Defne,Serkan'a bunca zaman neler yaptıklarını nasıl yaşadıklarını soruyordu.
Defne:peki neredeydiniz Serkan?Kimse ulaşamadı size.
Serkan:yurt dışındaydık Defne..Almanya'da.Neyse sen bizi boşver asıl buralar nasıldı biz yokken.
Defne:nasıl olsun..İşte annem şirket ile falan ilgileniyor.Ben de çiçekler ile ilgileniyorum.
Cemre:aa sen çiçekçi dükkanı mı açtın?
Defne:evet öyle.Neden Cemre beğenemedin mi?
Cemre:yok ya şaşırdım sadece..Yani sen ve çalışmak tuhaf Defne'cim.Annenin şirketinin başına geçersin diye düşünüyordum.
Defne:kendi ayaklarım üzerine durmam gerektiğine karar verdim sadece.
Cemre:yaa çok sevindim..Ee kızlar falan neler yapıyor?Anlatsana biraz.Gerçi bugün gördük ama pek konuşamadık
Defne:kızlar..Meral ve Kader bir şirkette çalışıyor.Songül'ünde bir kızı var biliyorsunuzdur.
Cemre:ahh evet dünya tatlısı..Aynı Songül kıvır kıvır saçlar falan.Eylül'ünde bebeği olacakmış.
Defne:şey..e-evet doğru olacak.
Cemre:kız mı erkek mi peki?
Serkan:Cemre..canım yatsak mı artık?
Cemre:sohbet ediyordukk..
Defne:evet ben de yatsam iyi olur geç oldu zaten.Erken kalkmam lazım malum dükkana gideceğim.Serkan odan aynı duruyor orada kalırsınız.İyi geceler sana.
Serkan:tamam saol Defne.
Cemre:iyi geceler Defnee..
...
Eylül yeni güne gözlerini açmıştı.Başını çevirdiğinde Kaan'ın kendisini izlediğini görcünce gülümsedi eşine.
Eylül:günaydıın.
Kaan:günaydın güzelim.
Eylül:ne zamandır böylesin sen?Hem saat kaç?
Kaan:erken daha saat..10-15 dakikadır hâlimden gayet memnunum ben.
Eylül:yaa canım..
Kaan:bugün dışarıda kahvaltı edelim olur mu?
Eylül:çok güzel olur.Hem simit falanda alırız.
Kaan:alırız tabii..Benim oğlumun canı mı çekmiş yoksa.
Eylül:hahah evet babası..
Kaan:hadi o zaman çıkalım.
Eylül:tamam ben bi üzerimi giyineyim.
Kaan,Eylül'ün karnına elini koyup bir de buse kondurmuştu.Eylül ise gülümseyip yataktan kalktı ve üzerini giyinmek için dolabına doğru adımlamıştı.
Güzel bir kahvaltı yerine gelmişlerdi Eylül ve Kaan denize karşı olan masaya oturmuşlardı.
Eylül:bugün de geç mi geleceksin eve?
Kaan:yani belli değil hayatım.Tam bir şey söyleyemem sana.Biliyorsun bugün anlaşma yapacağımız diğer şirketten kişiler gelecek bizim şirkete.
Eylül:anlıyorum canım.Umarım iyi geçer.
Kaan:umarım..Neyse sen neler yapacaksın peki?
Eylül:ya inan bilmiyorum..Aslında diyorum ki..
Kaan:hımm ne diyorsun söyle bakalım..Neler geçiyor aklından.
Eylül:bende mi seninle gelsem hı?
Kaan:benimle mi?Şirkete?
Eylül:evet..Olmaz mı?
Kaan:hayatım sıkılırsın ama.
Eylül:yaa sıkılmam.Hem Meral ve Kader'de orada nasıl olsa.
Kaan:yani bilemedim Eylül..Bu hamile halinde şirkette falan.
Eylül:hamileyim diye bir yere gidemeyecek miyim ben Kaan yaa.Ayrıca böyle hamile halimde falan sen beni yanında istemiyor musun şirkette?
Kaam:hayır tabii ki Eylül nereden çıkarttın şimdi bunu?
Eylül:bilemiyorum yanii.
Kaan:peki pekii..Sende gelirsin benimle..
Eylül:tamam..
Eylül gülümseyip kahvaltısını etmeye başlamıştı.
...
Serkan sabah uyandığında Cemre odada yoktu.Elini yüzünü yıkayıp alt kata indiğinde Cemre'yi annesi ile mutfakta konuşurken bulmuştu.
Nazan:ben bilmem Cemre seni daha fazla bu evde görmek istemiyorum tamam mı?
Cemre:aa ama Nazan annecim neden böyle konuşuyorsunuz.
Nazan:bak hâlâ anne diyor ya!
Cemre:Yani birbirimizden pek haz etmediğimiz doğru evet..Ama isteseniz de istemesenizde ben sizin gelininizim.
Nazan:değilsin Cemre!Sen benim gelinim falan değilsin.
Serkan:Cemre?
Cemre:ah Serkan.
Serkan:ne oluyor burada?Sesiniz yukarıdan duyuluyor.
Cemre:hiç yani ben annene burada kalmamıza izin verdiği için teşekkür etmek istemiştim sadece ama.
Serkan:anne?
Nazan:ne teşekkürü be?Serkan yalan söylüyor.İnanma şuna.
Serkan:lütfen ya didişmeyin lütfen.Ayrıca anne Cemre senin gelinin tamam mı?Lütfen bunu kabul et artık.
Nazan:hayır Serkan kabul etmiyorum!Bu kız benim üzerime araba sürüp beni öldürmek isteyen kız!
Cemre:ama Nazan anne.
Nazan:sus hiç konuşma!
Serkan:Cemre hadi çıkalım biz.Sende eski defterleri açma anne rica ediyorum.
Serkan,Cemre'nin elinden tutup mutfaktan odasına doğru çıkmıştı.
Serkan:Cemre annem ile bir daha takışmanı istemiyorum tamam mı?
Cemre:ama Serkan ben sade-
Serkan:sebebi ne olursa olsun..
Cemre:beni bir türlü kabul etmiyor!Bugün şu işin olsun da defolup gidelim buradan.
Serkan:iş olunca burada kalmamız gerekiyor asıl.
Cemre:bu işe girme dedim sana Serkan.Dinlemedin ama beni..Buraya gelmeyi sen istedin ama burada mutlu değiliz biz Serkan..Değiliz işte..Annene baksana bir benden nefret ediyor senide silmiş belli ki!
Serkan:Cemre..Cemre annem o benim..O beni silse de ben ondan vazgeçmem.
Cemre:tamam o zaman.Ayrı eve çıkarız bizde.
Serkan:ayrı eve mi?
Cemre:evet öyle.Burada kalmak istemiyorum.Konu tartışmaya kapalıdır hayatım!
Cemre odadan çıkıp gitmişti.Serkan ise öylece durup kaldı.
-Bölüm Sonu-
-Ezgii
