Elliot's Bed Warmer : ZBS 2

Kabanata 26

Kabanata 26

Pinaghandaan kong mabuti ang surpresa ko kay Elliot. Alam kong nasa trabaho siya kaya hapon pa lang ay pumunta na ako sa bahay niya. When we got back together, he told me that he still have the same code, he gave me the card pass again. Iniwan ko kasi ito noong umalis ako. Gusto niya sanang bumalik ako pero mariin akong tumutol.

I want a normal relationship. Were I am no longer a person whose here as payment, but to be his lover. Pinalis ko na sa isip ko iyon at nag-umpisa

I'm not good at surprises but I tried to do my best. Bumili ako ng mga lulutuin para sa dinner na naisip ko. At one pm, nag-ayos ako sa kwarto ni Elliot.

I set up ballons and a happy birthday banner. Inayos ko ang pagkakasabit na dalawang malaking three  na foil balloon.

Malaki talaga ang tanda sa akin ni Elliot. Almost seven years. But I don't care. Nowadays, I prefer mature guys than those playful men my age.

Nasa ref na ang maliit na sans rival cake na binili ko kanina. At nag-umpisa na akong magluto. Carbonara ang iniluto ko at isang ulam. Caldereta. Eto lang naman kasi ang specialty ko.

Bago pa man mag-alas kwatro ay tapos na ako. Kaya nagpahinga muna ako tapos nag-shower.

I didn't text him after the birthday greetings I sent him this morning. Ang alam niya ay may pasok ako ngayon, kaya hindi na siya nagyaya na lumabas.

At exactly five ay narinig ko na ang pagbukas ng pinto. Tinago ko sa loob ng oven ang mga niluto ko, kaya hindi masyado maamoy. Ako ay nandito sa kwarto at nag-aantay sa pagdating niya. Nang narinig ko ang mga yabag niya ay tumakbo ako sa CR. Mas surprising kung dito ako manggagaling. Hawak ko ang cake na nasindihan ko na rin ang kandila.

"Happy Birthday!!" Malakas na sigaw ko nang makapasok na siya. Amusement were evident on his handsome face.

"Did I surprise you?" I asked him joyously.

"Of course." He replied with a smile on his face. I would trade everything in this world to see him smile like this.

Kinantahan ko siya ng happy birthday. "Make a wish first, then blow the candle."

Tumahimik siya sandali bago hinipan ang kandila. Hindi ko na siya inusisa ang wish niya. Kinuha niya ang cake sa kamay ko hinapit ako sa bewang.

"Thank you, Max." Masuyo niya akong hinalikan sa ulonan ko. "I appreciate your efforts."

"Wait, there's more. I prepared a small feast for us." Humiwalay ako sa kaniya at hinawakan ko ang kamay niya para hilahin palabas.

"Pagpasensyahan mo na ang skills kong kakarampot." Iginiya ko siya sa upuan at kinuha ko ang mga tinabi kong pagkain.

"Wow! My stomach rumbled. Let's eat!" He exclaimed excitedly. Halata ngang gutom na siya dahil nauna na sumandok ng pagkain. Hindi ko na siya napaghain. I also served a wine na regalo sa akin ng isa kong kaibigan.

Pinanood ko siya nang tikman niya ang iniluto ko. "You like that?" Nag-aalala kong tanong.

"Hmm." Kinabahan ako sa expression ng mukha niya. "It's good." Nakangiting komplimento niya sumubo naman ng pasta.

Nakahinga ako ng maluwag at kumain na rin. Nagkakuwentuhan at kamustahan kami. I served the wine.

Dinampot niya ang glass wine na sinalinan ko. Sinamyo niya iyon at sinimsim. Nakapikit pa siya hindi ko alam pero iba ang epekto nito sa akin.

Uminom din ako dahil nakakainit siya panoorin.

"How was your day?" Napaangat ang tingin ko mula sa iniinom papunta sa kaniya. "I thought you have your duty today." Nilapag ko ang glass wine.