Palapit na ng palapit ang binata sa kinaroroonan ni Astheria.
Malayo man ang tingin ng dalaga ay ramdam na nito ang mga titig ni Griffin. Kanina pa ito nag iisip kung ano ang sasabihin nito sa binata kung paano ito makikitungo pagkatapos ng nangyaring iyon.
At napag dedisyonan na niyan balewalain na lamang ito.
Umupo ang binata sa tabi nito.
*Astheria POV*
Umupo ito sa tabi ko. Saka niya ako binati ng sobrang awkward na "hi"
Nginitian ko lang ko ito. Matapos nun ay naging tahimik na muli ang paligid.
Wala akong alam sasabihin sa kanya. Ano ba?! Hindi rin naman ito umiimik. Ano ganito na lang ba kami magdamag..
" o-ord..."
"i-im..." hindi nito naituloy ang sasabihin dahil sabay kaming nagsalita. Dahil pati ako ay hindi kona naituloy ang sasabihin ko."Sige mauna kanang magsalita." nahihiya kong wika dito at oilit na ngumiti.
"a-about nung kanina sorry." wika ko dito ng nakatingin sa lamesa. Diko kasi kayang tignan sa mata.
"can we just forget about that. Co'z I dont want to talk about it." ika nito habang malayo. Ang tingin.
Bigla akong nakaramdam ng pagkahiya sa sinabi niya para kasing wala lang naman sakanya.. Ano na gagawin ko? Aamin pa ba ako.?
Huminga muna ako ng malalim saka ako nagsalita
"o-okay I-im s-sorry.." nauutal kong sagot dito"gusto ko lang kasing bumalil tayo sa dati yung walang awkwardness yung masaya lang tayo." nakangiti na nitong sagot saakin. Na parang wala na talagang nangyari.
Wala akong nagawa kundi tanggalin nalang din sa utak ko yung nangyari kanina..
Hahayaan ko muna kung anong meron kami ngayun makuntento nalang muna ako. Ipagpapaliban ko muna yung pag amin ko sa nararamdaman ko.. Magung masaya na lang muna ako sa kung ano gusto niya ang mahalaga ay nagkikita kami at masaya pareho.
" Tara then maligo sa dagat.?" masaya kong wika sa kanya sabay hila sa kamay niya. Para mawala na ng tuluyan yung awkwardness sa pagita namin..
Wala itong nagawa kundi sumabay na tumakbo habang natatawa ito......
"Tara dun sa malalim?!" Sigaw ko dito.. Dahil sobrang lakas ng hangin kaya kami masyado nagkakarinigan.
"Ayako!! Takot ako sa malalim." natatawa nitong sabi saakin.
"dont be afraid. Im here for you.." wika ko na nakangiti at sabay lahad sa kamay ko..
*Astheria POV*
"dont be afraid. Im here for you.." wika nito saakin ng nakangiti.
yun na ata ang pinaka comfort na narinig ko. Pakiramdam ko nung sinabi niya saakin feeling ko safe na safe ako sakanya.
Dati ko naman ng naririnig iyo sa besfriend kong si Lance pero never kong naramdaman sa kanya yung katulad ng nararamdaman ko ngayon..
"hey? Come on?? Hindi naman kita bibitawan eh. Just trust me" ^_^ nakangiti parin nitong sabi saakin.
Kaya walang pag aalinlangan na inabot ko yung kamay niya kahit nanginginig ako ng kaunti..

YOU ARE READING
The Promises
Roman d'amourEveryone has the ability to say promises but not everyone can stand for it.