Deri Ceketli Kurt

3.4

Kendisiyle oynanmış gibi hissediyordu. Artık bıkmıştı her seferinde böyle oyuna gelmekten ve güçsüzlüğünün tekrar sergilenmesinden bıkmıştı. Şaka gibi bir de "güçsüzlüğünün farkına var" demişti. Alçak adam...

Belki de abartıyordu sadece bir oyundu, sadece doğruları yüzüne çarpmak istemişlerdi. Sadece...Hayır! Sadecesi felan yoktu. Kızını ondan alıp oyun oynayamazdılar abartmakta en doğal hakkıydı.

Derek bir süre Mila'yı izledi ailesi için yeterli değil miydi? Gücü yok muydu? Bu şakaya engel olamaz mıydı? Bu çok büyük ve can yakıcı sorulardı ve cevapları da aynı oranda canını yakıyordu. Güçsüz değildi, güçsüz değildi...

Derek kucağında Mila ile yukarı çıktığında Stiles hala çarşaf yüzüne kadar çekili bir vaziyette uyuyordu. Bu hali içler acısıydı ve Derek bütün suçu kendinde buluyordu. Eğer o adamı öldürseydi her şey daha güzel olabilirdi. Eğer gözlerini ve pençelerini gösterseydi her şey daha güzel olabilirdi ama olmadı...

Derek Mila'yı beşiğe bıraktı ve Stiles'a eğilip bir öpücük kondurarak banyoya girdi. Mila'nın dişi çoktan çıkmıştı ve geceleri uyanmıyordu. O yüzden rahat bir şekilde kıyafetlerinden kurtuldu ve kendini suyun mayıştırıcı sıcaklığına teslim etti.

Stiles uyumuyordu sadece düşünüyordu. Reklam ajansından borcunu ödedikten sonra hiç teklif gelmemişti. Hiçbir reklamda oynamamıştı. Para kazanmamıştı. Aslında anlaşma bitmişti ve Stiles ayrılabilirdi ama ilk reklamları çok güzel olmuştu ve ürün büyük bir yükselişe geçmişti...

Stiles uyuyamayacağını anladığında oturur pozisyona geçti ve bacaklarını kendisine çekerek bedenini iyice küçülttü. Dışarıdaki ağaçları izlerken Derek banyodan çıktı ve yatağın o tarafa bile bakmadan üzerini giyindi. Saçlarını Mila'yı uyandırmamak için havluyla kuruladı. Havlu hala başındayken arkasını döndü ve Stiles'ın ayağının dibine oturdu.

"Sana her şey güzel olacak demeyeceğim Stiles...Bunun garantisini veremiyorum artık ama şunun sözünü verebilirim ki her ne olursa olsun yanındayım ben bu zamana kadar kurtluğumu kullanmadığım için özür dilerim bundan sonra çok sık göreceğine emin olabilirsin." Derek sözünü bitirir bitirmez yeşil gözlerini kapattı ve kırmızı gözleriyle geri açtı. Böyle bile güzeldi.

Stiles ise bir şey demedi. Trip atmıyordu sadece konuşacak gücü kendisinde bulamıyordu ve Derek'in söyledikleri onu şaşırtmış olsa da konuşmak istese bile iki kelimeyi yan yana getiremeyeceğini biliyordu...

Stiles kelimelerle konuşmak yerine ayağa kalkan Derek'in koluna uzanıp geri oturmasına neden oldu. Derek oturunca da kollarını boynuna sardı. Bazen sadece buna ihtiyacınız olurdu ve Stiles'ın ihtiyacı olan şey sadece kendi kollarının Derek'i sarması ve Derek'in ona karşılık verip güç alışverişi yapmalarıydı.

"Derek yanıma yat ve sadece uyuyalım..."

Derek kafasını salladı ve o da bir şey demeden yatağa uzanıp elini Stiles'ın beline koyarak kendisine söz verdi, Stiles'a söylemeden ona söz verdi. Eğer bir kez daha böyle bir olay yaşanırsa yaşatan kişiyi öldüreceğine söz verdi daha önce yapması gereken şekilde....

🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸🧸

Derek uyandığında Stiles hala uyuyordu ve kulağına ilk gelen ses Mila'nın neşeli mırıltılarıydı. Daha ne dileyebilirdi ki yanında bebeği yatıyordu ve onun yanında da bebeğinin bebeği yatıyordu.

Ayağa kalktı ve Mila'nın beşiğinin karşısına gitti. Mila ona alınan oyuncak fili sıkıyor ve gülüyordu. Derek'te onun bu haline gülüp kucağına alırken Mila'nın elinde ki fil beşiğe düştü. Fil düşünce Mila'da yüzünü buruşturup ağlamaya hazırlandı.