Relentless Deception

Chapter 11

Papalabas na sana ako ng kwarto nang madaanan ng mata ko ang table ko. Wala na roon ang plastik ng mga basura ko at kinuha na siguro ni Madi dahil siya ang nakatoka ngayon. I was thinking simply like that nang mapansin ko na wala na sa lamesa ang papeles ng baby ko pati na rin ang bago kong pills.

What the fuck? No! I checked my whole room at halos halughugin ko na ito nang hindi ko mahanap ang mga papeles. The pills could let go but the papers of my baby? I must not misplace that or even let someone touch it.

Unang pumasok sa isip ko si Madi na naglabas ng basura kaya agad ko siyang hinanap sa kwarto niya pero mukhang masama ang pakiramdam nito. She looked weakly at me and raises a brow. Agad na bumalik ang utak ko sa tunay kong pakay.

"Sino nagtapon ng basura?"

"Sy," Simpleng sagot ni Madi.

Agad akong nagmartsa paalis ng kwarto niya at kunot noong naglakad palabas ng bahay. What's her ulterior motive? Nabasa niya ba ang papel? Did she knew about it already? Sasabihin niya ba ang bagay na 'yon kay Ellery? Sasabihin niya ba 'yon kay Mama?

Andami kong tanong sa isip ko at mas lalo lang umusbong ang galit ko. Mahalaga sa akin ang papeles na 'yon ngunit dahil sa pagiging pakelamera ni Syden ay mawawala na sa akin ang mga papeles ko.

Napapamura na ako ng lubusan at nag-usbong pa lalo ang galit sa akin. Nakita ko siyang nasa labas na at paalis na sana nang paharapin ko siya sa akin upang sampalin. Nagulat din ako sa sarili ko pero hindi ko na talaga mahanap ang rasyunalidad ko. Binubulag na ako ng galit at pagkukumbinsi sa sarili na may motibo siya rito.

"What's that?" Malamig na tono nitong sambit.

Sandali akong nagulat sa pagkalamig ng boses niya pero agad din akong nakabawi at napahalaklak.

"What's that for Czarina Frances?"

Bumalik ang inis ko sa kaniya at tinignan siya ng masama. "Why did you threw my garbages?" May diin na tanong ko.

"It's a waste, obviously." sabi nya.

Nag-init ang ulo ko sa sinabi niya. Those are the papers of my child and it's a waste? Mali ang ginawa ko sa mata ng Diyos oo, pero ang sabihin na basura lamang 'yon, hindi ko matanggap! Kahit hindi ko siya binuhay, alam kong hindi siya basura lamang. I was just left out of choice, 'yun 'yon!

"IT'S NOT!" sigaw ko.

Nag-iinit ang ulo ko sa kaniya pero hindi ko pa din kayang isiwalat ang lahat. My mind instantly reasoned out the pills kahit na pwede naman akong bumili ng bago. But still! It may look like a garbage or waste but that's my baby, the papers of my baby. I can't just let go of the guilt that I currently feel tapos mangyayari pa 'to? Is this my karma?

"My pills are there. Nalaglag ko kanina kaya hindi ko na nakuha dahil sa pagmamadali. Bakit ba kasi ang pakelamera mo?" Naiinis kong sabi.

"Drop those filthy hands of yours, sis." sabi nya.

Nagulat ako nang makita ang sarili na sobrang higpit ng hawak sa kaniya. Natauhan ako sa pagiging bayolente kaya unti-unti ko rin na tinanggal ang pagkakahawak ko sa kaniya.

Dinuro ko siya. "Huwag kang mangialam ng gamit ng iba." Naiinis na sabi ko.

"Ako ba yung tangang nahulog na nga ang gamit, hindi pa pinulot?" Pamimilosopo pa niya.

Naiinis kong tinalikuran siya at nagmartsa na paalis. I really hope I could still ask for a copy sa family doctor namin. These past few days had been very tough for me. All I wanna do is to cry again like there's no tomorrow.

With shaky hands, I went back to my room and started to cry again like it's my routine. Ever since I did that, I kept thinking that I am a criminal even if it's my choice to abort my child.