Nothing Lasts Forever

Chapter 15: Walang pakielam at Sobrang Magpahalaga

Chris POV

"Ah pre nga pala anyare senyo ni Jen?" tanong saken ni Em. Painosente pa siya.

"Wala. Ayos lang kame. Kwento ko na lang yung kay Kath."

Flashback

Kinausap ko si Jen tungkol dito. Na kakausapin ko ng kaming dalwa lang ni Kath.

"Ano? Baka naman nagpapalusot ka lang para talaga makausap yang Kath na yan." sabay talikod niya saken.

"Jen. Di yun ganun. Kailangan ko lang talagang gawin. Please don't be angry." I pleaded but she didn't listen. Dahek.

"Go on. Whatsoever purpose you have. I don't care. Now? Go with that girl." then she walked out. Damn! Gusto ko siyang sundan pero I know pagtatabuyan pa din niya ko. Pinalipas ko ang ilang minuto. Tinext ko siya. As usual no reply. Si Em tinext ko baka sakaling pag kinausap ko siya mapakalma niya ko.

To Em: Pre. San ka? Usap tayo. :)

From Em: Game. Dito pa ko sa park eh. Saglit na lang kita tayo sa bahay.

To Em: Sige.

At di na din siya nagreply. Naisipan kong pumunta sa park para makapagusap na kame agad. Nilibot ko ang park gamit ang mata ko. Ng biglang. Ang saket! Ganto ba talaga? Makita mo yung mahal mong kasama yung bespren mo? Ang saya saya pa nila. Nagwawala yung puso ko. Ano bang dapat kong gawin? Halata kong si Em may gusto kay Jen pero bakit ganun si Jen? She still give Em a motive to love her too. Is it? Or sadyang pag nagaaway kame eh sa kanya lang lumalapit. No! Ang unfair. Kung ako nga sa mga kaibigan kong lalaki ako lumalapit eh siya? Hays! Bala na. Kaya ko to. Mahal ko siya. Hahayaan ko na lang.

To Em: Em. Wag na pala. Aalis din kase kame.

From Em: Ah osige. Ingat pre.

di na ko nagreply. Umalis ako. Pumunta ako sa malayo. Nakakabwiset. Ganito naman palagi. Pumunta na lang ako sa pinakamagandang lugar. Yung tahimik at walang tao. At naisipan kong dito na lang kausapin si Kath.

To Kath: Uhm. Ms. Kath. Can we talk? I want to know you more.

From Kath: What? Me? Just call me Kath. But why?

To Kath: You'll know the answer. Just come over at the Grass hills. Yung di masyadong popular sa Green City.

From Kath: Oh. I know where it is. Otw.

Then hininto ko na ang pagreply. Ilang minuto ay nandito na din siya.

"How did you know this place?" I asked while sitting on the grass. Umupo na din siya sa tabi ko.

"We own this place." nagulat ako. Wow? Seryoso ba siya?

"Seriously?" sabi ko at tumawa siya.

"Yes. Paborito ko kayang tambayan to. Walang masyadong tao ang nakakaalam neto. See that house?" sabay turo niya sa may bahay na nasa likod namen "That's may lolo and lola's house." then she smiled.

"I want to know you more." napakunot noo niya.

"Why? You're spying me huh? Stalker." masyadong assumera to.

"Assuming. Di ah. I want us to be friends. That's the first step. You can trust me." then umuling iling siya habang nakangiti.

"Okay sisimulan ko na ah." nakatitig lang siya sa harap niya. "Kath. Me. I love Kathryn Bernardo. And specially KathNiel. I'm a big fan of those. Akala nila napakaarte ko. But no. I'm not like that. I may talk English or even Taglish. I hate people who are so judgemental. Kala naman nila kilala nila ko. I don't care for those. Kaso di ko rin naman sila masisisi eh." then I stop her to ask question.