Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Coeur de Pirate - La petite Mort
Taehyung'un incindiği yerlerinden gelen paslı demir kokusu evin dört bir yanını sarmış haldeydi. Ne olacağımızı, nasıl olacağımızı düşünüyordum onu izlerken. Uyuyordu.
Annesi evi terk ettiğinde ve biz o olayı yaşadığımızda zaten gelecek benim için herhangi bir anlam ifade etmemeye başlamıştı. Beni yasladığı yerden, göğsünden ayırdıktan hemen sonraysa her şey bomboş geldi ve tüm kavramların içi boşaldı.
Ters çevrilen altmış dakikalık bir kum saatinin uysallığıyla olmadı ne yazık ki bu. Sanki birisi bana dair ne varsa devasa bir kum torbasının içine toplamış, ardından da o devasa torbanın karnına dikiş tutmaz bıçakla derin, çok derin bir kesik atmıştı. Fışkırırcasına bir boşalmaydı yani söz konusu olan. Bir baktım dolu, bir baktım içindekilerden geriye eser kalmamış, hepsi dört bir yana saçılmış.
Yattığı tarafa dönüp ona baktım. Yastığın üstünde kalan saçlar, geriye düşen saçlar, alnından şakağına doğru sarkan saçlar... Taehyung'un saçlarına baktım uzunca bir süre ve gözlerim, ağlamaktan şişmiş göz kapaklarına kaydı devamında da. Kızarık burnu, kurumuş dudakları, geride varlığına dair herhangi bir kanıt bırakabilmek için elinden geleni ardına koymamış gözyaşlarının düzensiz yolu... Rahat bir pozisyonda rahatsız bir ifadeyle uyuyordu.
Rüyasında bir şey görüyor mu, görüyorsa ne görüyor, annesi onu orada da incitiyor mu, odanın içini sarmış bu kan kokusu bir kez daha o kadın yüzünden mi geliyor? Oturdum bunun hakkında düşündüm. Ben bunları düşünürken hava neredeyse kararmak üzereydi.
Oturarak elime bir şey geçmeyeceğine karar verip ayaklanmam çok uzun sürmedi. Uyandığı zaman bir şeyler yemek ister diye mutfağa girdim, Taehyung'un, üstümde inanılmaz eğreti duran cepli mutfak önlüğünün kuşağını bağlayıp tezgaha yaslandım.
"Üzgün birini neşelendirecek yemek tarifleri" yazdım arama motoruna ve inanmazsınız ama yığınla sonuç çıktı karşıma. Geneli tatlılardan oluşan sayfaları aşağı kaydırırken "ne yapsam" diye düşünüyordum. Kremalı çorbaların içiminin rahat olduğunu yazmıştı bir kullanıcı.
"Üzgünken zor yemekler yemekten hoşlanmıyorum, hayat zaten yeterince zorken daha fazla engelle karşılaşmak beni yalnızca daha çok mutsuz ediyor. Kremalı tariflerinizi beğendim, tatları güzeldi *tekrar deneyeceğimden hiç kuşkunuz olmasın*" diyordu. Kremalı şeylerden kastı kremalı makarna, kremalı mantar çorbası falandı. Kolaymış, dedim içimden.
Telefonu önlüğün cebine attıktan sonra bir hevesle dolabı açtım. Sandım ki ihtiyacım olan her şey öylece karşımda belirecek. Öyle olmadı, ne krema vardı ne mantar. Hadi mantarlı çorba yapmayayım desem makarna için yine krema gerekecekti. Mutfak önlüğünü üstümden çıkarıp içeriden cüzdanımı aldıktan sonra vestiyere yöneldim. Montumu ve ayakkabılarımı giymek bir dakika bile sürmedi. Koşarak gidip ihtiyacım olan şeyleri alacak ve hemen dönecektim, plan buydu.
