Deri Ceketli Kurt

4.5

          ———————Final———————
                       ~12 Sene Sonra~

Mila 17 yaşına gelmiş artık kendi kararlarını kendisi verecek yaşa çoktan gelmişti. Şuan ise Stiles yaklaşık 50 kere Mila'yı aramış ama cevap alamamıştı. Derek zaten okuldaydı. Bazen Stiles kendine küfürler ediyordu Mila, Derek'in olduğu okula gitmediği için....

Saat 4'e gelirken kapı açıldı ve aynı anda Stiles kapının önünde belirdi. Nerde olacağını soracaktı ki evi Mila'nın çığlığı doldurdu. "Kazandım baba" Mila bir kaç aydır proje ödevine çalışıyordu ve buna çok emek vermişti.

"Bu kim?" Stiles'ın Mila'nın yanındaki çocuğa bakarak söylediği şeye karşılık kapıdan içeri yüzsüzce giren çocuk elini Stiles'a uzattı.

"Ben Thomas sende..." Stiles elini uzattı ve Thomas'ın elini kırar derecede sıkıp "Ben de Stiles" dedi "Mila'nın babasıyım" Mila da kapıyı kapatıp Stiles'ın karşısına geçti.

"Bir babaya göre çok genç duruyorsun"

Bu aptal çocukta nerden çıkmıştı. "Milacım bizi tanıştırmayacak mısın?" Dedi Stiles gözlerini kanepeye yayılan ve gittikçe sinirlerini bozan çocuktan ayırmadan.

"Ehm şey Thomas benim..."

Mila sözünü bitirmeden kapı tekrar açıldı. Derek'in çatılmış kaşları Derek'ten önce girmişti eve. "Hey bu da kim"

"Thomas benim erkek arkadaşım." Derek ve Stiles aynı anda birbirlerine bakıp sonra bakışlarını Mila'ya ve ardından Thomas'ta gezdirdiler.

"Merhaba ben Thomas"

Stiles gözlerini devirmemek için büyük bir mücadele verdi. Bu kadar yüzsüz de olunmazdı ki canım. Hadi kendisini geçti Derek'in karşısındaydı çocuk...

"Neden buradasın Thomas" diye sordu Derek bütün ciddiyetiyle. Fakat Derek'e cevabı Thomas yerine Mila verdi. "Sınavlarda yardım edeceğim ona" bu en inandırıcı olmayan yalandı. Thomas Mila'yı ikna etmiş ve öyle gelmişlerdi ders felan yoktu.

"Evet evet ders..."

"Madem öyle yukarı çıkın hadi kapıyı kapatır ya da ders dışı herhangi bir şey yaparsanız sizin kafanızı kopartırım anlıyor musunuz"

Mila hızlıca kafasını salladı ve Thomas'ın kolunu tutup yukarı çıkardı. Derek'in böyle bir tepki vereceğini düşünmemişti gözlerini parlatır sonra da Thomas'ı kovar diye düşünmüştü fakat ona rağmen onu buraya getirmişti.

"Derek yemin ederim ki ben bu çocuğun sana kalmadan kafasını kırarım. Yüzsüzlüğün kitabını yazmış serserinin teki"

"Ben ne yapacağımı biliyorum sen merak etme"

Derek rahat bir şekilde çıkarmaya fırsat bulamadığı ceketini askılığa astı ve gömleğini de çıkartarak yukarı çıktı. Mila'nın odasından geçerken içeri göz attı. Mila dediği gibi Thomas'a ders anlatıyordu ama Thomas pek dinliyora benzemiyordu.

Sinirle gidip tişörtünü giydi ve tekrar Mila'nın odasını gözetleyerek aşağı indi. 1 saatten fazla durmasına hayatta izin vermezdi. Stiles ise kollarını birleştirmiş, kulağını kabartmış yukarıyı dinlemeye çalışıyordu. Tek bir seste Thomas'ı kovabilirdi.