Eylül'ün bebeği dünyaya geleli henüz yarım saat olmuştu.Erken doğumdu evet.Bu yüzden bir müddet küvezde kalacaktı.Eylül ise normal odaya alınmıştı ve uyanması bekleniyordu.Songül ve Güney Kaan'a geçmiş olsun deyip daha sonra uğrayacaklarını söylemişlerdi ve Elif'in yanına gitmişlerdi.Kaan odada eşinin yanında oturup beklerken Serkan ve kızlar dışarıdaydı.Cemre ise Serkan'a sinirlenip arabanın anahtarlarını alması ile Nazan Hanımlara gidip eşyalarını toplamış ve yeni tuttukları eve gitmişti.
Eylül uyandığında yanında Kaan'ı görmesi ile ona seslendi.Gözleri o kadar yorgundu ki zorlukla açıyordu.
Eylül:Ka-Kaan..
Kaan:Eylül..bitanem..
Kaan Eylül'ün elini tutup öpmüştü defalarca.Eylül ise karnını elleyip ağlamaya başlamıştı.
Eylül:Kaan ben..Be-bebeğim?
Kaan:ştt ağlama.İyi,tamam mı?Oğlumuz iyi.
Eylül:ne-nerede?Doğruyu sö-söyle..Kaan lütfen..
Kaan:çok küçük Eylül,çok..Şu an kü-küvezde..Ama iyi korkma sen.Daha iyi olacak.
Eylül:gördün mü onu?Oğlumuzu gördün mü?
Kaan:evet gördüm.Çok güzel..Bak,bak hem sana göstermek için fotoğrafını bile çektim.
Kaan,telefonunu çıkarıp çektiği fotoğrafları açmıştı ve Eylül'e göstermeye başlamıştı.Eylül her fotoğrafa baktığında bir damla yaş daha akıyordu gözünden.
Eylül:çok güzel bu..
Kaan:çook..
Eylül:Kaan ben de görmek istiyorum.
Kaan:bitanem daha yeni uyandın.Kendini yormanı istemiyorum.
Eylül:Kaan..Bebeğim o benim.Lütfen iyiyim hem.
Kaan:bak doktor ile konuşacağım tamam mı?Ama hemen değil biraz daha kendini toparla.
Eylül:Kaan..
Kaan:konuşacağım.Söz..
Eylül:peki..
Kaan:ha bu arada.Seni buraya Serkan ve Cemre getirmiş.
Eylül:biz karşılaştık onlarla..Yani manavdaydım..
Kaan:biliyorum Cemre anlattı.
Eylül:Cemre..Burada mı hâlâ?
Kaan:dışarıdaydı en son ama.Bakayım ben.
Kaan Eylül'ün yanından kalkıp dışarıya çıktı ve kızlara Eylül'ün uyandığını haber vermişti.Meral ve Kader hemen odaya geçmişlerdi.Serkan ise elinde ki su şişeyiyle karşıdan geliyordu.
Serkan:ne oldu?Niye öyle odaya girdiler koşarak?Bir şey mi ol-oldu!
Kaan:yok yok..Eylül uyandı.
Serkan:oh..
Kaan:e hadi gelsene sen de Serkan.Arkadaşın o senin.Hem sen getirdin onu buraya.Sana gerçekten teşekkür ederim..İyi ki oradaymışsınız.Onu kaybetseydim ya da bir şey olsaydı onlara ben yaşayamazdım Serkan.
Serkan,karşısında kendisine bunları diyen adama ne diyebilirdi ki?Sonuçta Eylül'ün kocasıydı..Kıskanıyordu ama onu!İyi de neden?
Serkan:ta-tabii..Neyse geçelim.
Kaan önden Serkan'da arkasından Eylül'ün kaldığı odaya girmişlerdi.Eylül kızlar ile konuşuyordu.
Eylül:ya kızlar sağolun..
Meral:korkuttun bizii.
Eylül:ben de anlamadım ki..
