~OLMAZSAN OLMAZ~

4.Bölüm🐾

Yüz adet şüphe bile,bir adet kanıt oluşturmaz.
~Fyodor Dostoyevski

Kadir: Duydunuz işte. Gidip Doruk'a saldırmayın o kadar burda durup yardımcı olmuş.

Ömer: İyi de bizden para istemeseydi sen de bu hâlde olmayacaktın.

Kadir: Ne demeye...-öksürür- Çocuğun arabasını çiziyorsunuz. Adamın arabasını çizmeseydiniz bu hâlde olmazdım.

Ömer sinirle odadan dışarı çıktı. Bende arkasından çıktım.

Doruk: Abin nasıl?

Tam cevap vericekken Ömer atladı lafa.

Ömer: Her şey senin yüzünden oldu. Bizden o kadar para istemeseydin abim bıçaklanmazdı.

Doruk: Emel uyuyor! Sessiz konuş.

Ömer'in aksine sessizliğini koruyordu.

Ömer: Çok mu düşünüyorsun lan sanki Emel'i .

Doruk derin bir iç çekti.

Doruk: Bana bak Ömer'cik çocuk uyuyor ve sende sessiz konuşuyorsun.

Ömer: Hâlâ çocuk diyor ya! Oğlum sen çok mu düşünüyorsun lan Emel'i. Her şey senin yüzünden oldu zaten.

Doruk: Arabamı ne bok yemeye çizdiniz lan o zaman!

Doruk sessizdi fakat bu defa sesi sert çıkmıştı.
Ömer bu sefer ses çıkarmamıştı.

"Tamam,yeter!  Hastahanedeyiz ve şuan burda kavga edemezsiniz. İkinizde suçlusunuz. "

Ömer: Asiye o parayı vermedik diye bize işkence etti ya . Sen hâlâ nasıl onu savunabiliyorsun.

"Ben kimseyi savunmuyorum."

Ömer: Bizi sehpa gibi kullanıp ayaklarını sırtımıza koydular. Oğulcan'a lavabonun mermerin yalattılar. Bana...

"Tamam yeter!"

Sesim gerçekten yüksek çıkmıştı.

Ömer: Yeter mi ? Asiye hâlâ bunu mu savunuyorsun sen?

"Ömer kimseyi savunmuyorum! "

Ömer: Her dediklerini yaptığımızda paradan düşüyorlardı.

Duyduklarımı Doruk'a gerçekten yakıştıramıyorum. Bu kadar fazla ileri gitmiş olamaz. Sonunda Emel'de uyanmıştı.

Emel: Abla neden bağırıyorsunuz?

"Bir şey yok ablacım. Hadi sen odaya gir abim uyandı."

Emel: Gerçekten mi? Tamam .

Doruk'a bakıp gülümsedi sonra da yanağını öptü. Şaşırıyoruz yani.

Emel: Teşekkür ederim Doruk'cum.

Doruk Emel'e bakıp gülümsedi ve saçına öpücük kondurdu. Emel odaya girince Ömer tekrar konuşmaya başladı. Doruk da ayağı kalktı. Biraz fazla rahattı sanki.

Ömer: Her şey senin yüzünden lan.

Doruk: Siktir git Ömer'cik.

"Doruk!"

Doruk: Ne Doruk ya? Arabamı çizmeseydi kuzenin ve sevgili Ömer'cik kimseye zarar gelmeyecekti.

Ömer: Arabamın parasını vericeksiniz, diye bizi tehdit eden ve eziyet çektiren de sensin.