Hogwarts'a Düşmek

40🦅 Bezeliyumru İrini

Diğer kitaplarıma bakmayı unutmayın

İyi okumalar♥️

🦅

Taş basamaklardan çıkıp Giriş Salonu'na geldik, Büyük Salon'dan yükselen nefis yemek kokuları buraya kadar geliyordu.

Ron derin derin soluk alarak, "Zavallı yaşlı Pırtık," dedi. "Sizi gerçekten seviyor olmalı, düşünsene bir, fareyle besleniyor."

Burukca gülümsedim. Sirius bize kendisinden bahsederken pırtık dememizi söylemişti.

Ben de ona patiayağı tercih ederim deyince duygulanmıştı.

🦅

Sabah kahvaltıdan sonra Dobby'ye yeni çoraplarını vermek için mutfağa indik.

Elina kapıyı açmak için Ron ile yarıştı ve tabii ki de Elina kazandı. Armutu gıdıklayıp kapı kolu çıkınca, kapıyı açtı.

Ev cinleri onları neşeyle karşıladılar. Yine eğilerek selam verdiler, reverans yaptılar ve çay hazırlamak için etrafta koşuşturup durdular.

Dobby ise hediyesini görünce resmen coştu.

"Harry Potter, Dobby'ye çok iyi davranıyor!" diye ciyakladı, kocaman gözlerindeki iri iri gözyaşlarını silerek.

"O galsamotuyla hayatımı kurtardın, Dobby, gerçekten," dedi Harry.

"Şu eklerlerden biraz daha yoktur herhalde, değil mi?" dedi Ron, gülümseyen ve ısrarla eğilerek selam veren ev cinlerine bakarak.

Hermione sinirli bir şekilde, "Daha yeni kahvaltı ettin!" dedi, ama dört cinin taşıdığı koca bir gümüş tepsi dolusu ekler bize doğru geliyordu bile.

Elina mutluluk ile "Bir daha asla buradan dışarı çıkmayacağım." deyip oturdu. Ron da hızla onun yanına geçerken ekleri yemeye başladılar.

Ben de elime bir tane alıp yavaş yavaş yedim.

"Pırtık'a göndermek için bir şeyler alsak iyi olur," diye mırıldandı Harry.

"İyi fikir," dedi Ron. "Pig'e yapacak iş çıkar. Bize fazladan biraz yiyecek veremezsiniz herhalde, değil mi?" dedi çevresindeki cinlere.

Cinler sevinçle eğilip selam verdiler ve biraz daha yiyecek getirmeye gittiler.

"Dobby, Winky nerede?" dedi Hermione, çevresine bakarak.

Dobby'nin kulakları hafifçe düştü. "Winky orada, ateşin yanında, küçükhanım," dedi alçak sesle.

"Ah canım," dedi Hermione, Winky'yi görünce.

Harry de şömineye baktı. Winky yine aynı taburede oturuyordu. Kendini koyverip öyle pislenmişti ki, arkasındaki isten kararmış tuğlalardan zar zor ayırt edilebiliyordu.

Giysileri yıkanmamış ve paçavraya dönmüştü. Gözlerini ateşe dikmiş, elinde bir şişe kaymakbirasıyla taburesinin üstünde hafifçe sallanıyordu. Onu izlerlerken, şiddetle hıçkırdı.