Kader:ya tamam.Meral sen de daha fazla konuşma..İkisi de iyi çok şükür.
Meral:evet şükür.
Kaan ve Serkan'ın odaya girdiğini gören Meral ve Kader daha sonra geleceklerini söyleyip çıkmışlardı.Kaan eşinin yanına otururken Serkan Eylül'ün karşısındaydı.
Kaan:daha iyi misin?
Eylül:iyiyim canım..
Serkan onları kapının yanından izlerken Kaan Eylül'ün elini tutup öpmüştü.Eylül gözlerini Serkan'a çevirdiğinde bir adım yaklaştı Serkan Eylül'e.
Serkan:Eylül..
Eylül:Serkan be-
Tam konuşacakken kapı açılmış ve doktor içeriye girmişti.Kaan ile konuşmak istediğini söyleyip odadan çıktı.
Kaan:Eylül hemen geliyorum tamam mı?Serkan sen yanında bekler misin ben gelene dek?
Serkan:olur be-beklerim..
Kaan çıkınca Serkan Eylül'e daha da yaklaşmıştı.Baş ucundaki sandalyeye oturup gözlerinin içine baktı.
Serkan:çok korktum Eylül..Sana bir şey olacak diye.Çok korktum.
Eylül:Serkan ben iyiyim.Bak..sanada teşekkür ederim beni hastaneye getirdiğin için..
Serkan:iyi misin gerçekten?Ağrın falan var mı?
Eylül:iyiyim dedim ya..Hem hadi sen de git artık.
Serkan:seni yalnız bırak-
Eylül:yalnız değilim ben Serkan.Kaan gelir zaten şimdi.Hem seni de bekleyen bir eşin vardır.Burada olmadığına göre!
Serkan:Cemre'nin işleri va-vardı ondan gitti.Yani yoksa o'da burada bekledi s-
Eylül:her neyse ne Serkan..Teşekkür ederim işte beni buraya getirdiğiniz için.Yardım ettiniz sağolun.Ama şimdi git karının yanına!
Serkan:dönmeme sevinmedin değil mi?
Eylül:ne diyorsun ya?Serkan ben bunları konuşabilecek durumda mıyım!Bebeğim ne durumda bilmiyorum sen gelmiş bana kendinden bahsediyorsun!
Serkan:haklısın..tamam haklısın özür dilerim!Bağırma sakin ol lütfen..
Eylül:gider misin!Çık hadi git..
Serkan:peki gidiyorum Eylül..
Serkan odadan çıkınca Eylül göz yaşlarını silmişti.Bu neydi böyle?Serkan'ın içinde pişmanlık mı vardı.Eylül ise bebeğinden başka bir şey düşünmüyordu.Serkan onu sinirlendirmişti.Cemre ile oldukları aklına geldikçe de sinirleniyordu!Kaan'ın gelmesi ile kendini toparlamaya çalıştı.
Eylül:ne oldu?Ne dedi doktor?
Kaan:i-iyi her şey iyi..Bir sıkıntı yok..
Eylül:iyi yani..Bebeğim iyi..Sen ağladın mı ama?Kaan..
Kaan:hayır bi-bitanem.Ben mutluyum ondan..
Eylül:ben de görebilecek miyim oğlumu?Sordun mu?
Kaan:evet göreceksin bitanem.Ama önce bu serumun bitmesi lazım.
Eylül:beklerim..Sen uyumadın mı hiç?
Kaan:iyiyim ben.
Eylül:hadi uyu biraz Kaan.Ben de dinleneceğim zaten.
Kaan:dinlen sevgilim.Ben buradayım.
Eylül gözlerini kapatınca Kaan'da koltuğa oturup başını ellerinin arasına almıştı..Bebek iyi miydi gerçekten?Kaan'ın göz yaşları mutluluktan mıydı?Eylül'ü izleyerek neler yaşayacaklarını düşünüyordu..
-Bölüm Sonu-
