Chapter 12: Same plans

27 3 0
                                    

Zack's POV

Simula nung nagawa niyang huminto sa panloloko ng babae laging may iniisip si Em. Ano naman kaya yun?

"Zack." kinalabit niya ko at inaya nang umuwi. Pumayag naman ako. Naglalakad na kame pauwi. Malapit lang kase ang bahay ko at bahay niya.

"Pre. Text mo nga yung tatlo." sabi niya habang diretso pa din ang tingin.

"Bat pre?" tanong ko pero di pa din siya lumilingon.

"May paguusapan lang. Sabihin mo punta sa may tambayan." tumango na lang ako kahit alam kong di niya nakita. Ang lalim ng iniisip netong lalaking to.

"Pre. Iniisip mo?" at yun bigla na siyang napatingin saken pero binawi niya din yun.

"Wala. Mamaya ko na lang sasabihin." wow? Mukang seryoso to ah. May tumawag saken si Chris.

(Low pre.)

Oh?

(Papunta na kame.)

Osige. Intayin na lang namen kayo.

(Ge. Ano ba problema?)

Em. Personal. Serious.

(Ah. Osige. Eto na kame.)

At binaba niya na yung tawag. Nandito na kame ni Em pero mukang andito yung katawan niya samantalang yung utak niya lumilipad kung san san.

"Em!" panggugulat ni Chris sa kanya.

"Bwiset." biglang magsusuplado ni Em.

"Problema ba?" tanong ni Ken.

"Masyado atang seryoso eh. Ayaw niya saken sabihin kanina." eh totoo naman.

"Ano ba? Sasabihin ko na nga eh diba?" sabay irap samen. Lakas ng topak neto eh.

"Eh kase nga sabihin mo na." nagbuntong hininga siya bago magsalita.

"Yung limang babae." nagulat si Ken. Kilala na niya eh andun si Mich. Di niya lang alam na hays.

"Si Mich pati kaibigan niya?" tumango si Em.

"Anong meron sa kanila?" tanong ni Manuel.

"I want to know them." ha? Totoo ba tonh lalaking to?

"Seriously Em?!" sigaw ni Chris.

"Yes. And I need your help." at nagulat kaming lahat. What help?

"Sige. Game!" sigaw ko.

"So by partners ang mangyayare." sabi ni Em.

"Hala? Magiging fc ba kame?" tanong ni Manuel pero umiling naman si Em.

"No. Infos about them. Kahit onti lang. About their life." tumango naman kaming lahat.

"So how's the groupings?"

"Ken sayo si Mich." laking tuwa naman ni Ken. "Chris sayo si Kath."

"What?! Okay fine." at di na siya umangal.

"Zack sayo si Beth. At Manuel sayo si Victoria. Saken si Tin." aba ayos din ah. Okay na to.

"Okay kailan ang simula?" nakita namin sa mata ni Em ang pagkaexcite. What? So soon as possible to.

"Tomorrow" sabay kindat. Anak ng kikiam to oh.

"Bukas agad?!" synchronized naming sigaw. Galing.

"Kailangan ko pa bang ulitin?" umiling kaming apat. No choice. That's Em's decision eh. "Yun pala eh. At the end of the day dapat lahat ng infos ay meron na kayo. Okay?" and tumango na lang kame. "Good." at sabay alis.

"Uuwi ka na?" sabi ni Manuel.

"Yun na yon?" sabi ni Ken.

"Anyare sayo Em?" sabi ni Chris.

"Lang kwenta Em ah. Dat tinext mo na lang sa kanila." sabi ko naman.

"Curiosity attacks." sabay talikod at umalis. Nagsiuwian na din kame na nagtataka kung bakit ganun na lang yung curiousness ni Em. Minsan lang yan pag gusto niya talaga malaman.

**

Tin's POV

"Oy kanina ka pa tulala!" sabi ko kay Victoria na nag sspace out.

"Iniisip mo?" tanong ni Mich habang nakataas ang isang kilay.

"Let's know them more." and naguluhan kaming apat. What?!

"Who?" tanong ni Kath.

"The five boys." what! Who?

"Ken and his friends?" tanong ni Mich.

"Yes exactly. " abat minsang mapagkakapalan kong may gusto minsan tong si Mich kay Ken eh.

"Then why?" tanong ko.

"I just want it." then ngumiti siya. Pumayag na din kame dun.

"Get some infos. Hanggang bukas na gabi lang ah." what! Bukas?

"Game! Mich kay Ken. Tin kay Em. Kath kay Chris. Beth kay Zack and mine Manuel. Byeee" lumayas bigla alam na niyang makakatay namin siya pag di siya tumakbo. Sinakyan na lang namin siya. Okay. Let the game begin!

*end of part 12*

Nothing Lasts ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon