Love is not always easy (completed story)

Hoofdstuk 16| creep dat je bent!

Pov Mitchel

Pff.. De wekker gaat en ik sta op. Ik heb bijna geen oog dichtgedaan. Die eikel moet van men meisje blijven. Misschien hadden ze vroeger een goede band maar nu is ze mijn meisje.  En naar het schijnt zir hij ook nog eens bij ons op school? Hij moet uitkijken of ik en mijn vrienden zullen hem eens een kopje kleiner maken. Met deze gedachten vergeet ik haast dat het straks school is. Ik trek men kast open en neem een zwarte jeans, een grijze polo en men Saint-Marie basketbal jas. Ik trek snickers aan en ik loop naar beneden en ik ontbijt snel.

Pov camilla

Mijn wekker piept. Ik sta op. Ik kijk uit het raam en zie dat Mitchel bedenkelijk voor hem zit te staren. Zou hij aan mij denken? Of eerder aan gisteren? Pff.. Ik loop men kleerkast binnen en ik neem een roze blazer en een wit pulletje met een diepe v-hals. daaronder draag ik men beige broek en mijn bruine laarzen. Ik loop de badkamer in en besluit om mijn lange blonde haar te vlechten. Ik doe wat make-up aan en ik doe men kleren aan. Ik loop naar beneden en ik eet snel. Ik doe de ketting die ik van Mitchel kreeg om en doe bijpassende oorringen aan. Ik neem mijn rode mantel en ik loop naar buiten. Ik neem mijn fiets en ik rij naar school. Wanneer ik mijn fiets vastgezet heb zie ik de meiden staan. Ik loop hun kant op maar ik word teruggetrokken aan mijn arm.

Het is Jonas. Hij geeft mij een zoen. Ditmaal niet op mijn wang , uit reflex sla ik mijn hand tegen zijn kaak. "How meisje , ik had je lippen zo gemist. Doe even rustig" zegt hij plots.  "Ik heb een lief! Wat denk je wel niet?" zeg ik kwaad. "Er was meer passie in onze vriendschap dan in jou relatie!" zegt hij gemeen. "Ik zie Mitchel graag , en daar ga je niets aan veranderen!" roep ik. Ik draai me om en zie Mitchel staan. Hij sluit mij in zijn armen

Pov Mitchel

Ik hou camilla stevig vast. Ze trilt van kwaadheid. Ik laat haar voorzichtig los en loop op Jonas af. Die sul wrijft over zijn kaak. Wat een mietje. "Wat versta je niet onder mijn meisje gerustlaten?" zeg ik luid. Ik voel dat Dave en Greg naast me komen staan. Ja , greg heeft zich geexcuseert en we zijn weer vrienden. Nuja.. Ik en de jongens staan kwaad te kijken met onze armen gekruist.

Hij kijkt op en begint te lachen:
"Moet ik nu bang krijgen?" mijn bloed begint te koken. Ik geef hem een harde duw en hij valt op zijn rug. Ik word tegengehouden door een leerkracht die net kwam voorbijlopen. "Ik krijg je nog wel!" roept jonas.  Ik knik lachend en loop naar de les.

Pov Camilla

Pff.. Ik hoop dat dit niet slecht afloopt. Ik en Mitchel lopen zwijgend met de klas naar het lokaal. De meiden vinden dit spannend maar ik heb er niks aan. Jonas komt te laat in de les en begint te grijnzen als hij ziet dat er alleen naast mij nog plaats is achteraan. Hij komt naast me zitten maar zegt niets. In deze geschiedenisles kijken we een film want de leraar is er niet. De vervangleraar die zit in de gang want hij moet toezict houden over twee lokalen. Ineens voel ik dat er een brief onder men map geschoven word. Mitchel zit links van me en merkt het niet op. Ik open de brief en zie dat hij van Jonas is:
Heej meis, ik dacht toen je nog in Parijs woonde dat er iets speciaals tussen ons was. En nu je een vriendje hebt wou ik je bewijzen dat wat er tussen ons was er nog altijd is. Maar je slaat hard. Ik vind het best sexy. Maar sorry.. Ik had niet overhaast te werken moeten gaan. Willen we anders gewoon eens bijkletsen? Vanavond op het strand? Ik beloof dat ik me zal gedragen.

Ik zucht nadat ik deze stomme brief gelezen heb. Ik draai het blad om en begin te schrijven: hallo , laat mij gerust. Ik wil je niet meer zien , horen of voelen. Ik heb jou niet nodig! Ik plooi de brief dicht en geef hem terug aan Jonas. Hij grijnst maar negeerd men brief. Wanneer ik 's middags bij de meiden aan tafel zit zeg ik niet veel. Dit word opgemerkt door Tiffany. "Ej Cami , laat ze doen. Het zijn jongens!" zegt Tiffany geruststellend. Ik knik. Wanneer ik klaar ben met eten word er op men schouder getikt. Wanneer ik me omdraai zit jonas daar met een roos in zijn handen. "Camilla ik hou van je. Laat die eikel vallen en laat onze liefde vrij" zegt jonas. Waarom laat hij mij nu niet gewoon gerust. Ik neem de roos en gooi hem op de grond en stamp erop. "Wat versta je niet als ik zeg dat je mij gerust moet laten!" ik wil boos weglopen maar hij houd me tegen wanneer ik me omdraai slaat hij me hard in het gezicht. "Vuile slet , ik die al die moeite om naar Florida te komen omdat ik je niet kan vergeten en nu behandel je mij als vuil. Wat is er gebeurd met onze liefde?  nu gooi je mij weg nu je een ander speelgoedje gevonden hebt?" zegt hij chagrijnig. Mitchel staat er nu ook bij en kijkt me ongelovig aan. "Heb je iets met hem gehad? En maak je hem nu gewoon jaloers door met mij een relatie te beginnen?" zegt Mitchel met een gekwetste stem. Hij duwt me aan de kant en gaat gewoon weg. Ik roep hem nog na maar hij negeerd me.
"Ja ja schatje , moet ik je troosten? Zegt jonas met een grijns. "Je bent een klootzak! Laat mij gerust!" zeg ik met tranen in men ogen. Hij houd men arm vast: "je bent van mij en van niemand anders" zegt hij dwingend. De directeur kwam er op dat moment net bijstaan en hij hoorde alles. "Slechte start jongeman, zo een mensen kunnen wij niet gebruiken op onze school. Je word van deze school geschorst. Trouwens.. De politie staat aan de schoolpoort om je terug naar Parijs te brengen want je ouders waren doodongerust. Je hoort in een instelling. Zegt hij streng.  Wat? Wat een creep? Hij komt zonder ouders naar Florida. Wanner hij door de politie word meegenomen smijt hij een zoentje. Ik kijk om me heen. Iedereen komt me troosten. Waarom moet dit nu net met mij gebeuren? Ik ben Mitchel kwijt. Greg en Dave beloven om met hem te praten maar beloven niets. Ik loop naar de wc en sluit me op. Ik begin luid de wenen. Waarom ik? Ik hoor dat Scarlette voor men deur staat. Ze troost me. Wanneer ze weg is kom ik voorzichtig het wckotje uit. Na de overige lessen ga ik naar huis. Wanneer ik mam alles verteld heb sluit ze mij in haar armen en troost me. Morgen gaan we naar een pretpark met de klas. De meiden en de drie jongens en ik zitten in een groep. We moeten in groepen zodat we niet verloren lopen. Hopelijk krijg ik de kans om met Mitchel te praten.