Love is not always easy (completed story)

Hoofdstuk 29| It's almost July!

Ondertussen zijn we halfverwege Juni , ik zit in de examenperiode en ik ben moe. Al dat stomme leren. Rodrigo hoor ik nog altijd bijna elke dag. Hij maakt me blij als ik triest ben en hij is echt schattig. Ik was vorige week jarig en ik dacht dat hij het vergeten zou zijn maar rond de middag werd er een klein pakje geleverd voor mij. Toen ik het opendeed vond ik 2kleine doosjes. In het ene zaten er prachtig diamanten oorbellen en ik het andere zat een armband met onze eerste letters en een hartje. Ik vond het echt schattig. Zijn ouders hebben een huis gevonden maar rodrigo wil nog niet zeggen waar. Hij verhuist 7juli dus dat is niet zo lang meer. Ik kijk er echt naar uit om hem terug te zien. We hebben mekaar nu al bijna 2 maand niet meer gezien. Soms twijfel ik wzl of hij niemand anders zou hebben in die tussentijd maar ik vertrouw hem. Ik heb gewoon heel de tijd dat gevoel door wat er met Mitchel gebeurd is. Trouwens.. hij heeft in die 2maand al 8keer opnieuw aangevraagt achter Cloë haar rug. Wat hebben zij twee een mooie relatie ... kuch..
-------------------------
Maandag ochtend. We zijn vandaag de 30ste en dus heb ik mijn laatste examen. Duits , makkelijk dus. Ik sta op wanneer de wekker afgaat et loop naar men inloopkast ik krijp een lichtroze topje en een chocoladebruin shortje en men beige blazer. Ik doe men roze korte all stars aan en loop men kamer weer binnen. Ik neem men schooltas en prop men schrijfgerei erin. Ik doe men armband van Rodrigo aan en de oorbellen. Ik loop naar de badkamer en doe een lijntje en mascara aan. Een bruinrode lipstick en ik ben klaar. Men haar licht er een beetje rommelig bij maar het is best schattig. Ik loop naar beneden en eet snel een sinaasappel. Ik neem men geld uit de kast want straks gaan ik en de meiden shoppen. Ik zeg mam en Nick gedag en ik loop naar buiten. Ik neem men fiets en rij naar school. Wanneer ik aankom zie ik Mitchel met een ander meisje staan flirten. Ik negeer ze en loop hun voorbij. Ik zet men fiets weg en wanneer ik op de speelplaats kom zie ik een grote kring. De meiden doen een teken dat ik moet komen kijken. Cloë en Mitchel staan samen in de kring ruzie te maken. Na een tijdje gaan ik en de meiden weg want het zal gaan bellen. We lopen door de gang naar het examen lokaal en we wensen mekaar succes. Na de twee uur van het examen lopen we naar buiten. Ik moet eigelijk zeer dringend dus ik zeg dat ze aan de poort moeten wachten. Wanneer ik na het toiletbezoek men handen was hoor ik iemand huilen. "Gaat het met je?" Vraag ik zacht terwijl ik op de deur klop. Zacht komt Cloë haar hoofd van uit her kotje. "Wat gaat jou dat aan?" Zegt Cloë spottend. "Ik wou je gewoon helpen" zeg ik minder vriendelijk. "Het spijt me , ik weet nu hoe je je voelde in Milaan" zegt ze snikkend. Ik knik en loop dan naar buiten, in de gang kom ik Mitchel tegen. Hij vraagt waar Cloë is en ik toon hem de deur vzn het toilet. Wanneer ik buitenkom vragen de meiden waarom ik zo lang wegbleef , wanneer we naar het winkelcentrum lopen leg ik alles uit. Ze moeten lachen met het feit dat ze nu hetzelfde meemaakt als ik. Na een koffie in de koffieshop lopen we een winkel binnen. Ze hebben best leuke kleren. Ik loop naar een rekje en neem een mooie zwarte moterjack die kort hangt. Iets verder in een rek vind ik een zwart aanstrakkend jurkje met vooraan een strik. Ik pas ze allebei en ze zitten perfect. Ik loop naar de kassa en betaal. Na nog enkele winkels gedaan te hebben gaan we naar mijn huis. De meiden blijven slapen dus ik leg allemaal matrassen op de grond in mijn kamer. Nog wat dekens en kussens en alles is klaar. We doen enkele meiden spelletjes en een modeshow met onze nieuwe kleren en dan kijken de nog naar een film. Iedereen word moe en we gaan slapen. Wanneer we de volgende ochtend wakker worden ruiken we de geur van vers gebakken pannenkoeken. We lopen allemaal de trap af en gaan snel aan tafel zitten. Na het ontbijt kleden we ons om en gaan de buiten op het terras zitten. Plots krijgt Scarlette een sms van haar vriendje. Ze hebben Mitchel uit de jongens groep gegooit omdat hij zo een ongelofelijke eikel is geworden. We geloven allemaal onze ogen niet. De jongens waren het beu hoe hij deed tegenover hun en ons. Ik vind het best goed want hij hoorde niet meer thuis bij ons. Na nog wat gekletst te hebben gaan de meiden naar huis. Vanavond moeten we samen met de ouders van Mitchel naar een belangrijke receptie. Het begint om 18h dus ik moet me maar eens gaan klaarmaken. Ik loop naar boven en neem men nieuwe witte jurkje en een zwarte blazer. Nog snel een paar zwarte pumps onder en het is klaar. In de badkamer krul ik men haar en leg het over men schouder. Ik doe een smokey-eye look en loop naar beneden. Mam ziet er stralend uit. Arm in arm lopen we naar buiten naar de auto waar Nick al met grote ogen naar ons staat te kijken. We lachen en vertrekken. Eens we aankomen begroeten we de familie van Mitchel. Die avond was maar saai , er das niets te doen en Mitchel deed heel de tijd vulgair en vertelde van die domme moppen. Ik deed gewoon neutraal en ik sms-te wat met Rodrigo om niet met Mitchel bezig te hoeven zijn die ondertussen al 5glazen champagne ophad. Zijn moeder was kwaad op hem hierdoor en ze vertrokken naar huis. Mam en Nick praatte nog wat met belangrijke mensen en toen vertrokken wij ook. Ik vond het echt geen speciale avond. Moest rodrigo er bv geweest zijn kon ik teminste gedanst hebben. Nog even geduld en ik zie hem terug. Ik mis hem. Ik mis zijn Italiaanse accent en bruine lichaam. Nog een paar dagen...