LCS 1: Jyrelle Vraxx Clemente (Completed)

Prologue

A/N:

Hello, Jyrelle's back! Wala naman ako masyadong pinalitan, there are still some typos and grammatical errors ahead so please bear with me. Gusto ko lang talaga na maging 3rd POV na siya para hindi siya naiiba sa ibang installment. Ayon lang! Enjoy reading :)

~

"PACK your things this instant, Isabella!"

Isabella abruptly stop brushing her hair when she heard her Aunt's voice. Agad siyang napatayo sa kama nang pumasok sa kwarto niya ang Auntie niya at basta nalang hinila ang mahaba niyang buhok. She hissed and let her aunt to do what she wants. Wala naman din magagawa ang pagmamatigas niya kung sakali, It will just anger her Aunt more. At kapag nagalit pa ito, sigurado siya na hindi lang sabunot ang aabutin niya rito.

Simula ng mamatay ang mga magulang niya napunta na siya sa pangangalaga ng Auntie niya. And that was 5 years ago, Isabella just turned 20 when her parent's died inside their office. No one knows what really happened, natagpuan nalang ang mga ito na  nakahandusay sa sahig.

"Auntie! Nasasaktan po ako!" Sinubukan niya na makawala sa hawak nito pero sumaklolo ang anak nito sa pagsabunot sa kanya. She whimpered in pain, but no one dares to help her. Lahat ng mga kasambahay nila takot sa auntie niya.

She hate them, they shouldn't be here in the first place. Nasa tamang edad na siya nang mamatay ang Mommy at Daddy niya. But they insisted to be here, dahil ang bahay daw na ito ay sa Daddy niya. Kapatid daw kasi siya kaya may karapatan siyang tumira sa bahay nila, when in fact... Alam naman ng mga ito na sa kanya na nakapangalan ang bahay.

Padarag nitong binitawan ang buhok niya at dinuro siya nito, "25 kana 'diba? Kailan ka nga nga ulit nag birthday?!" Nang-iinsultong tanong nito sa kanya. Isabella balled her hands into fist.

"Ma, noong isang araw lang. Death anniversary ni Tita at Tito." Maarteng sagot ni Xyl. Ang pinsan niya na walang kasing arte pero saksakan naman ng pangit!

"Help her pack her things! Siguraduhin niyo na walang matitira kahit isang damit niya dito! This room will be my daughter's room from now on! And you!" Her Aunt pointed at her and smirk evily. "You should stop living like a Princess, wala na ang mga magulang mo. Tapos na din naman ang obligasyon ko sayo, kung tutuusin hindi na dapat kita pinag-aral. Pero dahil mabait ako ginawa ko parin, now it's your turn to pay. I'll take this house as a payment. A collateral." Her jaw dropped because of what her aunt said. Sinipa pa nito ang binti niya bago siya tuluyang lumabas sa kwarto.

"I will be the princess now. I'm going to live the way you live for almost 20 years. Binabawi lang namin kung ano talaga ang para sa amin ni Mama. Ciao!" Her cousin spat and kick her one leg.

Nang makalabas ang mga ito sa kwarto niya, agad na lumapit sa kanya si Manang Jessy. Ito ang nag-aalaga sa kanya noon hanggang ngayon, kahit pa nga wala na ang Mommy niya. She wiped the tears that kept flowing through her eyes. Bakas ang awa sa mga mata nito, habang patuloy na pinupunasan ang pisngi at inaayos ang buhok niya. Isabella hugged her tight and cried in her arms.

"Manang..." She sobbed like a kid.

Why? Bakit kailangan mangyari sa kanya to? Bakit kailangan niyang kunin ng maaga sa kanya ang mga magulang? Knowing that she have a evil Aunt?

"Nak... Pasensya ka na, wala akong magawa para sayo. Ako ang pag-iinitan ng dalawang bruha na 'yon." bulong sa kanya ni Manang habang nakayakap pa rin ito sa kanya. Her leg was trembling, kumikirot din 'yon dahil sa ginawang pagsipa. They're freaking wearing a heels!