Love is not always easy (completed story)

Hoofdstuk 28| bye bye Milaan

Het is vandaag de laatste dag, mijn vlucht vertrekt vanavond om 17h. Ik ben al vroeg in de weer om alles weer in te pakken. Het was gisteren echt een prachtige avond. Ik moet er telkens aan denken. Hierdoor ben ik al zeer vroeg op. Ik kijk rond en zoek nog de laatste spulletjes om in te pakken. Wanneer alles erin zit, duw ik mijn valies toe. Ik neem men tasje, mobiel en kamerkaart. Ik zet men valies tegen de muur en loop de kamer uit. Ik loop naar de kamer van Cloë en Mitchel. Ik klop aan en na enkele minuten gaat de deur open. "Wat doe je hier?" Komt er droog uit Mitchels mond. "Ik kom achter men vliegticket" zeg ik met een grijns. "Ik dacht dat we samen naar de luchthaven gingen?" Zegt hij verlegen. "Rodrigo brengt me met zijn auto naar het vliegveld." Zeg ik blij. Mitchel knikt zacht en loopt dan de kamer binnen. Hij geeft twijfelachtig het ticket en ik stop het in het tasje. Ik loop dan naar de lift. Wanneer ik beneden kom wacht Rodrigo al op me in de lounge. Na het ontbijt gaan we naar mijn kamer. "Wow , het lijkt wel of hier al gekuist is voor de volgende gast?" Zegt hij lachend. "Ik hou van netheid" zeg ik met een knipoog. Rodrigo lacht en klapt de stoelen open op het terras. We gaan zitten en we kijken naar het uitzicht. Er is een stilte tussen ons. "Ga je me missen? Of ga je een ander meisje versieren?" Zeg ik lachend. Hij kijkt me met een frons aan. "Hoe zou ik aan andere meisjes kunnen denken als ik al heel de tijd met jou in mijn hoofd zit?" Zegt hij verlegen , dit was de eerste keer dat ik hem zag blozen. Hij ziet er zo schattig uit als hij dat doet. "Weet je dat je schattig bent als je bloost?" Zeg ik plots. Ik schrik zelf lichtjes dat ik dit luidop heb gezegt. Hij lacht."my princess" zegt hij zacht voor hij me een tedere zoen geeft. De klok lijkt stil te staan en ik geniet van het moment. Ik voel me zo gelukkig. Ondertussen is het al 15h30 want we zijn nog snel gaan dineren in een restaurantje in de buurt en nu staan we aan de ingang van het hotel mijn koffers in te laden in Rodrigo's auto. Het is een Zwarte cabriolet. Wanneer Rodrigo achter het stuur zit met z'n zonnebril aan lijkt hij precies een hoofdrol speler uit de films met zijn haar in de juiste plooi en zijn gebruind, gespierde lichaam. Ik moet lachen bij deze gedachten en ik stap in. Onderweg geniet ik van het briesje en het uitzicht. Mijn lange haren vliegen naar achter en de zon valt op men huid. Ik ben best nog bruin achter 8 dagen vakantie. Op de radio begint het nummer i will always love you van whitney houston te spelen. Ik zing zachtjes mee en rondrigo glimlacht. Na een halfuurtje komen we aan op de luchthaven. Wanneer ik ingecheckt heb en naar mijn gate wil lopen stop ik. Het is stil tussen rodrigo en mij. We staren in mekaars ogen , het lijkt wel of we daar aan het praten zijn. Maar toch is het stil. "Ik moet gaan" zeg ik triest. "Bella Camilla , ik beloof dat ik je snel kom opzoeken als ik in Amerika woon" zegt hij met een knipoog. "Ik kijk er naar uit" zeg ik glimlachend. Ik leg men handen in Rodrigo's nek en onze hoofden komen dichter bij elkaar. Onze lippen raken mekaar liefdevol aan. Zo staan we daar lang , het lijkt eeuwig. Ik geniet van het moment. Wanneer we mekaar loslaten begint een ouder koppel te klappen. We beginnen luid te lachen. Ik zeg nog snel gedag en na een snelle zoen loop ik naar de gang van het vliegtuig. Op het vliegtuig heb ik geruild met Cloë haar plek zodat ik rustig zit zonder last van hun 2. Na het opsteigen steek ik men oortjes in en luister naar de Italiaanse  liedjes waar Ridrigo en ik op gedanst hebben. Na een tijdje val ik in slaap. Wanneer ik wakker word zie ik de stewardess bij men stoel staan om te vragen of ik iets wil drinken. Ik bestel een fruitsapje en neem dan m'n laptop. Ik bekijk de foto's die ik en Rodrigo de laatste dagen hebben genomen. Ik plak ze allemaal in een mooi document en stuur ze via mail naar Rodrigo zodat hij ze ook op laptop heeft staan. Ik open na het verzenden een film en drink rustig van men fruitsapje. Nadat de film is afgelopen gaan we bijna landen. Ik steek m'n laptop weg en m'n oortjes van m'n iphone in mijn oren. Wanneer we geland zijn ga ik opzoek naar mijn valiezen. Als ik bij de uitgang kom zie ik mam en nick staan. Ik loop naar hun en omhels hun. Wat ben ik blij om die twee terug te zien. In de auto leg ik alles uit wat er gebeurd is en mam vind het maar oke hoe ik tegen mitchel doe tegenover wat hij gedaan heeft. Ze wil wel de band met de ouders van Mitchel niet kwijt dus besluit ze de ouders in te lichten en Mitchel en mij te vragen om gewoon weer vrienden te zijn. Ik knik en zie dan in de straat ons huis al staan. Wanneer ik mijn vertrouwde kamer binnenkom voelt het echt terug als thuis. Ik gooi men valiezen aan de kant en spring op men kingsize bed en neem men iphone. Ik sms de meiden dat ik terug thuis ben en meteen krijg ik een sms waarin staat dat ze al onderweg naar mij zijn. Ik glimlach en ik pak alles uit. Wanneer alles ongeveer uitgepakt is stormen de meiden mijn kamee binnen. "GROEPSKNUFFEL" klinkt er luid in de kamer en voor ik het weet word ik geplet. Na deze onaangename knuffel gaan de meiden op het bed zitten en kijken me met grote ogen aan. "Vertel" zeggen ze in koor. Ik vertel alles wat er gebeurd is en ze beginnen te lachen. "Mitchel is een eikel & trouwens , heb je een foto van jou en rodrigo?" Zegt Megan blij. Ik neem men laptop en sluit hem aan op mijn tv. Dan toon ik de foto's die in de bar getrokken zijn bij het dansen , de foto's bij het paviljoentje de laatste avond en onze eerste zoen staat ook op foto. De meiden kijken blij en knikken goedkeurend. Na nogwat gekletst te hebben besluiten we naar de cinema te gaan. We lopen mijn kleerkast in en iedereen kiest iets uit. Ikzelf draag witte pumps met diamantjes op. Een lichtblauw kleedje met mijn witte blazer. Mijn haar krul ik en ik doe mijn diamanten haarband aan. De meiden zijn ook klaargeraakt en we lopen naar beneden naar de taxi. Na 10 minuten komen we aan in de cinema. Er is niet zoveek volk, als we onze plaatsen hebben ingenomen komen er plots enkele krapul jongens de zaal binnen. Ze zitten op de school die rechtover de onze ligt. Na de film komen ze de rij voor ons zitten en doen vulgair. De meiden en ik kijken mekaar aan en staan dan op. Ik loop laatst in de rij en krijg een hand tegen men achterwerk van een van de jongens. Ze beginnen te lachen en de meiden draaien zich om. Ik sla hard tegen de jongen zijn kaak en duw hem ver naar achter. Hij valt haast achterom. Ik lach en loop met de meiden naar buiten. Als we in de taxi zitten is het al donker buiten. "Ik ben zo blij dat ik terug thuisben" zeg ik opgelucht. "Wij ook" zeggen de meiden lachend en we geven een groepsknuffel. Ditkeer een minder geplette. Wanneer ik thuiskom zeg ik slaapwel tegen mam en Nick en ik loop naar men kamer. Ik trek men pyjama aan en kruip in men bed en ik val in slaap