Bölüm 16 🌻

2.2K 138 12
                                    

Eda'dan

Silah sesi ile irkildim. Kafamı yavaşça dışarı çıkardığımda yerde yatan Serkan'ı gördüm. "Serkan!" diye bağırarak yanına gittim. Gözleri açıktı ve yatağa yaslanmıştı. Eli karnının üstündeydi, elinin kenarlarından kan süzülüyordu. Ağlayarak deli gibi bağırıyordum. Serkan ise gözlerini açık tutmaya çalışıyordu. Ellerim Serkan'ın üstünde, yüzünde sürekli yer değiştiriyordu telaşla... Sonra telaşla telefonumu aldım ve ilk çıkan kişiyi aradım. Ablam çıktı, ağlamaktan gözlerim görmüyordu bile.

Eda ve Gamze'nin telefon konuşması:

G:Efendim Edacığım?

E:Abla! Abla Serkan!

G:Eda? İyi misin kuzum sen? Ağlıyor musun!? Ne oldu Serkan'a?

E:Abla Serkan vuruldu! N-nasıl oldu bilmiyorum abla! Kanıyor! Kan her yer!

G:Eeee tamam ablacım sakin ol! Ambulansı ara! Serkan'ı uyanık tutmaya çalış! Geliyoruz biz tamam mı?!

Telefon konuşması biter

Korkudan ne yapacağımı bilmiyorum. Hemen 112'yi aradım ve çıkan kadın ile konuşmaya başladım.

E:A-ALO!

112: Buyurun hanımefendi 112 acil servis ?

E:BEN ****'E ACİLEN AMBULANS İSTİYORUM! LÜTFEN YARDIM EDİN! SERKAN ÖLÜYOR!

112:Hanımefendi sakin olun. Hemen bir ambulans yönlendiriyorum.

E:ÇABUUK!

Telefonu kapattım ve Serkan'ın terlemiş suratına korkuyla baktım. Serkan zorlanarak bir şeyler söylemeye çalıştı.

S:Ağlama... Sakın.

E:Serkan ölme! Sen bari bırkma beni! 😭

S: Eda, b-bana bak.

E:Serkan 🥺

S: Ben ölmeyeceğim... Seni bırakmayacağım.

E: Daha çok zamanımız var değil mi?

S:Çok var (Öksürür)

Yavaş yavaş Serkan'ın gözleri kapandı... Ben ise telaşla daha çok bağırmaya başladım.

S:Serkan! SERKAN AÇ GÖZÜNÜ! SERKAN!

Ben bağırışlarımın içinde kaybolurken Ambulansın sesi duyuldu. Kapıyı kırıp girmeleri umrumda değildi... "Yukarıdayız! Yardım edin!" diye bağırdım. Yukarı çıktılar ve Serkan'ı yavaşça sedyeye koydular. Her yer kan olmuştu. Kapıdan ablamlar girdi. Şaşkınlıkla önlerinden geçen Serkan'ı gördüler. Hemen yanıma gelip beni teselli etmeye çalıştı. Aşağıdan Engin'in, Ferit'in, Aydan Hanımın, Alptekin Beyin sesi gekiyordu. Ellerime baktım. Kan iliklerime kadar işlemişti...

° 5 saat sonra °

Hastane

Dok:Kurşun Serkan Bey'in karın boşluğuna denk gelmiş... Şanslıyız ki böbrekleri zarar görmemiş... Yoksa geri dönüşü olmaya bilirdi.

E:Ne olacak peki şimdi?

Dok: Şuan yoğun bakımda. Birkaç gün durumunu izleyip normal odaya alabiliriz.

G:Tamam Doktor Bey, teşekkürler.

Orada bir sürü insan vardı...
~Engin, Pırıl, Selin, Melek, Ceren,Fifi, Ferit, Aydan, Alptekin, Gamze, Caner, Ayfer~ nasıl oldu, kim Serkan'ı nasıl vurdu kimse bilmiyor... O notu kim yazdı bilmiyoruz... Tek bir bildiğimiz şey var, Serkan yaşayacak ve bana dönücek... Kanlı ellerim, kıyafetlerim ile hastane koridorunda öylece yerde oturuyorum... Saatlerdir. Kimse beni yerden kaldıramıyor... Aydan hanım, Alptekin bey perişan durumda... Kızlar diken üstünde... Ben ise boşluktayım... Gelen geçen bakıyor, iğrenerek bakan da var... Benim adıma üzülen de... Ablam yanıma geldi.

Sen Çal Kapımı 🤍 [TAMAMLANDI] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin