CON Lady (bisaya only)

Part 3

***Chapter Three***

 

Nagdakuang kahoy ang nipalibot sa tibuok lugar sa Don Severano University, labong kaayo ang mga dahon. Niadtong pang 1956 natukod ning eskuylahana og kaniadto osa ka agricultural college. Dili makahibulngan nga napuno kini sa mga kahoy nga nagpabugnaw sa hangin samot nga buwan karon sa Nobyembre nga tingtugnaw. Pipila pa lang ang makita nga estudyante ang nagtikaw tikaw. Alas 6:00 am pa lang sa sayo sa buntag, anaa na sa skuylahan si Patirica. Nagalingkod siya sa semento nga lingkuran nahimutang sa ilawm sa punuan sa mangga samtang nagpaabot sa alas 7:00 nga klase. Sa unahan pila ka lakang nahimutang ang building sa College of Business nga wala pay abli. Nangyugpos siya sa kabugnaw sa hangin, nakalimtan niya ang jacket. Gikuha niya sa iyang luyo ang iyang bag og gibutang sa iya atubangan dayon gigakos haron mawala gamay ang katugnaw.

Nahunong siya sa pagpatid patid sa hangin sa iyang nakit-an nga nagpadung sa iyang dapit. Milagro kaayo ni sayo og abot si Devin, ang lalaki sa iyang damgo. Gitarong dayon ni Patirica iyang kaugalingon, nituy-od og lingcod, gibalik sa luyo ang bag, gidali og sudlay ang buhok pamaagi sa kamot og gipaak paak ang ngabil haron mo-puwa dayon ni-piyong og kadiyot nga murag nangadyi. Nagduha duha siya kung iya ba tagdon o dili. Uno, dos , tres ahemm ahemm....

“Hiiiii J.” Tagad ni Patirica pero nagbasol rapud siya dayon kay si Devin ni diretso rag lakaw murag wala makakita niya. Wala man lang ni-ngisi, kung di lang jud to gwapo ay. Si crush lang ang iya efortan og tagad sa tanan niyang ka-blockmates, bahala na ang uban.

Nagsugod ang klase nga ang huna huna ni Patirica wala sa maestra kung dili kang Devin. Mayo pag wala nalang to niya tagda, nauwawan nuon siya. Samtang nagklase ang iyang mata og utok tua lang kang Devin. Naa sa atubangan naglingkod si Devin mao nga kita kaayo niya sa likod. Si Devin ang pinaka-gwapo og pinaka-utukan sa ilang section mao nga dili kahibungan nga daghan ang nagka-crush niini. Hayyst, nakapanghupaw nalang siya kay nasayod siya hangtod ra jud ni siya sa pagdamgo. Halos kada-gabei na lang niya madamguhan si Devin na sweet kaayo sila sa usag usa. Mayo pa sa damgo.

“Girl at the back, excuse me. I’m asking you. Are you with us?” nakuratan nalang siya kay nagtan-aw sa iya ang ila maestra hasta ang uban nga klasmet og si Devin. Gitak-om niya iya baba, karon lang niya nabantayan nga naka-nga2x diay siya.

“Ahh, ma’am pardon.” Nafeel niya na nanginit iya aping. Nakita niya na naghungho-nganay iya kauban dayon na-ngatawa.

“What’s your name?” as expected wala kaila niya ang maestra.

“Patirica Patiri.” Samtang nagtan-aw sa ubos.

“If you’re not interested in the discussion, you can go out.” Samtang nagtudlo sa pultuhan ang maestra.

“I’m sorry ma’am it won’t happen again.” niduko na lang siya.

“Just make sure.” Babala ni ma’am niya.

Pagkahuman sa klase, nidiretso dayon sa CON si Patirica haron didto mo-tambay. Mas excited na siya karon na mongadto sa iyang dakilang tambayanan labi na naa na siyay barkada nga multo. Weird pero at least naa na siyay kauban sa iyang pag-inusara. Wala siyay gisturyahan bahin ani nga butang kay wala man sad siyay higala nga lain samot tingali siyag kataw-an og layuan sa mga tao. Hangtod karon dili man siya katuo pa kaayo pero ang importante basta gud... J

Tabian kaayo si Connie niya, daghan kaayo og storya bisag dili kaayo mo-bawos og tabi si Patirica. Magsige lag tabi si Connie murag nahangol og storya, tungod sa dugay nga panahon wala siyay katabi. Opposite sila ni Patirica nga usahay ra mo-ukab ang baba. Energetic kaayo si Connie murag gi-bitok, dili siya mahimutang sa osa ka lugar, magsige balhin balhin og makalapos lapos sa semento. Mokalit og kawala og motunga sa lain nga side, makalibat.

            “Let me share to you my human encounter just a month ago.” Nitunga si Connie sa iyang kilid. Nahuman najud tawn kini og ki-at.

            “What?” dili sigurado si Patirica kung nag-joke ba ni si Connie niya.

            “Yea, I use to show myself with other students here sometimes.”

            “OK, go ahead I’ll listen.” na-interested na pud si Patirica.

            “It was at 6 in the afternoon, I was in the 3rd floor sitting in the staircase, watching as the daylight fades away and replaced it with darkness.  Supposedly all the students had gone home at that time when I heard a group of students making noise coming from one of the rooms here. I stood from where I was seated and made my way to where the sounds come from. Gradually I opened the door and there I saw five students in uniform. The girls were having, I guess, their dance practice. These girls were shocked when they saw me and didn’t move for a moment. I said “Hi” while waving my right hand. Then I pop up near to them but they shouted at full length, enough that would make one deaf. They almost cried then sprinted outside with a grimacing faced. I can hear their footsteps going downstairs until they finally went out through the door. I was left here alone again in this building eventhough all I wanted is to make friends with them. That’s why I was thankful you were not like them. You accepted me as your friend.” Pahiyom si Connie.

            “Thank you too, because I have you.” Nibawos pud og pahiyom si Patirica kang Connie.

Nagpadayon na suod na managhigala si Patirica og si Connie, biskan dili sila parehas. Kada udto ubanan siya ni Connie sa pagpaniudto og tabangan’g himo og assignments. Tudlluan pud siya sa mga lisod niyang lessons. Grasya sa langit ang iyang paglantaw sa pag-abot ni Connie sa iyang kinabuhi.

............