Obudziłam się. Wstałam i zamówiłam sobię śniadanie do pokoju. Dzisiaj miałam kupić dom. Zjadłam śniadanie. Poszłam wziąć kąpiel. Gdy skończyłam umyłam zęby,, zrobiłam sobię lekki makijaż i pofalowałam lekko włosy. Ubrałam to:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gdy byłam gotowa wyszłam z hotelu i wsiadłam w samochód.
Dom 11.00
Byłam na miejscu. Ujrzałam elegancką kobietę, podeszłam do niej i powiedziałam:
- Dzień dobry, Juliett Smith, a pani to Caroline Price? - Dzień dobry, zgadza się. To może chciałaby pani obejrzeć dom?- zapytała. - Tak, oczywiście.- powiedziam.
Weszłyśmy do środka, kobieta pokazała mi cały dom. Na samym końcu usiadłyśmy w jadalni. Kobieta powiedziała:
- To decyduje się pani na zakup? - Tak, dom bardzo mi się podoba.- powiedziałam. - Dobrze.- powiedziała.
Zakupiłam dom. Po wszystkich formalnościach kobieta poszła. Dom miał meble. Miałam jechać do hotelu po swoje rzeczy.
W drodze do hotelu
Jechałam spokojnie samochodem. Naglę przed maskę wjechał mi samochud. Doszło do wypadku. Ostatnie co widziałam to dym.
Szpital 1 dzień później
Obudziłam się w łóżku szpitalnym. Koło mnie siedzieli najbliżsi znajomi. Gdy zobaczyli, że otowrzyłam oczy, Vi powiedziała:
- Obudziłaś się. - O Jezu, dzięki Bogu.- powiedział Jug. - Wszystko w porządku?- zapytała Bi. - Chyba tak, ale strasznie boli mnie prawa noga.- powiedziałam.
W tym samym momencie wszedł lekarz. Powiedział:
- Pani Juliett Smith? - Tak.- oznajmiłam. - Pani stan jest stabilny, lecz ma pani wielki problem z nogą, słyszałem, że pani zajmuje się tańcem, lecz obawiam się, że nie będzie pani mogła do tego wrócić.- powiedział lekarz. - Ale... jak.- powiedziałam z łazami w oczach. - Ma pani pręt w nodze, przykro mi.- powiedział i wyszedł z pomieszczenia.
Wybuchnełam płaczem. Jug mnie przytulił. Inni mówili:
- Spokojnie Juli... - Jak mam być spokojna, jedna z najważniejszych rzeczy w moim życiu musi z niego zniknąć.- krzknełam płacząc. - Juli...- powiedział Jug.
Wszyscy opuścili sale oprócz Juga. Powiedział:
- Pomogę ci, wszystko będzie dobrze. - Dziękuję Jug, kocham cię.- powiedziałam i pocałowałam go.
Spojrzał na mnie zdziwiony, odwzajemnił pocałunek.
- Też cię kocham Juli.-powiedział. - Jug? - Tak?- zapytał. - Zakupiłam dzisiaj dom, czy mógłbyś pojechać po moje wszystkie rzeczy do hotelu i je tam przewieść?- zapytałam. - Jasne oczywiście.- powiedział. - Dziękuję.- powiedziałam, łapiąc jego dłoń. - To może ja to szybko zrobię i wrócę, ok?- powiedział. - Ok, będę na ciebie czekać.- powiedziałam niby uśmiechnięta, ale płakałam. - Ale proszę nie płacz, dobrze.- powiedział. - Postaram się.- powiedziałam. - Masz tu kluczę do domu i kartę do mieszkania.- powiedziałam, podając mu przedmioty z torebki. - Ok, niedługo wracam.- powiedział, pocałował mnie i wyszedł.
Na chwilę zostałam sama, lecz po chwili weszła Vi i Bi.
- Kochana tak mi przykro.- powiedziała Vi. - Bardzo mi przykro.- powiedziała Bi. - Dzięki dziewczyny.- odpowiedziałam. - Widzę, że ciebie i Juga coś łączy.- powiedziała Bi. - Chyba tak.- powiedziałam. - Chyba, on jest w tobie zakochany, a ty w nim.- powiedziała Vi.
Rozmawiałyśmy chwilę, aż wszedł Stefan, powiedział:
- Hej, dziewczyny możecie nas na chwile zostawić.
Przytaknęły i wyszły. Stefan usiadł i zaczął mówić:
- Widzę, że łączy cię coś z Juggiem, ale wiedz, że mi na tobie zależy. - Rozumiem Stefan, też chyba coś do ciebie czuje, ale chyba mocniejszym uczuciem darzę Jugheada.- powiedziałam. - Ok.- powiedział i wyszedł.
1h później
Leżałam z zamkniętymi oczami, usłyszałam, że ktoś wchodzi, odrazu otworzyłam oczy i ujrzałam Jugheada, powiedział:
- Nie śpisz? Jak coś już wszystko zrobiłem. - Dziękuję ci.- powiedziałam.
Pochylił się nade mną i pocałował mnie.
- Kocham cię.- powiedziałam. - Ja ciebie też... A wiesz kiedy wychodzisz?- zapytał. - Lekarz powiedział, że jutro.- odpowiedziałam. - Ok, zostane z tobą.- powiedział. - Nie trzeba, idź do domu.- powiedziałam. - Może i nie trzeba, ale chcę.- powiedział.
