Michelle's POV
Yung Ken ilang araw ko na siyang nakikitang pinagtatanggol niya ko sa mga kaibigan niya. Ilang beses ko na siyang nakikitang nakatingin saken. Ano bang meron? Hay yaan mo na nga.
"Uhm. Guys. Una na ko umuwi medyo masama pakiramdam ko eh." pagpapaalam ko sa kanila.
"Okay ka lang?" hinawakan ni Tin ang noo at leeg ko "Ang init mo. Mas mabuti ngang umuwi ka na baka mahimatay ka diyan" ngumiti na ko at nagwave sa kanila at umalis na.
Naglalakad ako ng makaramdam ako ng hilo. Biglang may kumalabit saken.
"Okay ka lang?" sino to?
"Ah. Nahihilo lang ako." oo yun ang totoo nahihilo ako.
"Gusto mo sa clinic?" ano daw clinic? Wala na kong marinig.
"Ha?" at tuluyan akong bumagsak.
Nagising ako na sa kwarto ko na ako. Nakapalibot ang apat sa akin.
"Huy okay ka lang?"
"Anyare sayo?"
"Bat ka nahimatay?"
"Grabe nagalala kame senyo" sunod sunod nilang sinabi saken. Grabe gusto ko na lang matulog ulit ng hindi sila maingay.
"Isa isa lang guys. Sino nga pala nagdala saken dito?" oo nga. Ang naaalala ko lang yung babae sa may hallway.
"Ah ano." nauutal utal na sabi ni Tin. Bat di nila masabi.
"Sino?" pakipot pa mga to.
"Lalaki daw sabi ng mama mo tsaka isang babae." huh? Baliw na ba tong si Victoria? Lalake?
"Ang natandaan ko lang yung babae. Pero walang lalaki nun." sino ba kase yun.
"Magugulat ka pag sinabi namin yung lalaki" baliw din tong si Beth di ko pa nga alam.
"Si Ken yung lalake." sus. Si Ken lang pala eh. Wait what? Si Ken?!
"Kenneth Charles B. Jackson?! Siya ba?" hala?
"See nagulat ka. And who knows magkasama sila ng hinatid ka dito yung mukang lupang babae." grabe di naman yun mukang lupa. Makapagsalita talaga si Beth. Eh sino ba yun?
"Di naman siya mukang lupa eh. Grabe naman. Sino ba yun?"
BINABASA MO ANG
Nothing Lasts Forever
JugendliteraturPeople who don't believe in forever are not the one which you call bitter they're just the one who face the truth of the reality. Enjoy reading guys.