona getirip sütünü verir. Zeynep sonunda susar ve sütünü içer. Serkan konuşmaya devam eder. En sonunda sütü de biter ve oturmak ister. Serkan'ın sol dizine oturup masadaki eşyaları kurcalar. Kalemleri yere atar.. Erdem tekrar koyar, o rekat atar... Serkan gülmemek için kendini zor tutar.. Artık kimse toplantıyı dinlemiyor, sadece Zeynep'i izliyordur.. Zeynep babasının dizinde dikilmeye çalışır. Masaya ellerini koyar ve dikilip insanlara bakar.. Sonra beklenmedik bir şey olur ve herkes ona bakarken konuşur. (8 aylıkken ne konuşması yaw jsnsnsnnsna neyse jsjsnsmsm siz konuşmuş gibi düşünün nsnjsnsnsnsm)

Z:Ba-Ba!

Serkan gözlerini kocaman açıp Zeynep'i kendine döndürür. Engin ile bakışırlar. Serkan orada olan insanları unutup ayağa kalkar ve Zeynep'i havaya fırlatır. Yanağından öper... O kadar sevinmiştir ki... Orada olan herkes de çok sevinir.. Serkan ve Burak anlaşır.. Burak şirketten ayrılırken Eda gelir.

E:hayatım, çileğim... Ben geldim... Bu arda merhaba ben Eda Bolat.

B:Ben Burak Saygın... Memnun oldum. Bu arada kızınız şimdiden konuşmaya başladı.

E:Ne? Nasıl?

S:Zeynep baba dedi.

E:Hıı? Güzel...

Burak gider, asıl sevinç o gittikten sonra başlar... Eda Burak gider gitmez kızını kucağına alır.

E:Ya sen baba mı dedin? Sen ne ara büyüdün de konuşuyorsun?? Aahhh ısırırım seni annemm!

S:Evet, hemde toplantının ortasında. 😂

En:Vallaha Eda yandınız.. Babası gibi çenesi düşük olacak 😂

S:Benim çenem mi düşük???

En:Öf abicim sende şakadan hiç anlamıyorsun ama.

Serkan ve Engin şakalaşırken Zeynep kucağımda uyuya kaldı. Artık eve gitmemizin gerektiğini anladığım zaman Serkan'a söyledim ve eve gittik. Zeynep tüm yol boyunca uyudu. Bu mutlu aile tablosunu görmek o kadar güzel ki...

° ° °

E:Serkan, gel uyudu çıkalım..

S:Tamam geldim..

Zeynep'i uyutup kendi odamıza geçtik... Serkan bana sıkı sıkı sarıldı... Yüzümü ona dönüp huzursuzluğunun sebebini sordum..

E:Serkan, ne oldu hayatım?

S:Eda ben korkuyorum..

E:Neyden?

S:Size zarar gelmesinden..

E:Bize neden bir şey olsun Serkan? Bir şey mi biliyorsun?

S:Hayır öyle değil.. Üzülmenizden, sizi kırmalarından..

E:Korkma Serkan, bize bir şey olmayacak... Sana da.. Her iki anlamda da..

Diyip yanağından öptüm.. Boynuna sokulup kokusunu içime çektim. Sarmaş dolaş uyua kaldık...

Devam edecek 🥺

Sen Çal Kapımı 🤍 [TAMAMLANDI] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin