Love is not always easy (completed story)

Hoofdstuk 8| Net zoals in de film

We bellen aan bij de buren. Een vriendelijke oudere vrouw met een poetspakje aan verwelkomt ons en begeleid ons naar de living. Daar zitten Mitchel en zijn familie. Een slanke, bruin harige vrouw van in de 40 schud vriendelijk ons de hand. Naast haar staat een man van ongeveer de zelfde leeftijd in een opgekleed pak. In de zetel zit een klein meisje met blonde krullen. Ze begint te glimlachen wanneer ik haar een hand wil geven. In plaats van mijn hand te schudden staat ze op in de zetel en omhelst ze mij. Ik moet lachen. "is niet erg hoor kleine meid!" zeg ik vriendelijk wanneer ze begint te blozen.

Naast haar staat Mitchel ,hij staat te grijnzen. "Wat?" zeg ik verbaast. "Niets hoor, je palmt mijn zusje al in!" zegt hij lachend. Zijn zusje steekt haar tong uit naar hem. Mitchel kijkt boos naar haar. Ze gaat meteen weer zitten en kijkt verder tv. De ouders van Mitchel wijzen ons de weg naar de eetplaats. Na het eten , wat trouwens verrukkelijk was gingen we buiten zitten. Mitchel's moeder stelt voor dat ik en mitchel op het strand gaan wandelen. We lopen de trap van het terras af en lopen het strand op. Ik doe mijn pumps uit en mitchel steekt ze weg tussen de struiken zodat we ze niet moeten meesleuren. Het is stil tussen ons twee terwijl we naar het water lopen. "Ik ben blij met zo een leuk nieuw buurmeisje." zegt mitchel verlegen. "Ik ben blij dat ik al een vriend gemaakt heb want dat was mijn grootste vrees." zeg ik stil. Mitchel lacht: "je hebt onmiddelijk een coole vriend " zegt hij grijnzend. Ondertussen zitten we naast elkaar naar de zonsondergang te kijken. Mitchel heeft zijn arm om me heen geslaan want ik kreeg een beetje koud. En toen plots... We krijgen een grote emmer met koud water over ons. Ik spring recht en Mitchel ook. "Is dat je nieuwe chick?" Twee gespierde jongens met krullen staan te lachen. Mitchel geeft ze een soort bro-hug. Wat?? Hij kent hun? Was dit een plan? Whut?? En hij lacht hiermee. Wat denkt hij wel niet dat hij is?? Ik kook vanbinnen. Ik neem de emmer die naast men voeten ligt. Ik gooi hem tegen de drie jongens en ik loop terug naar het huis. Ik hoor de jongens achter men rug om roepen en lachen. Ik negeer ze en ik neem mijn pumps uit de struik. Ik loop naar binnen en iedereen vraagt wat er gebeurt is. Nadat ik alles uitgelegt heb brengt de vrouw in het poetspakje mij naar de badkamer zodat ik mij kan opfrissen. Het zusje van Mitchel , Macy zit op de wastafel.
"Mijn broer is soms ook gemeen tegen mij". Zegt ze verlegen. "Jongens zijn soms wel eens gemeen." probeer ik rustig te zeggen. Ik kan toch niet mijn woede op een klein schattig meisje afreageren.

Die avond heb ik met Macy met de poppen gespeeld. Ik hou zo van kinderen. Mitchel is niet thuisgekomen voor ik wegging. Best ook.