Eylül akşam yemeğini hazırlarken Kaan'da tv başında idi.Masaya son şeyleri yerleştirirken eşine seslendi.
Eylül:Kaan'cım hadi gel artık.
Kaan:geliyorum Eylül.
Masaya oturup yemeklerini yemeye başlamışlardı.Eylül,Serkan'ın şirket ile ortak olmasından pek memnun değildi.Ama bunu Kaan'a nasıl anlatabilirdi ki?
Eylül:şirket için iyi mi oldu sence?
Kaan:ortaklık meselesi mi?Tabii ki canım..
Eylül:yani bilemiyorum ben Kaan.
Kaan:neden?Hem sen de tanıyormuşsun Serkan'ı..Yabancı değil.
Eylül:asıl sorunda bu zaten.Tanıyorum falan yani eskiden yakındık.Ama bu yüzden işte aksaklıklar olur falan ne bileyim iştee..
Kaan:sen merak etme sevgilim.Bir şey olmaz.
Eylül:peki sen öyle diyorsan..
Kaan:ya ne kadar lezzetli olmuş bu yemekler.Ellerine sağlık aşkım.
Kaan Eylül'ün masada olan elini tutup öpmüştü.Eylül ise gülümseyip karşılık verdi.
Eylül:afiyet olsun..
...
Serkan eve geldiğinde Cemre'yi ortalıkta görememişti.Odaya çıkıyordu merdivenlerde Defne ile karşılaştı.
Serkan:Defne, Cemre'yi gördün mü?
Defne:odadaymış.Annem söylemişti.
Serkan:yine kavga etmediler umarım.
Defne:valla Serkan'cım olmuştur mutlaka ufak tefek şeyler.Sen de biliyorsun bunu.
Serkan:sen de haklısın.Annem laf söylemeden durmaz.
Defne:aa sen önce karına bak be!Asıl o laf söyleyip durmuştur.Kızıl kafa!
Serkan:Defnee!
Defne:ne yalan mı?Off neyse uğraşamayacağım seninle çekil önümden.
Serkan:sabır yaa.
Defne gidince Serkan'da odaya çıkıp kapıyı açmıştı.Cemre yatakta uzanmış gözlerini kapamıştı. Serkan yanına dek gelip baş ucuna oturmuş ellerini tutmuştu eşinin.
Serkan:Cemre..Hadi kalk bak ben geldim.
Yavaş yavaş gözlerini aralayıp Serkan'a bakmıştı Cemre.Doğrulup yatakta oturur pozisyona geldi.
Cemre:Serkan ne zaman geldin sen?
Serkan:çok olmadı.Sen neden uyumuşsun bu saatte?
Cemre:off boşver ya.Hadi bir şeyler hazırlayayım ben sana acıkmışsındır.
Cemre tam yataktan kalkacakken Serkan onu bileğinden tutup kendisine çekmişti.Göz göze gelmelerinin ardından Cemre derin bir nefes aldı.
Cemre:S-Serkan..
Serkan:boşvermem.Anlat bana ne oldu?Annem mi hı?
Cemre:gerçekten önemli değil Serkan.Bunların olacağını biliyorduk yani..
Serkan:bak..Her ne olursa olsun.Kim ne derse desin o canını sıkma tamam mı?
Cemre:Serkan beni..beni seviyorsun öyle değil mi?
Cemre ellerini Serkan'ın yanaklarına yerleştirince Serkan şaşırsada gülümsemeye çalıştı.
Serkan:seviyorum Cemre..Sen benim eşimsin!
Cemre:çok sev beni Serkan.Çok sev!
Serkan Cemre'nin yanağına bir buse kondurup onun kalkmasına izin verdi ve Cemre aşağıya inmişti.Kendisi de rahat bir şeyler giyip tekrar aşağıya indi..Yemek masası hazırdı ve herkes oradaydı.
Nazan:oğlum nasıl geçti şu toplantın?
Serkan:güzeldi..her şey iyi yani.Ortaklık oldu.
Nazan:sevindim oğlum.
Cemre:Serkan,madem işin oldu.Yani burada olacağımız kesinleşti.Ev baksak iyi olur.
Defne:nereden çıktı şimdi?
Nazan:Defne bir saniye..Oğlum ne diyor Cemre?Ayrı eve mi çıkmayı düşünüyorsunuz?
Serkan:anne asl-
Cemre:tabii ki ayrı eve çıkacağız Nazan Hanım.Yani böyle bu evde hep beraber olmaz öyle değil mi?Biz evliyiz ya sonuçta!
Serkan:canım sakin..
Cemre:sakinim Serkan.Sadece açıklıyorum.
Nazan:burada kalırsınız işte.Kimin size ne zararı var?Ayrı iş çıkarmayın öyle.
Defne:anne bırak ya gitmek istiyorlarsa gitsinler.
Cemre:gideceğiz zaten Defne..Öyle değil mi Serkan?Bir şey söylesene sen de hayatım..
Serkan:Cemre haklı anne.Burada olmaz.Sonuçta artık biz de bu şehirdeyiz.Hep sizinle olacak değiliz.
Defne:sen de şu kızın elinde kukla oldun ya Serkan.Bravo sana.
Cemre:Defne!
Nazan:ne biliyorsanız onu yapın.Karışmıyorum!
Nazan sofradan kalkıp gitmişti.Cemre ve Serkan'da yemeği kesmişlerdi.
Cemre:ben odaya çıkıyorum Serkan.Size afiyet olsun.
Cemre odaya çıkınca Serkan'da Defne ile kalmıştı.İkiside masadan kalkıp bahçeye çıkıp oturmuşlardı.Serkan dalgın dalgın bakarken Defne ise kardeşinin bu hâllerine üzülüyordu.
Defne:Serkan..
Serkan:hı..Söyle..
Defne:bir şey soracağım ama..Kızmak yok?
Serkan:söz veremem Defne.Ne soracağına bağlı..
Defne:off..Ya sen,sen gerçekten Cemre ile mutlu musun?
Serkan gözlerini Defne'ye çevirmişti.Defne ise bunu sorarak iyi mi ettim yoksa kötü mü diye düşündü.
Defne:bak ne diyeceğim.Boşver sormadım say.
Serkan:mutluyum.Yani olmak zorundayım Defne.Ben onunla bir yola çıktım.Biliyorum Cemre'ye karşı hepinizin bir mesafesi var.Ama ben ona bir ümit verdim.Seni seviyorum dedim ona.
Defne:aslında sevmiyorsun..Yani o anl-
Serkan:dediğim gibi o benim karım.Seviyorum ben karımı Defne.
Defne:Eylülle karşılaştınız mı?
Serkan:evet.Toprak hocalarda.Ve açıkçası bundan sonra hep karşılaşacağız.
Defne:o neden ya?
Serkan:bugün gittiğim şirket Eylül'ün kocasının şirketiymiş.
Defne:Kaan'ın yani.Bu kadar olur.Yıllar sonra eski sevgililer bir arada hı?
Serkan:dalga mı geçiyorsun ya!Bir şey anlatıyoruz şurada herhalde.
Defne:öyle demek istemedim ya.Garip oldu yani..
Serkan:neyse Defne daha fazla konuşmayalım.Ben odaya geçiyorum.Sen de geç hadi üşütme.
Defne:tamam iyi geceler.
Serkan kafasındaki düşünceler ile odasına adımlıyordu.Defne ile konuşmak iyi gelmişti aslında kendisine.Cemre ile cidden mutlu muydu?Yoksa bunca yıl kendisini mi avutuyordu?
-Bölüm Sonu-
